Droga Krzyżowa. Idę... chcę iść za Tobą, Panie Jezu.

Stacja I 

Pan Jezus na śmierć skazany.

 Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.

Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.

  Na śmierć skazany! Niewinny człowiek, którego słowa były Prawdą. Zawsze kierował się miłością, uzdrawiał, wskrzeszał.

 Nie protestuje, nie korzysta z Boskiej natury. 

  Chcesz mi powiedzieć Jezu, że Twoja miłość do mnie nie zna granic, że posuniesz się, aż do śmierci i to śmierci krzyżowej.

   Ile razy niepowodzenia, chorobę, utratę kogoś bliskiego, pracy, mienia traktuję nie raz jak wyrok. Trudno się z tym pogodzić. A przecież powinnam to przyjąć w pokorze. Bo tak jak Ty przyjąłeś krzyż dla mojego zbawienia tak i ja powinnam przyjąć doświadczenia dla doskonalenia siebie w drodze do zbawienia.

  Naucz mnie Panie Jezu pokory i cierpliwości w pokonywaniu swoich słabości. Naucz godzenia się  z Twoją Wolą.

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Stacja II

Jezus bierze krzyż na swoje ramiona.

  Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.

 Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.

  Wziął swój krzyż przytulił się do niego i niesie na Golgotę.

"Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie swój krzyż i niech mnie naśladuje"

Nie ma innej drogi.

   Ile razy zatrzymuje mnie myśl, że innym żyje się lepiej, że w ich życiu mniej cierpienia, że los dla nich łaskawszy.

 Jezu, odwróć moje oczy i myśli od tego co pozorne.

 Chcę Ciebie naśladować, chcę dźwigać swój krzyż, który skroiłeś na moją miarę. Chcę iść wąską drogą, bo tylko ona prowadzi do nieba. Bądź mi Wspomożycielem i Pocieszycielem na mojej drodze krzyżowej.

 Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Stacja III

Jezus upada pod krzyżem

 Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.

Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.

  Jezus upada. Już do tej pory wiele wycierpiał; czterdzieści dni postu, konanie w Ogrójcu, cierpiał w ciemnicy, biczowanie, cierniem koronowanie. A jednak się podniósł z upadku na znak dla mnie, że zawsze trzeba powstać. Nie ważne co jest przyczyną upadku, ważne byś chciał się z niego podnieść.

Wielki Czwartek...

  Wielki Post 2020 roku, przebiegał, co do możliwości przeżywania go poprzez nasze uczestnictwo w wielkopostnych nabożeństwach tak, jak nigdy dotąd… i oby nigdy więcej, w ten sposób. 
 

    Narzucone wymagania i graniczenia z powodu zagrożenia chorobowego sprawiły, że czas ten, do dobrego jego przeżycia, wymagał od każdego wierzącego większego wkładu osobistego niż zazwyczaj, aby Święta Zmartwychwstania Pańskiego móc przeżyć blisko Boga, z miłością i wdzięcznością za Łaskę Odkupienia, a dzień Wielkiego Czwartku dziękczynnie za Eucharystię i Sakrament Kapłaństwa.

    

  Przed nami Triduum Paschalne, podobnie, jak cały Wielki Post, będzie ono przeżywane inaczej, niż kiedykolwiek, w życiu każdego z nas…

Przeżyjmy jednak ten czas, tak, jak można najlepiej, niech te dni, nie miną sobie ot tak, bo jest dyspensa.

Dyspensy od osobistego jednoczenia się z cierpiącym Jezusem nie ma.
 

    Polecam krótkie, ale bogate w treść słowo, na temat Wielkiego Postu, Triduum Paschalnego, jego przeżywania, liturgii i historii.

http://www.parafia-skarzysko-koscielne.pl/rok%20liturg/wpost.html

Rekolekcje Wielkopostne. Dzień 3. Pobudka dla wiary.

  Wycisz się, a usłyszysz głos Boga, kochaj, wierz i zawierzaj Bogu stale i wciąż.

Żyjmy tak, żeby wszystko mogło być modlitwą.

Modlitwa życiem całym...

Trzeci dzień rekolekcji ks. Dominika Chmielewskiego.

https://www.youtube.com/watch?v=l9-gbAUz6aw

Rekolekcje Wielkopostne. Dzień 2. Małżeństwo... budować relację... Być...

DAWAĆ SIEBIE

  Mężu, BĄDŹ mężem swojej żony… Od omówienia tej sprawy, Ks. D. Chmielewski, zaczyna drugi dzień wielkopostnych rozważań rekolekcyjnych.

