Gdy stanowimy jedno w Panu, żadne trybunały nam nie straszne... Komentarz do Liturgii Słowa z 1.06.2017r

"W Jerozolimie trybun rzymski, chcąc dowiedzieć się dokładnie, o co Żydzi oskarżali Pawła, zdjął z niego więzy, rozkazał zebrać się arcykapłanom i całemu Sanhedrynowi i wyprowadziwszy Pawła stawił go przed nimi. Wiedząc zaś, że jedna część składa się z saduceuszów, a druga z faryzeuszów, wołał Paweł przed Sanhedrynem: Jestem faryzeuszem, bracia, i synem faryzeuszów, a stoję przed sądem za to, że spodziewam się zmartwychwstania umarłych. Gdy to powiedział, powstał spór między faryzeuszami i saduceuszami i doszło do rozdwojenia wśród zebranych. Saduceusze bowiem mówią, że nie ma zmartwychwstania, ani anioła, ani ducha, a faryzeusze uznają jedno i drugie. Zrobiła się wielka wrzawa, zerwali się niektórzy z uczonych w Piśmie spośród faryzeuszów, wykrzykiwali wojowniczo: Nie znajdujemy nic złego w tym człowieku. A jeśli naprawdę mówił do niego duch albo anioł? Kiedy doszło do wielkiego wzburzenia, trybun obawiając się, żeby nie rozszarpali Pawła, rozkazał żołnierzom zejść, zabrać go spośród nich i zaprowadzić do twierdzy. Następnej nocy ukazał mu się Pan. Odwagi! - powiedział - trzeba bowiem, żebyś i w Rzymie świadczył o Mnie tak, jak dawałeś o Mnie świadectwo w Jerozolimie". (Dz 22,30;23,6-11)

    Może i Ty masz swój „trybun rzymski‘’ ?  Słowa, które wracają, jak bumerang: nie ma dla ciebie zmartwychwstania, wszystko skończone, nic już z tego nie będzie…

   Od kogo te słowa pochodzą? Kto Ciebie oskarża?    Zdemaskuj Złego  i idź do Twierdzy … do Twierdzy Twojego serca. Tam bije żywe serce Boga.

Wierzę w Ducha Świętego

    Jezus jeszcze przed męką i śmiercią mówił do Apostołów:

„Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie”(Łk24,46)

„Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeśli odejdę, przyślę Go do was”(J16,7-8)

„Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie”(J 15,26)

„Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy”(J 14,26)

    Duch św. jest obecny na kartach Ewangelii od samego początku. Za Jego sprawą jest poczęty Jezus (Mt 1,18) I już w łonie Maryi napełniony zostaje Duchem Św. (Łk1,15). To Duchem św. Jezus według zapowiedzi Jana Chrzciciela chrzcił nad Jordanem (Mt3,11). W postaci gołębicy Duch św. stępuje na Jezusa i obecny jest w Jego misji (Mt3,16;4,1;12,28) .Ten sam Duch dany został Apostołom po uwielbieniu paschalnym Jezusa. A odejście Jezusa jest warunkiem obecności Ducha św. pośród Apostołów a poprzez nich i wśród nas.

Modlitwa Pana Jezusa. Ewangelia z 30.05.2017r i komentarz - J17,1-11a

  "W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał. Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie."

  
Komentarz 
   Chwałą Boga jest również Twoje życie. Jezus woła do Ojca: daj Jej / Jemu  życie! (zachęcam Cię do wpisania tutaj swojego imienia ). Jest Twoja / Twój i Ty mi Ją / Jego dałeś. Proszę Cię Ojcze za Nią / za Niego, bo jest Twoja / Twój. W Niej / Nim jestem już otoczony chwałą, ale Ona / On jest jeszcze na świecie.

   Jezus walczy o Ciebie, o Twoje życie, to, które jest teraz, ze wszystkimi jego okolicznościami. 

Twoi rodzice piją?

Jeśli przynajmniej jedno z twoich rodziców często upija się, to na pewno wiesz, jak to jest, gdy:

- gdy głupio jest zaprosić znajomych, bo ojciec może wrócić do domu pijany i będzie wstyd, 
- gdy w kółko słyszysz, że to picie, to przez ciebie, bo gdybyś była inna, to byłoby inaczej,
- gdy zazdrościsz swoim znajomym, że ich rodzice są normalni, mają dobrą pracę i stać ich na rzeczy, których ty nie masz,
- gdy po szkole chciałabyś wrócić do domu, ale wiesz, że czeka tam już na ciebie pijany ojciec,

„A oto Ja jestem z wami” (Mt 28, 20).

    Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego  jest epifanią boskiej natury Jezusa Chrystusa, który „ wstąpił do nieba i siedzi po prawicy Ojca”, jak uczy św. Jan Damasceński: „Przez prawicę Ojca rozumiemy chwałę i cześć Bóstwa, gdzie Ten, który istniał jako Syn Boży przed wszystkimi wiekami, jako Bóg i współistotny Ojcu, zasiadł cieleśnie po Wcieleniu i uwielbieniu Jego ciała” (Św. Jan Damasceński, De fide orthodoxa, IV, 2, 2). 
 

Objawienie Boga jako wzajemnej miłości Osób Trójcy Przenajświętszej, która otwiera się, w akcie stwórczym, na innego, w szczególny sposób wyraża się w historii zbawienia człowieka, której najwyższym wyrazem jest Wcielenie, Śmierć i Zmartwychwstanie Drugiej Osoby Bożej, naszego Pana Jezusa Chrystusa, który „chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają” (Hbr 5, 8-9).

Czym jest orędzie fatimskie i jaką spełnia rolę w Kościele i świecie? /opracowane min. na podstawie rozważań siostry Łucji/

Kiedy Jan Paweł II przybył do Fatimy, stanął przed Matką Bożą otworzył przed Nią swoje serce, serce Najwyższego Pasterza Kościoła wołaniem : „O Matko umiłowana, wspomagaj nas na tej pustyni pozbawionej Boga, po której wydaje się błąkać nasze pokolenie i pokolenie naszych dzieci, aby znalazły ostatecznie Boskie Źródła swego życia i spoczęły w nich."   
  Jak wiemy w Fatimie Ojciec Święty dwukrotnie zawierzył Kościół i całą ludzkość Niepokalanemu Sercu Maryi. Jan Paweł II szukał w tym zawierzeniu  ratunku dla  świata i ludzkości, która "przez swe błędy stoi na krawędzi samozagłady i samounicestwienia."

Zawierzając ludzkość Niepokalanemu Sercu Maryi Ojciec Święty wygłosił  przemówienia, które stanowią niewyczerpaną głębię wiedzy o Fatimie. Istotę objawień fatimskich Jan Paweł II zawarł w następujących słowach :

„Sanktuarium  Fatimskie jest miejscem szczególnym o niezwykłej wartości: niesie w sobie orędzie  ważne dla epoki, w której żyjemy...”

 „Z Cova da Iria rozlewa się jakby światło pocieszenia, niosące nadzieję i pozwalające zrozumieć wydarzenia, które kształtują koniec drugiego tysiąclecia. Światło to ma szczególne znaczenie...” Skłania ono do odważnego podjęcia nowej ewangelizacji kontynentu europejskiego, na którym szeroko rozpowszechniony ateizm teoretyczny  i praktyczny próbuje budować nową cywilizację materialistyczną."

 „Czyż Fatima, miejsce o tak głębokiej wymowie duchowej nie powinna odegrać doniosłej roli w tej nowej i niezbędnej ewangelizacji?”

Walcząc o cnotę czystości.

   
   Nawiązując do mojego świadectwa na stronie Modlitwy Wstawienniczej: Gdy zabraknie światła, z 30 marca tego roku  

http://modlitwaepl.blogspot.com/2017/03/gdy-zabraknie-swiata.html

  a trochę też, pozostając w kontekście tekstu Mariusza N, chciałabym poruszyć kwestię życia w czystości, walki o nią... wszak ona jest jednym z warunków pięknej miłości. 
     
   Wielu z nas zmaga się pokusami, niektórzy być może sami doświadczają problemów z czystością.
Czym jest zatem czystość?
Czystość to cnota która jest związana z wstrzemięźliwością.
A czym jest  wstrzemięźliwość?  Jest to umiejętność kontrolowania swoich pobudzeń seksualnych.
    Dekalog jasno mówi nie cudzołóż. Przykazanie szóste.
Pan Jezus powiedział: Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa.