12-13 V 1982 Jan Paweł II w Fatimie Cz. 4

  Słowa Jana Pawła II: Kiedy przed rokiem na Placu św. Piotra miał miejsce zamach, gdy odzyskałem świadomość myśli moje pobiegły natychmiast ku temu sanktuarium, ażeby w Sercu Matki Bożej złożyć podziękowanie za uratowanie mnie od niebezpieczeństwa - mówił 12 maja 1982 r. Sługa Boży Jan Paweł II podczas swojej pierwszej pielgrzymki do Fatimy.

Później w roku 1991 oraz 2000  jeszcze dwukrotnie Jan Paweł II pielgrzymował do  portugalskiego sanktuarium, które przed rokiem 1982 nie znalazło się na trasie wielu jego podróży.

Po zamachu z 13 maja 1981 r., dokładnie w rocznicę pierwszego objawienia, kiedy Jan Paweł II przebywał jeszcze w klinice Gemelli, poprosił o dostarczenie mu koperty z tekstem trzeciej części tajemnicy fatimskiej.

 Po roku udał się w jedenastą podróż apostolską, do Portugalii. W pierwszym dniu wizyty, 12 maja, o godz. 21.05 przybył do Fatimy. Był oczekiwany przez ok. milion wiwatujących na cześć Papieża pielgrzymów. Właśnie podczas pierwszego przemówienia, po przybyciu, w Kaplicy Objawień Papież powiedział : 

"We wszystkim, co się wydarzyło (13 maja 1981 r.), zobaczyłem - stale będę to powtarzał - specjalną opiekę macierzyńską Matki Bożej. I poprzez zbieg okoliczności - a proste zbiegi okoliczności nie istnieją w planach Bożej Opatrzności - dostrzegłem także wezwanie, a być może zwrócenie uwagi na przesłanie, które przed 65 laty, stąd wyszło, za pośrednictwem dzieci z pokornego, wiejskiego ludu". 

 Następnego dnia, 13 maja, Papież spotkał się najpierw z biskupami Portugalii, a następnie przewodniczył Mszy św. Obecna była s. Łucja, karmelitanka, świadek objawień z 1917 r.

Tajemnica Fatimska Cz 3

  
  Słowa Świętej Łucji : " Będę musiała przeto coś z tajemnicy powiedzieć i dać odpowiedź na pierwsze pytanie. 

   Co jest z tą tajemnicą? Wydaje mi się, że mogę to powiedzieć, bo z nieba otrzymałam na to pozwolenie. Przedstawiciele Boga na ziemi pozwolili mi na to już wiele razy i w wielu listach. Sądzę, że jeden z nich znajduje się u księdza Biskupa. Napisany został przez księdza Jose Bernardo Gonçalves, który mi każe napisać do Ojca Świętego. Jeden punkt w tym liście odnosi się do wyjawienia tajemnicy. Już o tym mówiłam, ale aby nie przedłużać tego pisma, które miało być krótkie, ograniczyłam się do tego, co najkonieczniejsze, zostawiając resztę (jeśli Bóg pozwoli) na lepszą okazję. 

  A więc tajemnica składa się z trzech odmiennych części. Z tych dwie teraz wyjawię.

Historia objawień fatimskich. Cz 2

  Fatima – to imię które przez długi okres czasu kojarzyło się z treściami antychrześcijańskimi, to imię, jedynej córki Mahometa – proroka pierwszego czerwonego niebezpieczeństwa. 

 Boża Opatrzność sprawiła, że w czasie tworzenia się drugiego czerwonego niebezpieczeństwa – ateistycznego komunizmu – imię Fatima, nabrało cudownego chrześcijańskiego znaczenia. To właśnie w Fatimie, Matka Boża Różańcowa, objawiła się trójce portugalskich pastuszków. 

   W trzecim roku I Wojny Światowej, Najświętsza Panna, zstąpiła na ziemię, by przekazać orędzie pokoju. Trzymała w ręku różaniec – broń, przy pomocy której ludzie mogliby zakończyć wszystkie wojny, swoje czyste i Niepokalane Serce – otwierała dla grzeszników. 