Dalej … 

Idź z Duchem Świętym…

Nie zmarnuj tego czasu…

https://www.youtube.com/watch?v=Q62-nMI9uZA

Małżeństwo Bogiem silne.

„Oto Król twój przychodzi do Ciebie łagodny” (Mt 21, 5).

  Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej jest niczym brama, przez której wrota, otwarte szeroko, jak ramiona Zbawiciela na krzyżu, wchodzimy my, Jego uczniowie i uczennice, którzy z łaski Bożej jesteśmy „wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym” (1 P 2, 9) w samo centrum tajemnicy Paschy naszego Pana Jezusa Chrystusa. Chcemy zjednoczyć się z Nim w ofierze, którą złożył z siebie na krzyżu dla zbawienia pogrążonej w grzechu ludzkości. Święty Paweł uczy nas, że dla tego, kto kocha Jezusa możliwe jest realne i owocne uczestnictwo w Jego krzyżu, śmierci i Zmartwychwstaniu: „razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie” (Ga 2, 19-20).

Ta głęboka przemiana życia, dzięki zjednoczeniu z naszym Odkupicielem jest możliwe na mocy chrztu świętego: „przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. (…) Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy” (Rz 6, 4; 8-9). Przeżywanie Wielkiego Tygodnia staje się dla nas w ten sposób okazją do śmierci dla grzechu i zmartwychwstania ku nowemu życiu dzieci Bożych, którego gwarantem jest Duch Święty – Dar Zmartwychwstałego Pana.

Rekolekcje Wielkopostne 2020 r. Dzień 1 "Nie lękaj się... Zakochaj się..."

   Z wielu Rekolekcji Wielkopostnych, które mamy dostępne w Internecie, a w tym roku są dla większości z nas, jedyną możliwością ich przeżycia, 

chcieliśmy polecić, prowadzone w bardzo zaangażowany sposób, nauki rekolekcyjne ks. Dominika Chmielewskiego.

Uwierz! Niech twoje serce zapłonie miłością i pragnieniem Boga.

https://www.youtube.com/watch?v=6ukIULBqSTQ

Droga Krzyżowa ze Świętym Janem Pawłem II

  „Chciałbym mówić do was - do każdego osobno - o Jezusie Chrystusie, o Tym, który wziął na siebie wszelkie ludzkie cierpienie, aby przynieść zbawienie całemu światu. 

  Bóg was miłuje jako swoje uprzywilejowane dzieci. Jesteście w szczególny sposób moimi braćmi i siostrami z dwóch powodów; ze względu na miłość do Chrystusa, która nas jednoczy, a w szczególności dlatego, że macie głęboki udział w tajemnicy Krzyża i Odkupienia Jezusowego.”

   
 To słowa Świętego Jana Pawła II, pochodzące z niespotykanych rozważań,  z jednej ze stacji Nabożeństwa Drogi Krzyżowej.

  Rozważania Drogi Krzyżowej, do której przejścia chciałbym zachęcić w tym szczególnym czasie - dzień po 15 rocznicy odejścia Św. Jana Pawła II, i przy ograniczonych możliwościach uczestnictwa w tym nabożeństwie w świątyni.

    
  Na rozważania składają się słowa Św. Jana Pawła II, słowa o Jego życiu i posługiwaniu,  ale również słowa, wspomnienia innych osób, zarówno duchownych, jak i świeckich.

 Wielkie bogactwo myśli…

    

Zapraszam na Drogę Krzyżową:

http://www.ppaczewo.pelplin.opoka.org.pl/ciekawostki/droga.html

Miej Nadzieję w Bogu

  Przeżywamy czas, w którym nadzieja jest na wagę złota…

Co robić, żeby nadzieja, nie tylko tliła się w nas, ale, żeby była jedną z przewodniczek, przez życie… i to nie tylko w tym czasie…

  Wiara, nadzieja, miłość, trzy Cnoty Boskie, których pielęgnacja i kierowanie się nimi, pozwala człowiekowi iść dobrą drogą.

   Chciałbym, w tym momencie, pochylić się nad pielęgnacją nadziei.

Swoje słowo na ten temat dał podczas jednej z audiencji Papież Franciszek.

Polecam Jego słowa.

  https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/franciszek_i/audiencje/ag_20092017.html

„Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?” (J 11, 26).

