16 lipca Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Matki Bożej Szkaplerznej

 

   „Niech się weselą pustynia i

spieczona ziemia, niech się

raduje i niech rozkwitnie! Niech

wyda kwiaty jak lilie polne,

niech się rozraduje, skacząc i

wykrzykując z uciechy. Chwałą

Libanu ja obdarzono, ozdobą

Karmelu i Saronu. Oni zobaczą

chwałę Pana, wspaniałość

naszego Boga” Iz 35,1-2

  
  Ogromnie weselę się w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, gdyż odział mnie w szaty zbawienia i okrył płaszczem sprawiedliwości...

 Modlitwa św. Rafała Kalinowskiego

O Błogosławiona Panno, Niepokalana ozdobo i światłości Góry

Karmel, która okiem szczególnej dobroci patrzysz na każdego, który

Twą świętą odziany jest szatą, spojrzyj na mnie łaskawie i okryj

mnie płaszczem Swej macierzyńskiej opieki. Wspomóż mą słabość

swoją potęga, oświeć Swą mądrością ciemności mego serca,

pomnażaj we mnie wiarę, nadzieję i miłość. Racz ozdobić moja

duszę takimi łaskami i cnotami , aby zawsze była miłą Twemu

Boskiemu Synowi i Tobie. Amen

  
  Być może pierwszą osobą, która w Polsce przyjęła szkaplerz karmelitański była św. Królowa Jadwiga - inicjatorka sprowadzenia karmelitów do naszego kraju. 

  Po niej ten szczególny dar Maryi nosiły inne znane i zasłużone postacie. Jest wśród nich król Zygmunt III ze swym dworem i Jan III Sobieski, który w szkaplerze zaopatrzył husarzy ruszających pod Wiedeń. Jest też Mikołaj Zebrzydowski, wojewoda krakowski, który zasłynął z ufundowania kalwarii noszącej dziś jego imię. Szkaplerz towarzyszył Agnieszce z Tęczyńskich Firlejowej, upamiętnionej fundacją klasztoru karmelitów bosych w Czernej.

  Szczególnym świadectwem szkaplerza jest zapis uczyniony przez św. Siostrę Faustynę w Dzienniczku. Ze szkaplerzem kojarzy się fragment mówiący o Najświętszej Maryi Pannie zatroskanej o dusze czyśćcowe : „ Widziałam Matkę Bożą odwiedzającą dusze w czyśćcu. Dusze nazywają Maryję Gwiazdą Morza. Ona im przynosi ochłodę".

  O szkaplerzu przypomina także objawienie w Fatimie z 13 października 1917 r. Trojgu portugalskich pastuszków ukazała się Maryja w habicie karmelitańskim jako Matka Boża z Góry Karmel. Siedzące na kolanach Maryi Dzieciątko Jezus trzymało w ręce szkaplerz. Jedna z wizjonerek, dzisiaj św. Łucja, zapytana po wielu latach o przyczynę pojawienia się Maryi ze szkaplerzem, odpowiedziała, że pragnieniem Matki Bożej jest, abyśmy wszyscy nosili szkaplerz.

  Również ostatnie objawienie w Lourdes wiąże się ze szkaplerzem. Miało miejsce 16 lipca 1858 r. czyli w dniu, w którym obchodzimy Uroczystość Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.

"Noście zawsze szkaplerz"

  Słowa tytułu, to słowa Jana Pawła II, który zachęcał wiernych do noszenia szkaplerza. Sam, jako dziecko przyjął go i nosił do końca życia.
  Może historia naszego Papieża, zachęci tych, którzy jeszcze nie maja szkaplerza, do przyjęcia go.
                                                                         Aneta i Sławek

http://karmel.pl/papiez/przekazanie1.php

   A tu, po kliknięciu, jeszcze krótki, ale piękny i wymowny filmik, prezentacja na temat Szkaplerza karmelitańskiego - Szaty Maryi.

Pan Bóg zawsze jest w naszym zasięgu

  Co by się działo,  gdybyśmy używali Biblii tak,

jak używamy telefonu komórkowego?

(za: Ciekawe linki dające światło prawdy)

  Gdybyśmy zawsze nosili Biblię w kieszeni lub torebce? Gdybyśmy zaglądali do niej wielokrotnie w ciągu dnia? Gdybyśmy wracali się po nią, jeśli zostałaby w domu lub biurze? Gdybyśmy używali jej do wysyłania wiadomości do naszych przyjaciół? Gdybyśmy zachowywali się tak, jak byśmy nie mogli bez niej żyć? Gdybyśmy dawali ją innym w prezencie? Gdybyśmy używali jej w podróży? Gdybyśmy sięgali po nią w nagłych wypadkach?

 BIBLIJNE NUMERY ALARMOWE:
Kiedy jesteś smutny:                                     J 14.
Kiedy ktoś mówi o Tobie źle:                         Ps 27.
Kiedy jesteś zdenerwowany:                        Ps 52.
Kiedy Bóg wydaje się daleki:                         Ps 63.
Kiedy jesteś w niebezpieczeństwie:              Ps 91.
Kiedy martwisz się o sprawy materialne:       Mt 6, 19-34.
Kiedy potrzebujesz ożywienia wiary:             Hbr 11.
Kiedy jesteś samotny i boisz się:                    Ps 23.
Kiedy jesteś zgorzkniały i wciąż krytykujesz: 1 Kor 13.
Żeby odkryć tajemnicę szczęścia:                   Kol 3, 12-17.
Kiedy jesteś smutny i samotny:                      Rz 8, 13-39
Kiedy pragniesz ukojenia i odpoczynku:         Mt 11, 25-30
Kiedy świat wydaje się przesłaniać Boga:       Ps 90.
 Zapisz numery alarmowe w notatniku albo w komórce! Być może przydadzą się w jakimś momencie życia!

  W przeciwieństwie do telefonu, Biblia nie traci zasięgu.
“Działa” w każdym miejscu. Nie musimy się martwić, że skończą się nam minuty, ponieważ Jezus zapłacił wszystko z góry i mamy nieskończoną ilość połączeń.

Maryjo cierpliwa… naucz nas cierpliwości w relacjach z bliźnimi…

  „Wysławiać mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” - wypowiedziała Miriam w swojej pełnej uwielbienia  modlitwie ... 

  

  Zapewne wielokrotnie powtarzała te słowa… skrywała się w cieniu tych słów, bo  wypowiadane z mocną wiarą  chroniły Maryję szczególnie  kiedy żyła w Nazarecie …wśród bliskich …

  Tajemnica ludzkiego losu…w doświadczeniu życia wśród bliźnich…. 
Ludziom zawistnym zdarzało się nazywać  Zbawiciela  „żarłokiem i pijakiem”, a nawet zarzucać mu opętanie mocą Złego.

A Jezus… sam zapowiedział „mnie prześladowali i was prześladować będą – Nie jest uczeń nad Mistrza”.  Pierwszą uczennicą w szkole Jezusowej była Maryja Jego  Matka …

  Jezus żył z Matką w małej społeczności, a życie w małych społecznościach oparte jest o zależności, które mogą trwać przez wieki… Można powiedzieć, że bez zaglądania sobie do okien,  sąsiedzi oraz ich rodziny i bliscy, potrafią jakoś poznawać i „znać” wiele spraw, chronionych przez kogoś  dyskrecją… Tym więcej widzą i wiedzą im bardziej pasjonującej dziedziny cudzego życia  dotyczy skrywany temat …

„Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia”

  W dzisiejszej liturgii Słowa Kościół wprowadza nas w tajemnicę posłania, które jest następstwem odpowiedzi w duchu posłuszeństwa na powołanie Pana Jezusa.

  Po odrzuceniu przez swoich rodaków, Chrystus opuścił Nazaret i kontynuował swoją misję, głosząc naukę o nadejściu królestwa Bożego w okolicznych wioskach. Z pewnością postawa Nazarejczyków była dla Pana bolesnym przeżyciem i stała się sygnałem do przejścia do kolejnego etapu, jakim było posłanie uczniów. Św. Marek pisze, że Jezus: „Przywołał do siebie Dwunastu i zaczął posyłać ich po dwóch” (Mk 6, 7). Liczba dwanaście była symbolem Narodu Wybranego, odnosząc się do dwunastu pokoleń Izraela. Jezus, powołując dwunastu apostołów wyraża w ten sposób kontynuację historii zbawienia, a jednocześnie jej całkowite wypełnienie w nowym narodzie wybranym, jakim jest wspólnota wierzących w Jego boskie posłannictwo.
  
   Teraz, wobec odrzucenia przez swoich według ciała, Chrystus posłuszny woli Ojca, daje moc swoim według łaski wiary. Apostołowie i wszyscy wierzący w Jezusa pełniący wolę Bożą są Jego matką i braćmi (por. Mk 3, 34), Jego nowym klanem, z którym się identyfikuje i którym się opiekuje. Ten proces ustanowienia Kościoła jest zawsze powołaniem całkowitym, które w istocie jest wezwaniem do pełnego zjednoczenia i upodobnienia się do Zbawiciela, aż do stania się Nim, Jego ciałem.

Istnieję ku chwale Majestatu Najwyższego.

  Jestem zwykłym człowiekiem… żoną, matką, pracownikiem, tyle widać na zewnątrz…  a co widzę oczami wiary?

   
  Widzę Najwyższego, który wybrał mnie w Jezusie Chrystusie przed założeniem świata, abym była święta i nieskalana przed Jego obliczem, z miłości przeznaczył mnie dla siebie jako przybraną córkę przez Jezusa Chrystusa, według postanowień swej woli.

