Posłuszeństwo żony – miłość męża. Jak być posłuszną?

  Znany jest nam fragment z listu św. Pawła do Efezjan, który nosi tytuł  Zasady życia domowego - wielki wzór dla mężów i żon.
  Cały fragment zamieszczam na końcu tego tekstu, a dla przypomnienia, zacytuję w tym momencie, tylko małe fragmenty…
    Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu,  bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus - Głową Kościoła: …
….  Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje…
… W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego! A żona niechaj się odnosi ze czcią do swojego męża!...

   Sprawa tego posłuszeństwa żon, spowodowała, że jedna z nich, należąca do naszej wspólnoty, napisała do mnie tak: 

  Szczęść Boże Sławku 
Czy Ty jako mężczyzna mógłbyś mi wytłumaczyć znaczenie dzisiejszej Ewangelii? Zawsze mam z tym problem, a zwłaszcza w tym czasie, kiedy mój mąż wczoraj na cały dzień "wyciął się" z naszej codzienności?

Skarby w niebie, a skarby na ziemi

  Które z nich, w swoim życiu wybieram?
Chrystus w swoim nauczaniu, zachęca, byśmy gromadzili sobie skarby w niebie, by potem one zapewniły nam udział w radości wiecznej.
   
  Oto prawdziwe szczęście, którego my nie raz nie doceniamy. Zbytnio skupiamy się na "skarbach" tego świata, a one są przemijające, nietrwałe i niekiedy zgubne. Odciągają nas od Boga.
 Dążymy do sukcesu. Chcemy żyć z satysfakcją, że nam się powodzi. Widzimy często tylko siebie i w ten sposób moim zdaniem, gromadzimy sobie nie te skarby co trzeba. Osobiście uważam, że egoizm to choroba naszych czasów.

Życzenia na Nowy Rok - Ela KS

Szczęść Boże

 Kochani Administratorzy i... wszyscy, proszę przyjmijcie z serca płynące życzenia.

  Oby ten, Nowy Rok,  który wkroczył w kalendarz, a my razem z nim, stał się rokiem powrotu do człowieczeństwa , do wartości najwyższych i najpiękniejszych. Do prawdziwej życzliwości, przyjaźni, miłości i szacunku dla drugiego człowieka. Aby ugruntowana została nasza świadomość, że drugi człowiek to SACRUM i niszczyć go słowem, myślą czy czynem nie wolno.

   Aby wolność, pokój i radość zagościła i królowała w naszych sercach - Panie króluj nam, króluj w naszych sercach i prowadź, chroń i błogosław- bo my wszyscy, choć niepokorni to nadal Twoje dzieci...... Panie Boże nasz,  prowadź w ten Nowy 2018 Rok. 

„Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie” (Łk 2, 30).

Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa, które Kościół celebruje w dniu dzisiejszym, jest kolejną – po Uroczystości Narodzenia Pańskiego – epifanią, czyli objawieniem prawdziwej tożsamości Słowa, które stało się ciałem i zamieszkało pośród nas (por. J 1, 14), wypełniając w ten sposób zbawcze obietnice, które Bóg złożył pogrążonej w mroku grzechu ludzkości.

Szczególnym depozytariuszem Bożych obietnic był naród wybrany, który dzięki niezłomnej wierze Abrahama i Sary począł się z jej zamkniętego dotąd łona, jak uczy nas św. Paweł w dzisiejszym drugim czytaniu: „Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie. Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy” (Hbr 11, 8. 11).

Dzięki wierze Maryi, z jej dziewiczego łona narodził się odwieczny Logos, Bóg – Człowiek, obiecany Mesjasz, jedyny zdolny do pokonania „śmierci, piekła i szatana” i ustanowienia na ziemi królestwa Bożego, którego widzialnym znakiem jest Kościół święty.

Co z moją świętością?!

Czy jej pragnę? Czy jej pragniemy?
Ojciec Pio, Siostra Faustyna, Jan XXIII, Jan Paweł II... Przykładów świętości można by mnożyć.
Żyjąc w dość zwariowanym świecie, moje skromne zdanie brzmi - warto dążyć do świętości.

Zagadnienie to nie jest proste. Patrzymy na to, co się dzieje dookoła nas i trudno nam uwierzyć, że są wśród nas ludzie święci.
Świętość odnosi się do całego ludzkiego życia. Święty nie znaczy, tak uważam, doskonały.
Zapatrzenie w Boga. Dla mnie to fundament świętości. Patrzę na Niego i tym samym działam poprzez Niego.
W pewnym momencie zapominam o sobie, by dać siebie innym.
Czasem naprawdę niewiele trzeba, innym razem trzeba się natrudzić, ale co to za działanie bez większego wysiłku...
Patrzę na swoich świętych Patronów i widzę, że dzięki łasce Bożej oraz współpracy z nią, wszystko się da!

Gdy Jezus przychodzi…

  
  Gdy Jezus przychodzi do Ciebie w sposób jedyny, szczególny, to czujesz, jakby na świecie był tylko On i Ty. On cały jest dla Ciebie. On cały jest Twój. On patrzy tylko na Ciebie.

Nie jesteś jednym z wielu ludzi z tłumu, ale właśnie dla Ciebie on robi to wszystko. On kocha Cię całym sobą i wszystko ma dla Ciebie. To jest bardzo osobista i bliska relacja. Nikt inny nie ma do niej dostępu. Z niczym nie musisz się śpieszyć. Ty jesteś najważniejszy dla Niego. Na Tobie Mu właśnie zależy. Jesteś tylko On i Ty.

  Jest to relacja, która Cię w pełni pochłania, fascynuje. Której z miłością i wdzięcznością w pełni się oddajesz.

Święta nie tylko po polsku. Obyczaje innych narodów.

  Najpiękniejsze święta w roku nie wszędzie wyglądają, tak jak w Polsce, bo każdy naród posiada swoje obyczaje. W Niemczech najważniejszy jest pierwszy dzień świąt, kiedy odpakowuje się prezenty i wydaje uroczyste obiady dla rodziny z tradycyjną potrawą– stollen, ciastem przypominającym dzieciątko w beciku. Najpopularniejsza ozdoba to oczywiście choinka, stąd wywodząca swój rodowód. Wigilię uznają tylko niektóre landy i nie jest ona postna.

Podobnie jest w Austrii, gdzie w zależności od regionu na wieczerzy króluje kaczka lub karp. W Tyrolu przed pasterką ludzie spotykają się na głównym placu by śpiewać kolędy. Święta w Anglii to cała gama zwyczajów przyjętych na całym świecie, jak jemioła, skarpety na prezenty czy pocztówki. W Wigilię Anglicy palą w kominku polano symbolizujące odchodzenie starego roku. 25 grudnia wydają rodzinne obiady, na których podaje się indyka, zupę żółwiową, tradycyjny pudding i ciastka. Nazajutrz obchodzą Boxing Day – dzień obdarowywania ubogich prezentami.