  Wskrzeszenie Łazarza jest po przywróceniu wzroku ślepemu od urodzenia, kolejnym znakiem, przez który Jezus dokonał samoobjawienia się, jako Ten, który podobnie jak Ojciec ma życie w sobie (por. J 5, 25) i udziela daru życia tym, którzy odwzajemniają Jego miłość. Przywrócenie do życia przyjaciela, który cuchnął, ponieważ od czterech dni spoczywał w grobie (por. J 11, 39) stanowi widzialne potwierdzenie słów Syna Bożego: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. (…) Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia.” (J 5, 24-35; 28-29). 
 

Choroba nieznajomego ślepca, która dla uczniów Jezusa była potwierdzeniem Bożej kary za grzechy, dla Niego stanowiła okazję do objawienia miłości Ojca wyrażającej się w zbawczej misji Syna, Światłości świata: „Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale [stało się tak], aby się na nim objawiły sprawy Boże. Potrzeba nam pełnić dzieła Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać. Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata” (J 9, 3-5).

Droga Krzyżowa w trudnym obecnym czasie...

  Kolejny piątek Wielkiego Postu 2020r.  Dzień rozważań stacji Drogi Krzyżowej… które w sposób tradycyjny, w świątyniach się nie odbędą.

Nasze serca, jednak mogą Panu Jezusowi towarzyszyć w indywidualnej, osobistej Drodze Krzyżowej.

Mogą to być rozważania z głębi serca, które w danej chwili popłyną, ale mamy przecież wiele możliwości wspomagania naszego modlitewnego kroczenia za Panem Jezusem, a nawet współuczestniczenie w Drodze Krzyżowej, jakby na żywo, chociaż online. Każda możliwość jest w tym wypadku lepsza, niż wszelkie zaniechanie.

   

 Jedną z propozycji, mogą być słowa rozważań Drogi Krzyżowej przygotowane specjalnie na ten, tak bardzo trudny czas, i to na wielu odcinkach życia społecznego, jak i duchowego.  

   

  Z miłością idźmy za Jezusem, przepraszajmy za wszelkie zło i prośmy Go o dar kolejnej łaski dla kościoła, Ojczyzny naszej, świata całego, naszych bliskich i każdego z nas, która jest teraz nam wszystkim tak bardzo potrzebna.

http://parafianasutow.pl/droga-krzyzowa-w-czasie-epidemii-koronawirusa/

Panie Jezu, otwórz nasze oczy... i wszystko co potrzebuje otwarcia, byśmy byli świadkami Twoimi.

  W minioną niedzielę, w Liturgii Słowa, czytana była Ewangelia św. Jana J, 9, 1-41.  Jej treść dotyczyła uzdrowienia niewidomego.

  Człowiek ten, był niewidomy od urodzenia nie widział nic, a jego zajęciem było żebranie.

  Jezus przywrócił mu wzrok, ale też zyskał człowieka wierzącego i świadczącego…

  Brak wzroku, zamknięte oczy, bardzo utrudniają człowiekowi życie, a mogą też skazywać go na samotność…  która jest kolejnym nieszczęściem...

  
  Jednak brak wzroku, to tylko jeden, z wielu możliwych rodzajów ślepoty … Tak mówi w swoim kazaniu, dotyczącym, wspomnianego fragmentu Ewangelii, śp. Ks. Piotr Pawlukiewicz.

  Odszedł niedawno, jutro jest Jego pogrzeb, pozostawił jednak po sobie w Internecie, tak wiele nauk z których możemy korzystać.

   
   Dzisiaj chciałbym polecić kazanie ks. Pawlukiewicza, wychodzące z opisywanego w Ewangelii uzdrowienia niewidomego, ale wskazujące na wiele możliwych rodzajów ślepoty, wśród których ślepota oczu, może wcale nie jest tą najbardziej dla człowieka tragiczną…
Dla niego samego, ale i dla innych...

 
Posłuchajmy słów śp. Ks. Pawlukiewicza.

https://www.youtube.com/watch?v=TueiAr_7oH8

„On zaś odpowiedział: «Wierzę, Panie!» i oddał Mu pokłon” (J 9, 38).

„On zaś odpowiedział: «Wierzę, Panie!» i oddał Mu pokłon” (J 9, 38).