 Rok 1917 
 13 maja 
  Matka Boża pierwszy raz objawiła się trzem pastuszkom: Łucji oraz jej kuzynom, rodzeństwu  Frankowi  i Hiacyncie. 
  Do przerażonych widokiem pięknej nieznajomej Pani z prawdziwie matczyną czułością Maryja powiedziała : „Nie bójcie się, nic złego wam nie zrobię. Jestem z Nieba. Chcę was prosić, byście tu przyszli sześć razy z rzędu o tej samej godzinie, 13-tego każdego miesiąca. W październiku powiem wam kim jestem i czego od was pragnę… Odmawiajcie codziennie różaniec, aby wyprosić pokój dla świata." 

„Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony” (J 10, 9).

  Perykopa ewangeliczna, którą Kościół rozważa w IV Niedzielę Wielkanocną, stanowi pierwszą część mowy Jezusa, w której Pan objawia się nam jako Dobry Pasterz.

  Mowa Jezusa ma miejsce w Świątyni, podczas Święta Namiotów, zwanego Świętem Jahwe lub po prostu Świętem, będącego najważniejszym z trzech świąt pielgrzymkowych. Czytano Torę, a Pismo Kapłańskie przypominało historię zbawienia ludu, wyjaśniając jego symbolikę. Żydzi mieszkali wówczas przez siedem dni w namiotach plecionych z zielonych gałązek na pamiątkę warunków, w jakich przebywali ich przodkowie, których Bóg wyprowadził, pod wodzą Mojżesza, z Egiptu na pustynię.

  W kontekście tego radosnego święta, doszło do nieprzyjemnego starcia między nauczającym i czyniącym cuda Jezusem oraz Żydami, szczególnie faryzeuszami i uczonymi w Piśmie, którzy uważali Go za bluźniercę i opętanego przez złego ducha zwodziciela tłumów. Konflikt ten jest swoistą ilustracją do nauczania św. Jana Apostoła zawartego w Prologu: „Była światłość prawdziwa (gr. phos to alethinon), która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi” (J 1, 9-12).

Ku Fatimie. Część 1

Wydarzenia poprzedzające objawienia Matki Bożej w Fatimie.
   Na podstawie  wspomnień siostry Łucji...

Najprawdopodobniej między kwietniem, a październikiem 1917 roku, dziewczętom Łucji, Teresie Matias jej siostrze Marii Rosie Matias oraz Marii Justin, które na zboczu wzniesienia Cobeco modliły się na różańcu, ukazał się Anioł, który jak napisała Łucja "wtedy nie odważył się jeszcze ukazać w pełni swojego majestatu." 

  Dziewczęta widziały tylko, jak ponad drzewami doliny unosił się bielszy od śniegu, niemal przezroczysty obłok, który przybrał kształt ludzkiej postaci.

Towarzyszące Łucji dziewczynki pytały co to mogło być, a Łucja odpowiedziała, że nie wie. Kiedy zjawisko powtórzyło się dwukrotnie w innych dniach, Łucja zdała sobie sprawę, że to niezrozumiałe zjawisko, pozostawiło w jej duszy wrażenie, którego nie umiała nazwać.

Dziewczynki towarzyszące Łucji opowiedziały rodzicom o spotkaniu z dziwną postacią, jednak sama Łucja milczała. Później wybrała sobie na towarzystwo Franciszka i Hiacyntę, aby wraz z nimi wypasać owce.

 "Być może  wiosną 1916 roku  Anioł ukazał się po raz pierwszy w całej okazałości". Zdarzyło się to któregoś dnia, gdy  Łucja i jej kuzyni: Franciszek i Hiacynta szukali miejsca, by odpocząć po trudach wypasania trzody. Wchodzili właśnie na zbocza Loca do Cobeco, gdy ponad drzewami pojawiło się "światło bielsze od śniegu w kształcie młodziana przejrzystego, bardziej lśniącego niż kryształ w blasku słonecznym." Kiedy Anioł zbliżał się do nich stopniowo rozpoznawali jego rysy. Z powodu ogromnego zaskoczenia i przejęcia dzieci trwały w milczeniu, nie mogły wypowiedzieć żadnego słowa.

