Ze Słowem Bożym, jak chlebem...

Szczęść Boże
   Który to nasz kolejny Wielki Post? Co w nas zmienia? Na co otwiera oczy? Czy przechodzimy po nim do kolejnego etapu z jakąś nadzieją w sercu, czy dalej trapimy się sprawami tego świata, czasami niewartymi troski?

  Dziś, w czasach, gdy cały świat stoi w obliczu zarazy, usilniej starajmy się karmić Bożym Słowem, a nie tylko medialnymi informacjami o kolejnych zarażonych. Ufność w Panu - mimo iż nie rozumiemy niektórych wydarzeń.

  

 Nie jest to proste, ale gdy się już uchwyci człowiek tego Chrystusowego Krzyża - łatwiej jest dalej żyć, jakby dobry wiatr dął w żagle naszego życia. Lęk mija.
Czego życzę całej naszej Wspólnocie Modlitewnej i wszystkim czytającym.
 

                 Z Bogiem - Grażyna Anna 

Droga Krzyżowa - Panie Przymnóż nam wiary

  Kolejny piątek Wielkiego Postu.  Dzień uczestnictwa katolików w Nabożeństwie Drogi Krzyżowej.

Ile miejsc w kościele będzie dzisiaj pustych?

Ile dróg krzyżowych będzie odwołanych?

A czy ty pójdziesz dzisiaj za Jezusem?

  Wszystko się sprowadza do wiary i do słów Jezusa:

„«Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś».”  Mt, 8, 13

„«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła»” Mk, 10,52

„Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie na ziemi wiarę gdy przyjdzie?” Łk, 18, 8

  Ja wiem, że człowiek ma rozum, ale, że jest też słabą istotą. Wiem, że nie można iść np. pod falę powodziową i mówić sobie, że Pan Bóg mnie uratuje… że raczej trzeba użyć w tym przypadku daru bożego, jakim właśnie jest rozum, a nie wystawiać Pana Boga na próbę.

  Widzę też, że nawet ludzie kościoła hierarchicznego… - patrz Europa - podejmują decyzje, które wiernym się nie podobają i stawiane są różne zarzuty.

Wiem też jednak, że wielu bardzo garnie się do panicznych zakupów…

A ja bym tak chciał, żebyśmy: tak, czy inaczej, ale bardziej, garneli się do Jezusa i Jego Matki.

Chciałbym, żebyśmy z radością, a nie z lękiem, czy wstydem, odczytywali te słowa Naszego Pana, które zacytowałem powyżej....

 Czego każdemu i sobie samemu życzę.

 Za Apostołami , Panie Jezu Miłosierny proszę  „Przymnóż nam wiary.” Łk. 17, 5

Udziel Kościołowi, światu, naszej Ojczyźnie, nam samym i naszym bliskim, wszelkich potrzebnych na ten czas łask.

Zapraszam na Drogę Krzyżową z postawionym problemem wiary i zawierzenia.

http://www.siostrypasjonistki.pl/droga-krzyzowa-panie-przymnoz-nam-wiary/

Stefan kard. Wyszyński... Tak to wszystko się zaczęło...

  Z Zuzeli  do posługi Prymasa Polski i na ołtarze....

   Mówi się, że czym skorupka za młodu nasiąknie, tym… itd…

  Czytając o dzieciństwie małego, Stefana Wyszyńskiego, można zauważyć, że dom rodziny dawał mu dobre podstawy i przykłady wychowawcze, które, już od samego początku, kierowały małego chłopca na dobre tory.  Ojciec organista i pielgrzym jasnogórski, a matka z upodobaniem pielgrzymująca do Maryi Ostrobramskiej.

Mocny element patriotyczny był w rodzinnym domu również.

Miłość Boga i Ojczyzny…  czego chcieć więcej? 
 W Stefanie Wyszyńskim, zasiane ziarno dobrze wzrastało i przyniosło wspaniałe owoce…

    
   Polecam krótkie słowo o życiu Prymasa Tysiąclecia. 

https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/THO/opiekun201914-prymas.htm

„To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” (Mt 17, 5).

   W II niedzielę Wielkiego Postu kontemplujemy, podczas Liturgii Słowa, razem z trzema Apostołami, reprezentującymi Kościół, jaśniejące chwałą, przemienione oblicze naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Błogosławiony okres czterdziestodniowego przygotowania do celebracji Paschy Zbawiciela, jak w soczewce skupia i ukazuje nam kolejne etapy naszej ziemskiej egzystencji, która powinna być ukierunkowana na nieustanne odnawianie i pogłębianie naszej relacji z Bogiem. Ascetyka chrześcijańska wskazuje na trzy etapy rozwoju duszy: oczyszczenie, oświecenie i zjednoczenie. Natchniony autor Psalmu 27 wyraża proces wzrastania duchowego w formie pełnej ufności modlitwy: „Usłysz, Panie, głos mój - wołam: zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie! O Tobie mówi moje serce: «Szukaj Jego oblicza!» Szukam, o Panie, Twojego oblicza; swego oblicza nie zakrywaj przede mną, nie odpędzaj z gniewem swojego sługi! Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj i nie opuszczaj mnie, Boże, moje Zbawienie! Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka, to jednak Pan mnie przygarnie” (Ps 27, 7-10). Wychodząc od uświadomienia sobie rodzącego się w sercu pragnienia Boga, oraz niemożności pełnego odnalezienia Go tylko o własnych siłach, poprzez głęboką wiarę, że jedynym autentycznym źródłem naszego oświecenia jest oblicze Pana, aż po ufność w Jego zbawienne działanie, którego ukoronowaniem będzie „przygarnięcie” przez Boga, Autor Natchniony kreśli nam niezawodny program na Wielki Post i całe nasze życie.