Liturgia IV Niedzieli Wielkiego Postu, zwanej Laetare, przygotowuje nas do owocnego przeżywania Paschy Chrystusa, czyli Jego przejścia przez noc odrzucenia, męki i śmierci, do światłości Zmartwychwstania, przedstawiając nam Go dzisiaj jako zwycięzcę nad ciemnością grzechu. Potwierdzeniem słuszności takiej interpretacji dzisiejszej perykopy jest pytanie skierowane przez uczniów do  Jezusa, wyrażające ich przekonanie o moralnym źródle choroby żebraka: „Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym - on czy jego rodzice?” (J 9, 2). W charakterystyczny dla siebie sposób Pan przeniósł rozmowę na wyższy, duchowy poziom, wskazując na swój zbawczy udział w historii skażonego grzechem i pogrążonego w cierpieniu świata: „Jezus odpowiedział: «Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale [stało się tak], aby się na nim objawiły sprawy Boże. Potrzeba nam pełnić dzieła Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać. Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata»” (J 9, 3-5).

Maryjna Sobota z Stefanem kard. Wyszyńskim

   Akt Osobistego Oddania się Matce Bożej

  Święta Maryjo, Bogurodzico Dziewico, obieram sobie dzisiaj Ciebie za Panią, Orędowniczkę, Patronkę, Opiekunkę i Matkę moją. Postanawiam sobie mocno i przyrzekam, że Cię nigdy nie opuszczę, nie powiem i nie uczynię nic przeciwko Tobie. Nie pozwolę nigdy, aby inni cokolwiek czynili, co uwłaczałoby czci Twojej. Błagam Cię, przyjmij mnie na zawsze za sługę i dziecko swoje. Bądź mi pomocą we wszystkich moich potrzebach duszy i ciała oraz w pracy kapłańskiej dla innych.

    
  Oddaję się Tobie, Maryjo, całkowicie w niewolę, a jako Twój niewolnik poświęcam Ci ciało i duszę moją, dobra wewnętrzne i zewnętrzne, nawet wartość dobrych uczynków moich, zarówno przeszłych jak obecnych i przyszłych, pozostawiając Ci całkowite i zupełne prawo rozporządzania mną i wszystkim bez wyjątku, co do mnie należy, według Twego upodobania, ku większej chwale Boga, w czasie i w wieczności.

Droga Krzyżowa do odmawiania w domu.

  
  Tydzień temu stawiane było w tym miejscu pytanie o puste miejsca w kościele podczas Nabożeństwa Drogi Krzyżowej i o to, ile tych Nabożeństw będzie odwołanych.

Teraz trzeba zapytać… czy będą w jakichś polskich świątyniach gdziekolwiek??? A przecież katolicy gromadzili się na nich licznie… te piątki były jakże odmienne od pozostałych w roku…

   

  Jeszcze kilka tych dni pozostało do końca Wielkiego Postu 2020r…

  Czy ten Wielki Post, będzie dla nas również postem od Drogi Krzyżowej?
Co uczynimy, aby tak nie było? 

Kroczmy za Jezusem w sposób, jaki możemy, samodzielnie, rodzinnie, czy w jakimkolwiek gronie. 

Pomoce do rozważań są teraz bardzo... multimedialne: od słów rozważań w naszych osobistych książeczkach do nabożeństwa, przez słowa słuchane, do jednoczenia się z Drogą Krzyżową transmitowaną z obrazem na żywo.

   Chciejmy chcieć, być z umęczanym stale i wciąż, a tak mało pocieszanym, Jezusem. 

On cały czas czeka.

Czy kochasz Jezusa ukrzyżowanego?

    

Polecam Drogę Krzyżową dedykowaną właśnie do odmawiania i rozważania w domu.

https://www.youtube.com/watch?v=rRrhXVlqy5M

Jezus im odpowiedział: «Miejcie wiarę w Boga! Mk, 11,22

 W obecnym, niespodziewanie trudnym czasie, który przez wielu przeżywany jest z lękiem i obawą, a nawet strachem, bardzo ważna jest nasza wiara.   

  Wiele podejmowanych  decyzji: przez  innych, ale i nas samych dotyka problemu wiary i zawierzenia Bogu.   

Przeczytałem niedawno, na Fb takie, zdanie pewnego kapłana:

  „Obyś nie pomylił ROZUMU, oświeconego ŁASKĄ,

z ROZSĄDKIEM kierowanym przez LĘK. ”

  

Kochani.
Nie lękajmy się !  Umacniajmy naszą Wiarę, Bądźmy blisko Boga.

Posłuchajmy Pana Jezusa.

  Maryjo Matko naszego Zawierzenia, proszę prowadź nas przez ten czas. 
  