Anioł zbliżywszy się  do pastuszków powiedział:

  Nie bójcie się, jestem Aniołem Pokoju! Módlcie się ze mną. Uklęknął i pochylił głowę, aż do ziemi. Dzieci zostały porwane nadprzyrodzoną siłą, zaczęły naśladować Anioła powtarzając także jego słowa : O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie, kocham Cię. Proszę Cię, byś wybaczył tym, którzy nie wierzą, którzy Cię nie uwielbiają, którzy Cię nie kochają, którzy Ci nie ufają.

Komunikat. Awaria usunięta.

  Informujemy, że problemy z przesyłaniem intencji przez zakładkę Podaj intencję, zostały usunięte.
  Prosimy zapoznanie lub przypomnienie sobie, podanych tam informacji dotyczących zasad przesyłania intencji i o przesyłanie intencji wyłącznie tą drogą.
                           Sławek i Aneta +

Tydzień Biblijny w naszych cytatach z Biblii.

  Wielu z nas, może każdy, ma jakiś swój ulubiony cytat z Biblii… dłuższy, czy krótszy fragment z Bożego Słowa do nas, który najczęściej nam przychodzi na myśl, czy może do którego sami często wracamy. Może był kiedyś przełomem w naszym życiu, albo wołamy nim o coś do Boga…

  A może nas określa?

   

  Chcielibyśmy w Tygodniu Biblijnym zaproponować dzielenie się tymi naszymi cytatami z wszystkimi  na stronie Modlitwy Wstawienniczej. Takie dzielenie się Słowem w ramach dzielenia się Wiarą.

   Wstawiajmy je w komentarzach, a my przeniesiemy je do głównego tekstu i wszyscy będziemy jego autorami.

   Ponieważ były zapytania odnośnie komentarzy, co trzeba wypełnić, aby komentarz się ukazał, podpowiadamy, że:

   Po napisaniu komentarza, klikając na znacznik ramki:  Wybierz profil, wybieramy opcję Nazwa / adres URL  i w ramce Nazwa wpisujemy swoje imię.  Adresu nie musimy wpisywać.  Klikamy Dalej a następnie Opublikuj. 
 

   Zaczynając nasze dzielenie się Słowem Bożym, z wielu fragmentów Pisma Świętego, które przychodzą mi na myśl, wybrałem ten:

  
Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Mt. 7.12 
 Sławek    
  
Dziecko jeśli masz zamiar służyć Panu, przygotuj swa duszę na doświadczenia!
Zachowaj spokój serca i bądź cierpliwy, nie trać równowagi w czasie utrapienia! 
Przylgnij do Niego i nie odstępuj, abyś był wywyższony w twoim dniu ostatnim. 
Przyjmij wszystko, co przyjdzie na ciebie, a w zmiennych losach poniżenia bądź wytrzymały! 
Bo w ogniu próbuje się złoto, a ludzi miłych Bogu – w piecu poniżenia. 
Bądź Mu wierny, a On zajmie się tobą, prostuj swe drogi i Jemu zaufaj! 
(Syr 2,1-6) 
Ania M 

PSALM 128

Błogosławieństwo spoczywające na wiernym
Szczęśliwy każdy, kto boi się Pana,
który chodzi Jego drogami !
Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał,
będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie.
Małżonka twoja jak płodny szczep winny
we wnętrzu twojego domu.
Synowie twoi jak sadzonki oliwki
dookoła twojego stołu.
Oto takie błogosławieństwo dla męża,
który boi się Pana.
Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu,
oglądaj pomyślność Jeruzalem
przez całe swe życie.
Oglądaj dzieci twoich synów.
Pokój nad Izraelem !

Aneta 

 ...głosimy tajemnice mądrości  Bożej mądrość  ukrytą... jak zostało napisane to, czego; ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują. 1Kor. 7…9  
Maximilian

Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi. Nie opuszczajcie sie w gorliwości. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi w modlitwie-wytrwali. Rz12(9-13)

Rita   

 "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy umęczeni i utrudzeni jesteście a Ja was pokrzepię"
Mt.11.28
"Pan jest moim pasterzem niczego mi nie braknie"

Ps. 23.1
Te dwa cytaty towarzyszą mi w czasie zwątpień i problemów
Agnieszka

  

 Szczęśliwy jest ten, kto we Mnie nie wątpi (Mt 11, 6)
Sabina