Droga Krzyżowa z kardynałem Stefanem Wyszyńskim.

  7 czerwca 2020 roku, Warszawa, Plac marsz. Józefa Piłsudskiego, to czas i miejsce beatyfikacji Sługi Bożego, Stefana kardynała Wyszyńskiego.

    
  
  Dla tego … nie najmłodszego, obecnie pokolenia, była to postać znana i tak ważna, że kardynał Wyszyński – Prymas Polski,  za swoją postawę i podejmowane decyzje, przypadające na  trudny czas komunistycznych, ateistycznych rządów, został nazwany Prymasem Tysiąclecia.

    

  Mimo,  że ani media, ani komunikacja nie były tak rozwinięte, jak obecnie, to jednak naród przemieszczał się, pielgrzymował i wielu z nas miało możliwość spotkać tu, czy ówdzie Pasterza Kościoła Polskiego.

  Młodsze pokolenie wychowało się ze Świętym Janem Pawłem II, który powiedział, że nie byłoby tego Papieża Polaka, gdyby nie wiara Prymasa Wyszyńskiego i Jasna Góra.

   

 W tym roku, oprócz wspomnianej beatyfikacji, przypada setna rocznica urodzin Świętego Jana Pawła II.

  

 Mamy okres Wielkiego Postu… może dobrze by było w tym czasie, oprzeć własne jego przeżywanie, sięgając do nauczania i modlitwy tych dwóch naszych wielkich Rodaków.

   

 Dzisiaj, w piątek, chciałbym zaproponować Drogę Krzyżową z kardynałem Stefanem Wyszyńskim.

http://www.duchprawdy.com/droga_krzyzowa_kard_wyszynski.htm

Kard. Stefan Wyszyński - do Polskiej Dziewczyny

  Zbliża się dzień beatyfikacji Sługi Bożego Stefana kard. Wyszyńskiego, która będzie miała miejsce 7 czerwca 2020 roku w Warszawie na placu Piłsudskiego.

  Episkopat Polski, w wystosowanym komunikacie, prosi o duchowe przygotowanie się do tego wydarzenia…

   

  Każdy Święty, czy Błogosławiony, to dar dla kościoła. W przypadku Sługi Bożego Stefana kard. Wyszyńskiego, to również dar dla Narodu Polskiego, przez swoją posługę, jako Prymasa Polski, już za życia bywał nazywany duchowym Przywódcą Narodu Polskiego, który przeprowadził kościół w Polsce, przez mroczny czas próby zainstalowania komunizmu w naszej Ojczyźnie i Narodzie.

   Myślę, że trzeba podjąć samodzielny wysiłek, nad tym, aby przypomnieć sobie Osobę i nauczanie Prymasa Wyszyńskiego. Jak do tego podejdziemy, takie będą duchowe owoce w nas, bo może to być dla nas czas swoistych rekolekcji.

   

  Ja chciałbym, trochę okazjonalnie, zacząć od słowa Prymasa do młodych, a konkretnie do dziewcząt.

Czas przemian, w tym obyczajowych, tak bardzo przyśpieszył, że myślę, że słowo Prymasa, można polecić i … wcześniej urodzonym niewiastom.

    

  Chłopcom i mężczyznom też to słowo nie zaszkodzi, gdyż każdy by chciał mieć narzeczoną, piękną nie tylko co do urody, ale wewnętrznie i duchowo, tylko wielu postępuje wbrew temu, albo chciałoby wymagać, ale samemu nie daje wiele.

 Polecam słowa Stefana kard. Wyszyńskiego do Polskiej Dziewczyny.                                                              

https://www.youtube.com/watch?v=PXbiaHvfAqM 

„Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4, 4).

  W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu udajemy się w Liturgii Słowa na pustynię, aby spotkać Jezusa poszczącego, a potem kuszonego przez diabła:

„Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem»” (Mt 4, 1-4).

Aby właściwie zrozumieć wymowę duchowej walki Jezusa z szatanem, warto odwołać się do wersetów bezpośrednio ją poprzedzających:

„A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»” (Mt 3, 16-17).

Poddanie się kuszeniu, podobnie jak wcześniejszy chrzest w Jordanie było aktem posłuszeństwa Jezusa woli Bożej wyrażonej przez podporządkowanie się prowadzeniu Ducha Świętego. Całe ziemskie życie Pana było naznaczone działaniem Trzeciej Osoby Trójcy Przenajświętszej: począwszy od Tajemnicy Wcielenia, kiedy Duch Święty zstąpił na najświętszą Maryję Pannę i Moc Najwyższego ją osłoniła (por. Łk 1, 35), aż do zbawczej śmierci na krzyżu, gdy skosztowawszy octu Jezus „rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał ducha” (J 19, 30). Wolą Bożą było bowiem, aby nasz Pan w swoim ziemskim życiu doświadczył wszystkiego, oprócz grzechu (por. Hbr 4, 15) i odniósłszy zwycięstwo nad władcą tego świata dał nam przykład i moc, abyśmy naśladując Go stawali się, na nierzadko stromych ścieżkach naszego życia, prawdziwie synami w Synu, doskonałymi jak nasz niebieski Ojciec (por. Mt 5, 48).