 Chciałbym polecić rozważania na temat wiary i zawierzenia.

https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TB/mw_biblijne-wiary2013.html

W trudnym Wielkim Poście 2020r ... ( Linki ku pomocy na końcu tekstu)

Mamy Wielki Post 2020 roku…

W wyniku takich, czy innych czynników, został on w dużym stopniu zdruzgotany… Nie będę się jednak nad tym rozwodził, bo trzeba raczej podejmować i szerzyć dobro, niż rozpamiętywać to, co dobre nie jest, i zatruwać swój umysł, czy duszę złymi emocjami i lękiem.

 Bóg w Trójcy Jedyny jest Panem naszego życia.

 W tym szczególnym okresie Wielkiego Postu i okolicznościach, jakie mamy obecnie, musimy wykorzystać ten czas dobrze, ponosząc  może większy, a na pewno inny wysiłek niż na ogół….

  Na ogół bowiem, często jest tak, że jedynym naszym wysiłkiem jest wybranie się do kościoła, na Mszę Świętą, czy jakieś Nabożeństwo Wielkopostne... 

  Gdy zostaje nam to ograniczone, lub nawet całkowicie, jak obecnie w jednej z polskich diecezji odebrane, powinniśmy nie czuć się uspokojeni dyspensami i korzystać z nich do woli, tylko sięgać samemu po to co się da i jak się da...

    Może być to podjęte, czy pogłębione rozważanie Biblii, więcej modlitwy, w tym wspólnej w podejmowanych modlitewnych szturmach… możemy też jednak,  poszerzyć  ubogacanie naszego ducha, dzięki możliwościom jakie daje internet, dzięki któremu może bardziej, czy łatwiej podejmiemy przeżywanie Nabożeństw  Wielkopostnych, Rekolekcji … a nawet Mszy Świętych.

    
  Pamiętajmy, że to nigdy nie będzie to samo, co uczestnictwo w kościele, ale lepiej tak, niż w ogóle.

„Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło” (J 4, 34).

   
  W zeszłym tygodniu, dzięki słuchaniu Słowa Bożego podczas Liturgii Eucharystycznej, razem z Piotrem, Jakubem i Janem kontemplowaliśmy przemienione oblicze Chrystusa. To światło promieniujące z boskiej natury Wcielonego Słowa, ukryte przez tajemnicę kenozy / ogołocenia na czas Jego ziemskiej misji, zostało nam na chwilę objawione w mocy Ducha Świętego, dzięki nieskończonemu miłosierdziu Ojca, abyśmy nie odstąpili naszego Pana, gdy zobaczymy Go wywyższonego na drzewie hańby, lecz abyśmy zrozumieli, że dla nas wierzących nauka krzyża jest mocą Bożą (por. 1 Kor 1, 18).

Chrystus objawił się nam zatem na „górze wysokiej” jako Światłość świata i Dawca Życia, co sam potwierdził, nauczając w świątyni: „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia” (J 8, 12). Podobnie jak na górze Tabor cudowne przemienienie Zbawiciela zostało „wyjaśnione” przez Boga Ojca w jednoznacznym świadectwie: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” (Mt 17, 5), tak również świadectwo, które Jezus dał o sobie w świątyni było równocześnie świadectwem Ojca: „Oto Ja sam wydaję świadectwo o sobie samym oraz świadczy o Mnie Ojciec, który Mnie posłał” (J 8, 18). Z tej wypowiedzi Pana wypływa nauka o Jego głębokim zjednoczeniu z Ojcem, którego wyrazem jest zbawcza misja Syna.

Nie w wywodach teologicznych, lecz swej „duszpasterskiej” mowie, gdy nazywa siebie Dobrym Pasterzem, Jezus objawia swoją boską naturę, poprzez ukazanie wyjątkowej więzi z Ojcem. „Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.” (J 10, 14-15). Co więcej, Syn wiąże relacje miłości, jaką żywi do Niego Ojciec, ze swoim posłuszeństwem Jego woli, wyrażonym w realizacji swej odkupieńczej misji: „Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać” (J 10, 17). Owce Jezusa, które słuchają Jego głosu i idą za Nim, mogą być całkowicie spokojne bez względu na to, co się w tej wędrówce wydarzy, ponieważ misja dającego życie Syna jest oparta na autorytecie wszechmogącego Ojca: „Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10, 27-30).

Ze Słowem Bożym, jak chlebem...

Szczęść Boże
   Który to nasz kolejny Wielki Post? Co w nas zmienia? Na co otwiera oczy? Czy przechodzimy po nim do kolejnego etapu z jakąś nadzieją w sercu, czy dalej trapimy się sprawami tego świata, czasami niewartymi troski?

