Czas zadumy przy Grobie Pańskim

  Panie Jezu, przychodzę tu dzisiaj, by czuwać przy Twoim grobie, by zajrzeć w siebie, w swoje człowieczeństwo, w swoją wiarę.

  
  Mimo, że złożono Cię w grobie, wierzę, że jesteś tu obecny i słuchasz mojej modlitwy.

Spraw by moje serce modliło się gorąco, a moje myśli były zawsze przy Tobie. Staję przed Tobą Panie w nagości prawdy o sobie, w poczuciu swojej nędzy i grzeszności.

Przed oczyma mam jeszcze wszystko to, co przeżyłeś Panie Jezu w Wielki Czwartek czyli Ostatnią Wieczerzę z Apostołami, samotną modlitwę w Ogrodzie Oliwnym i krople krwi na Twoim czole, mówiące o tym, że bardzo cierpiałeś. Pamiętam ciemną noc i zgraję żołnierzy którzy Cię aresztowali...Trochę Cię rozumiem, bo też czasami boję się nocy, cierpienia, samotności chociaż wtedy mogę pomodlić się do Ciebie tak, jak Ty modliłeś się do swego Ojca.

Nowenna do Miłosierdzia Bożego. Dz.1

30.03.2018r
 Dzień pierwszy: Dusze grzeszników i cała ludzkość…

    Dziś sprowadź mi ludzkość całą, i zanurzaj ją w morzu miłosierdzia Mojego.

A tym pocieszysz mnie w gorzkim smutku, w jaki mnie pogrąża utrata dusz.

  Jezu najmiłosierniejszy, którego właściwością jest litować się nad nami i przebaczać nam, nie patrz na grzechy nasze, ale na ufność naszą, jaką mamy w nieskończoną dobroć Twoją, i przyjmij nas do mieszkania najlitościwszego Serca swego, i nie wypuszczaj nas z niego na wieki. Błagamy Cię przez miłość Twoją, która Cię łączy z Ojcem i Duchem Świętym.

  O wszechmocy miłosierdzia Bożego,
Ratunku dla człowieka grzesznego,
Tyś miłosierdziem i litości morze,
Wspomagasz tego, kto Cię uprasza w pokorze.

Droga Krzyżowa

 Jesteśmy w trakcie Triduum Paschalnego.  Stajemy w obliczu męki Chrystusa Pana.
  Pójdźmy za Jezusem, idąc może również, swoją krzyżową drogą. Dźwigajmy swój krzyż, ale złączmy go z krzyżem Zbawiciela.

  Rozpoczynając kroczenie z Jezusem wyrażamy zgodę na ... 
Czy naprawdę jesteśmy świadomi, co czeka nas na poszczególnych stacjach?
 
   Każda Droga Krzyżowa jest inna, każda jest indywidualna, niepowtarzalna, rozgrywa się w sercu...

 Jedno jest niezmienne... Miłość.
    Ania M

Stacja I  Pan Jezus skazany na śmierć.

  Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste, i Błogosławimy Ciebie.

 Żeś przez Święty Krzyż swój, świat odkupić raczył.

  Każda moja decyzja popełnienia grzechu jest skazywaniem Jezusa na śmierć, każda próba tłumaczenia się z tego, jest umywaniem rąk.

  Mówię, że nie chce ranić…, ale przecież robię to każdego dnia.

 Może moim hasłem powinno być "Ukrzyżuj Go", bo do tego sprowadza się moja codzienność?

  Panie... proszę daj siłę do walki z grzechem.

 Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.

Stacja II  Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

  Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste, i Błogosławimy Ciebie.

 Żeś przez Święty Krzyż swój, świat odkupić raczył.

  Bez wahania, bez sprzeciwu... wie, że to jedyna droga, aby mnie ocalić. Czy ja jestem gotowa pójść w ślady Jezusa, żeby ocalić swoją rodzinę? Ile razy słyszałeś moje słowa, że za ciężko… wiele razy o wiele za dużo…

  Proszę Panie dodaj mi odwagi, abym przyjęła swój krzyż z miłością.