  Istnieję ku chwale majestatu Najwyższego, w Jezusie Chrystusie usłyszałam słowo prawdy, Dobrą nowinę o moim zbawieniu. W Nim uwierzyłam i zostałam naznaczona pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany.

Księga Wyjścia 35 - 40 Przepisy kultu. Przybytek i jego sprzęty.

   Te ostatnie rozdziały Księgi Wyjścia, to szczegółowy opis powstawania Przybytku Pana i wszystkich sprzętów z nim związanych.
 W tych, wydawałoby się, czysto technicznych przepisach, było coś , co zwróciło moją uwagę. Kilkakrotnie było to zaznaczone.
  Otóż kiedy ludność miała się składać na te wszystkie potrzebne przedmioty i sprzęty, pozostała w całkowitej wolności, co do tego, czy i ile dać, oraz to,że jeśli coś powstawało, a były wykorzystywane poszczególne potrzebne do tego zdolności i talenty, było podkreślone, że pochodzi to od Boga.

Święta Joanna Beretta Molla - ŚWIADECTWO MĘŻA

   Małżeństwo drogą do świętości.
(Link do świadectwa zamieszczamy na końcu tekstu.)

   
  W tym tygodniu poruszamy się wokół spraw związanych z małżeństwem.

Mamy różne doświadczenia…. Jedni radosne.  Inni niestety bolesne.

  Człowiek żyje na ziemi po to, żeby osiągnął  Zbawienie - Świętość.

Kroczymy różnymi drogami, ale nasze wybory powinny być takie, żeby w chwili przejścia, nie żałować straconego życia i nie lękać się, czy wystarczy Bożego Miłosierdzia, aby Łaska Odkupienia stała się naszym udziałem.

  Małżeństwo może być drogą do świętości również.

Miłości i wierności trwaj :)

Mężu, żono, noście obrączki!

  Dzisiaj chcielibyśmy poruszyć kolejny aspekt z życia małżonków.
Jak wynika z tytułu, dotyczy on noszenia obrączek.
Bardzo mało jest jakichkolwiek publikacji w tym temacie, jak też, niewiele się mówi o tym, jak ważnym elementem jest ten mały złoty drobiazg.
 Niestety dość często spotkać można małżonków, którzy obrączek nie noszą. 
Dlaczego?....
  Jeśli są to jakieś konkretne powody np. choroba, czy wykonywanie niebezpiecznej pracy, to zrozumiałe. Natomiast jeśli nie ma konkretnych przeszkód, obrączka na palcu powinna być! 
Dlaczego?....
  Polecamy fragment z książki Mieczysława Guzewicza "Małżeństwo - tajemnica wielka", w której to porusza m.in. jakże ważny temat noszenia obrączek ślubnych.
Jeśli macie znajomych, przyjaciół, czy kogoś w rodzinie, kto o tym nie wie, mówcie, żeby nie ściągali obrączek, ani w domu ani w ogóle. Sami też tego nie róbcie.

                                                                         Aneta i Sławek

   Noszenie obrączki
"Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć" (1P 5, 8).
 Natura szatana, o czym często zapominamy, jest dynamiczna, atakująca. Czasami myślimy, że ma on do nas przystęp wtedy, kiedy mu na to pozwolimy. Bardzo niebezpieczne przekonanie. Św. Piotr ostrzega, że szatan ciągle jest nastawiony na atak i szuka słabego punktu w obronie. Nie można mieć wątpliwości, że szczególnym celem ataku diabła jest małżeństwo sakramentalne. Niszcząc małżeństwo, niszczy człowieka, rodzinę, Kościół i naród. Trzeba się przed tym zagrożeniem bronić, a jednym ze sposobów jest noszenie pobłogosławionej obrączki. Chroni ona nie małżonka, lecz małżeństwo. Pojedyncza osoba chroni się przed niebezpieczeństwami poprzez noszenie medalika, krzyżyka, różańca, szkaplerza. Podobnie zabezpieczamy nasz dom, mieszkanie, samochód. W przypadku obrączki, mającej wymiar świętości, gdyż pobłogosławił ją kapłan poprzez słowa modlitwy i dzięki wodzie święconej, ma ona wyjątkową wartość w odpędzaniu złych duchów od małżeństwa. Z tego powodu zdejmowanie obrączki bez powodu i trzymanie jej w szafce jest narażaniem małżeństwa na niebezpieczeństwo. Pobłogosławiona obrączka jest także przypomnieniem dla małżonka, że wszelkie podejmowane decyzje pociągają konsekwencje dla obojga. Nie jest się już kawalerem, panną, żyjącym ze świadomością odpowiedzialności tylko za siebie. Może to dotyczyć różnych zachowań w towarzystwie,