  Dziś, w czasach, gdy cały świat stoi w obliczu zarazy, usilniej starajmy się karmić Bożym Słowem, a nie tylko medialnymi informacjami o kolejnych zarażonych. Ufność w Panu - mimo iż nie rozumiemy niektórych wydarzeń.

  

 Nie jest to proste, ale gdy się już uchwyci człowiek tego Chrystusowego Krzyża - łatwiej jest dalej żyć, jakby dobry wiatr dął w żagle naszego życia. Lęk mija.
Czego życzę całej naszej Wspólnocie Modlitewnej i wszystkim czytającym.
 

                 Z Bogiem - Grażyna Anna 

Droga Krzyżowa - Panie Przymnóż nam wiary

  Kolejny piątek Wielkiego Postu.  Dzień uczestnictwa katolików w Nabożeństwie Drogi Krzyżowej.

Ile miejsc w kościele będzie dzisiaj pustych?

Ile dróg krzyżowych będzie odwołanych?

A czy ty pójdziesz dzisiaj za Jezusem?

  Wszystko się sprowadza do wiary i do słów Jezusa:

„«Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś».”  Mt, 8, 13

„«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła»” Mk, 10,52

„Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie na ziemi wiarę gdy przyjdzie?” Łk, 18, 8

  Ja wiem, że człowiek ma rozum, ale, że jest też słabą istotą. Wiem, że nie można iść np. pod falę powodziową i mówić sobie, że Pan Bóg mnie uratuje… że raczej trzeba użyć w tym przypadku daru bożego, jakim właśnie jest rozum, a nie wystawiać Pana Boga na próbę.

  Widzę też, że nawet ludzie kościoła hierarchicznego… - patrz Europa - podejmują decyzje, które wiernym się nie podobają i stawiane są różne zarzuty.

Wiem też jednak, że wielu bardzo garnie się do panicznych zakupów…

A ja bym tak chciał, żebyśmy: tak, czy inaczej, ale bardziej, garneli się do Jezusa i Jego Matki.

Chciałbym, żebyśmy z radością, a nie z lękiem, czy wstydem, odczytywali te słowa Naszego Pana, które zacytowałem powyżej....

 Czego każdemu i sobie samemu życzę.

 Za Apostołami , Panie Jezu Miłosierny proszę  „Przymnóż nam wiary.” Łk. 17, 5

Udziel Kościołowi, światu, naszej Ojczyźnie, nam samym i naszym bliskim, wszelkich potrzebnych na ten czas łask.

Zapraszam na Drogę Krzyżową z postawionym problemem wiary i zawierzenia.

http://www.siostrypasjonistki.pl/droga-krzyzowa-panie-przymnoz-nam-wiary/

„To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” (Mt 17, 5).

   W II niedzielę Wielkiego Postu kontemplujemy, podczas Liturgii Słowa, razem z trzema Apostołami, reprezentującymi Kościół, jaśniejące chwałą, przemienione oblicze naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Błogosławiony okres czterdziestodniowego przygotowania do celebracji Paschy Zbawiciela, jak w soczewce skupia i ukazuje nam kolejne etapy naszej ziemskiej egzystencji, która powinna być ukierunkowana na nieustanne odnawianie i pogłębianie naszej relacji z Bogiem. Ascetyka chrześcijańska wskazuje na trzy etapy rozwoju duszy: oczyszczenie, oświecenie i zjednoczenie. Natchniony autor Psalmu 27 wyraża proces wzrastania duchowego w formie pełnej ufności modlitwy: „Usłysz, Panie, głos mój - wołam: zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie! O Tobie mówi moje serce: «Szukaj Jego oblicza!» Szukam, o Panie, Twojego oblicza; swego oblicza nie zakrywaj przede mną, nie odpędzaj z gniewem swojego sługi! Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj i nie opuszczaj mnie, Boże, moje Zbawienie! Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka, to jednak Pan mnie przygarnie” (Ps 27, 7-10). Wychodząc od uświadomienia sobie rodzącego się w sercu pragnienia Boga, oraz niemożności pełnego odnalezienia Go tylko o własnych siłach, poprzez głęboką wiarę, że jedynym autentycznym źródłem naszego oświecenia jest oblicze Pana, aż po ufność w Jego zbawienne działanie, którego ukoronowaniem będzie „przygarnięcie” przez Boga, Autor Natchniony kreśli nam niezawodny program na Wielki Post i całe nasze życie.