Wielki Czwartek

  Rankiem w Wielki Czwartek ma miejsce szczególna Msza Święta sprawowana we wszystkich kościołach katedralnych. Biskup miejsca wraz z kapłanami całej diecezji  odprawia Mszę św. Krzyżma.

Podczas niej biskup święci oleje, których używa się przez cały rok przy udzielaniu sakramentów:  chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim biskupem odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji. 
  Wieczorem we wszystkich kościołach parafialnych i zakonnych Mszą  Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Święte Triduum Paschalne… Jeszcze przed rozpoczęciem liturgii jest opróżniane tabernakulum i aż do Nocy Zmartwychwstania  Pańskiego pozostaje ono puste. 

  Liturgia Wielkiego Czwartku  upamiętnia Ostatnią Wieczerzę, podczas której Jezus ustanowił sakrament Eucharystii oraz kapłaństwa… Właśnie w Wielki Czwartek wyjątkowo uroczyście dziękujemy za te sakramenty. 
  Ostania Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była tradycyjną ucztą paschalną … przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji. 

Gorzkie żale. Cz 3.

Część III

   Jezu, jak mocno musisz mnie kochać, jak bezgranicznie musisz wierzyć swojemu Ojcu, że to wszystko ma sens…

  Bo mi nie wystarczy Twoja męka, chcę Twojej śmierci... wiem, że mój grzech zamyka drogę do Boga, którą jesteś Ty.
 Jestem mordercą Miłości.

   A Ty Jezu czekasz, dajesz mi szansę na zbawienie do samego końca... może nie odrzucę swojego krzyża, tylko pomogę Ci go nieść, może nie ukryję się w tłumie tylko przyjdę obetrzeć Ci twarz, może będę przy Twojej Matce, gdy ciężar moich grzechów będzie obalał Cię na ziemię… może… 
Masz cały czas nadzieję...

Ludowo – liturgiczne zwyczaje Tygodnia Męki Pańskiej na dawnym Podlasiu

Tydzień przed Wielkanocą obfitował w zapomniane dziś obrzędy.

Najpóźniej w Wielki Wtorek kończono porządki. Składało się na nie bielenie izb, zdobienie ścian kolorowymi wzorkami lub wycinankami oraz wysypywanie piaskiem ścieżek
i podwórka. Przy suficie wieszano słomiane pająki. Zakazywano prania i rąbania drew, by na wioskę nie padł piorun.

W środę udawano się do kościoła na „ciemną jutrznię”, po której kapłan gasił świece
na ołtarzu i uderzał w niego mszałem. Był to symbol chaosu jaki nastąpił po aresztowaniu Jezusa. Podniosłą atmosferę zakłócali chłopcy, którzy przez trzy dni chodzili po wsi terkocząc kołatkami i uderzając kijami w ogrodzenia by „wygnać diabła z opłotków”. Obserwowano także pogodę bo jaka Wielka Środa taka wiosna, Czwartek – takie lato, Piątek – taka jesień, a Sobota – taka zima.

W Wielki Czwartek, tak jak jest do dziś,  z kościołów na znak żałoby po odśpiewaniu „Gloria” znikały dzwony zastępowane przez kołatki i milkły organy. Księża myli nogi 12 starcom przypominając czyn Jezusa z Ostatniej Wieczerzy oraz konsekrowali trzy Hostie.

Gorzkie żale. Cz 2

Część II

  Przyjmujesz Jezu każdy mój grzech, każdą ohydę , którą noszę w sercu.

 Stoisz... a ja biję coraz mocniej, szydzę, obdzieram z szat, bawię się Twoim cierpieniem i bólem, bez opamiętania, wiję koronę cierniową z moich nieprawości…. jeszcze to….

  Duszo moja, serce…. kiedy będzie dość…, czy wtedy, gdy zabraknie sił do zadawania bólu Jezusowi?