Wielki Czwartek

  Rankiem w Wielki Czwartek ma miejsce szczególna Msza Święta sprawowana we wszystkich kościołach katedralnych. Biskup miejsca wraz z kapłanami całej diecezji  odprawia Mszę św. Krzyżma.

Podczas niej biskup święci oleje, których używa się przez cały rok przy udzielaniu sakramentów:  chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim biskupem odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji. 
  Wieczorem we wszystkich kościołach parafialnych i zakonnych Mszą  Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Święte Triduum Paschalne… Jeszcze przed rozpoczęciem liturgii jest opróżniane tabernakulum i aż do Nocy Zmartwychwstania  Pańskiego pozostaje ono puste. 

  Liturgia Wielkiego Czwartku  upamiętnia Ostatnią Wieczerzę, podczas której Jezus ustanowił sakrament Eucharystii oraz kapłaństwa… Właśnie w Wielki Czwartek wyjątkowo uroczyście dziękujemy za te sakramenty. 
  Ostania Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była tradycyjną ucztą paschalną … przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji. 

  Jednak Chrystus nadał tej uczcie nowy sens. Mówiąc, że poświęcony chleb jest Jego Ciałem, a wino Krwią, ustanowił Eucharystię. Równocześnie, nakazał apostołom: „To czyńcie na Moją pamiątkę”. Tradycja upatruje w tych słowach ustanowienie służebnego kapłaństwa… szczególne włączenie apostołów i ich następców w jedyne kapłaństwo Chrystusa.

  Jezus całą swoją działalnością budował kapłaństwo urzędowe. Czynił to wybierając kolegium Dwunastu , którego członków nazwano  także uczniami oraz apostołami . Zapisał to wydarzenie święty Łukasz  : "Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów  i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami " (Łk 6,13).

  Apostołowie, po Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu Jezusa, głosili Słowo Boże i budowali Kościół stanowiąc nieodłączne jego filary. Czytając Dzieje Apostolskie dowiadujemy się, że chrześcijanie "trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach" (Dz 2,42).  Kiedy wzrastała liczba wiernych,  Apostołowie  w trosce o intensywnie rozwijający się  Kościół  wybrali  "siedmiu mężów" (...), cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości" i "modląc się włożyli na nich ręce", czyniąc ich diakonami, by "obsługiwali stoły" (por. Dz 6,1-6). Apostołowie mianowali także, przez włożenie rąk, "starszych" (gr. presbiteroi) lub "dozorujących" (gr.episkopoi), aby "kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią" (Dz 20, 28).

  Zarówno wybranie przez Jezusa spośród mężczyzn  kolegium  dwunastu, jak  również przez apostołów  niezbędnych współpracowników , jest związaniem Kościoła wiernością  temu,  co Jezus sam  zapoczątkował. 

  Ze względu na wierność Jezusowi Chrystusowi   święcenie kobiet w kościele katolickim nie jest możliwe …

  W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: Kapłaństwo urzędowe ma za zadanie nie tylko reprezentować Chrystusa - Głowę Kościoła - wobec zgromadzenia wiernych. Działa także w imieniu całego Kościoła, gdy zanosi do Boga modlitwę Kościoła, a zwłaszcza gdy składa Ofiarę Eucharystyczną. (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1552)

  Pan Jezus chciał, aby wierni/czyli my wszyscy/ byli świadkami Jego działania w sposób namacalny. To znaczy,  aby we Mszy św. do końca świata uobecniała się  ofiara krzyża… i dlatego musiał powołać i wciąż powołuje  ludzi do udziału w swoim kapłaństwie. Ofiara krzyża jest jedyną prawdziwą ofiarą i złożył ją prawdziwy kapłan, więc odtworzenie tej ofiary jest  w mocy jedynie prawdziwych kapłanów, czerpiących i "uczestniczących w jednym kapłaństwie Chrystusowym" (LG, 10). 

  Kapłaństwo Chrystusowe ma charakter służebny i taki charakter ma  Kościół służąc wiernym … tę prawdę w sposób dobitny wyraża i przypomina gest umywania i całowania stóp dwunastu mężczyzn przez głównego celebransa Liturgii Wielkoczwartkowej… taki sam gest wykonał przecież Pan Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy, dając konkretną wskazówkę co do posługi Chrystusowego Kościoła. 

 Ustanowienie kapłaństwa chrześcijańskiego łączy się więc nierozerwalnie z ustanowieniem ofiary Mszy św, a Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów… przypomina też nam wszystkim, że Kapłan jest tym, który oddaje, poświęca swoje życie wyłącznie do dyspozycji i pracy "dla Królestwa Bożego" (Mt 19,12).   

  Niespełna dwa tysiące lat temu św. Ignacy Antiocheński (zm. ok. 110 r.) pisał: "Niech wszyscy szanują diakonów jak samego Jezusa Chrystusa, a także biskupa, który jest obrazem Ojca, i prezbiterów jako Radę Boga i zgromadzenie Apostołów; bez nich nie można mówić o Kościele. 

   Jaka jest nasza modlitwa  i troska o kapłanów… jaką troskę o Chrystusowy Kościół Święty nosimy w swoich sercach… może właśnie dzisiaj jest dobry czas, aby się nad tym zastanowić… aby dostrzec wartość powołania, które wbrew ludzkiej logice… zawsze jest wołaniem samego Chrystusa...  Pójdź za mną.
                                                                  Elżbieta  P