2.O modlitwie chrześcijańskiej słów kilka… :) … kontynuacja... Stawajmy przed Panem Bogiem w każdy czas.

  
  Wiele napisano o modlitwie… powstały szkoły,  w których naucza się metod, technik poszukujących  wyjaśnienia  istoty i sensu modlitwy… wszystko by przypominać, 


że modlitwa  stanowi  centralną sprawę w życiu chrześcijanina…

  Zechciejmy wspólnie zagłębiać się w rozważania o modlitwie…zechciejmy szukać w sobie refleksji o własnej modlitwie  i  dzielić się tym z innymi…

  Znamy różne określenia modlitwy: otwieranie się na obecność Boga, rozmowa z Bogiem,  wołanie do Niego, trwanie przed Nim…  także trwanie  bardzo trudne… w dotkliwej pustce, w rozproszeniach , doświadczaniu milczenia Boga, udręce… także  w ciemności…

   Modlitwa, która ze swojej istoty  jest ukierunkowana na spotkanie  z Bogiem, dla wielu osób jest tylko obowiązkiem, spychanym niejednokrotnie  na ostatnie chwile dnia, walką z rozproszeniami, by dla spokoju sumienia wypełnić podjęte zobowiązanie …

… najbardziej zniechęcające do modlitwy, czy też prowadzące do całkowitej rezygnacji z niej, są rozproszenia … takie niepoukładane, a nawet dręczące myśli o różnych sprawach…jest to coś w rodzaju sytuacji podobnej do tej, kiedy chcemy skoncentrować się na rozmowie, a  takie właśnie natrętne myśli utrudniają, a nawet uniemożliwiają trwanie całą swoją osobą w spotkaniu z drugim człowiekiem…

… aby życie modlitwy mogło w nas rozwijać się… rozkwitać, przenikać i jednoczyć  nasze codzienne życie, trzeba podjąć wysiłek  poznawania, rozumienia  modlitwy w ogóle, a następnie własnej, osobistej modlitwy…

  Dlaczego nie ogarnia nas nuda  i nie mamy rozproszeń,  gdy poświęcamy swój czas temu co ubarwia  życie, jakiejś  naszej  pasji…

Kłótnia z Panem Bogiem ?

  Nie bójmy się pokłócić z Panem Bogiem - takie słowa kieruje do słuchających ks. Piotr Pawlukiewicz.
Kiedy przepełnia nas gniew, żal, ból spowodowany różnymi sytuacjami życiowymi, co z nimi robimy?
Czy dusimy je w sobie, czy raczej wyrzucamy z siebie? Co jest lepsze?
  Czy gniew jest dobrym uczuciem?
Jak sobie z tym wszystkim radzić?
Jak się modlić wówczas do Pana Boga?
 Odpowiedzi  na te i inne pytania możemy usłyszeć w krótkiej katechezie ks. Piotra Pawlukiewicz.

   Zachęcamy do wysłuchania
                                                                  Aneta i Sławek



A na koniec gorący cytat dla ciekawych i wytrwałych. Polecamy.

1. Czy już wiesz co słychać w Kościele… co ma stać się Twoim udziałem?... wprowadzenie w rozważania o modlitwie chrześcijańskiej…

  
Wraz z pierwszą niedzielą minionego Adwentu  rozpoczął się rok duszpasterski pod hasłem „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”…

…co to oznacza  ?

 Jesteśmy zachęcani przez duszpasterzy do patrzenia na swoje życie, jak na proces… w którym ma się dokonywać wzrost dojrzałości w wierze… pomocą i wsparciem mają nam służyć duszpasterze, spowiednicy, kierownicy duchowi… wszystko po to, abyśmy stawali się coraz bardziej otwarci na obecność Pana Boga  w naszym życiu… abyśmy chcieli  Boga poznawać… przyjąć za fakt, że Pan Jezus dał nam Kościół, aby poznanie to owocowało żywą relacją z Nim… rozwojem życia modlitwy …pogłębianiem życia wiary…

  Bieżący rok, jest drugim z kolei w ramach  czterech lat przygotowań do Jubileuszu 1050 rocznicy  przyjęcia Chrztu Świętego Polski. W tym czasie  proponuje się nam kroczenie drogą duchowości chrzcielnej, która prowadzi   przez takie  zagadnienia jak: wiara , nawrócenie, chrzest, misja… 

czyli  jest to duchowość ukierunkowana na spotkanie z żywym Jezusem Chrystusem, przyjęcie Go, przemianę życia w nawróceniu, odnowienie przyrzeczenia chrzcielnego i świadome zaangażowanie się w misję Kościoła…najpierw przez modlitwę, bo tylko ona jest fundamentem wszelkiego apostolstwa…

  Jak doskonale wpisuje się ta zachęta w słowa samego Pana Jezusa, który polecił nam  iść na krańce świata … „Idźcie (…) i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28, 19). To wielkie polecenie misyjne Jezus Chrystus pozostawił  całemu Kościołowi /i natura Kościoła jest misyjna/ … polecenie to jest  aktualne pomimo upływu dwóch tysięcy lat … będzie zawsze aktualne, aby kolejne pokolenia ukazywały Chrystusa następnym pokoleniom… by składały  świadectwo wiary…

…czyż może być piękniejszy dar, niż ukazanie drugiemu człowiekowi Pana Boga, Jezusa Chrystusa? …

  Są w naszym codziennym życiu sprawy  ważne, błahe, pilne… czy wśród nich umieściliśmy już skierowaną do nas zachętę nawracania się i pogłębiania wiary w Ewangelię? Czy dla nas katolików nie jest istotne, aby Bóg był na pierwszym miejscu,  po to, aby  wszystko inne znalazło się  na właściwym miejscu?

  Odpowiadając na powtarzane zachęty Anetki i Sławka skierowane do każdego z nas, zapraszajmy się więc wzajemnie do pogłębiania życia wiarą w naszym Kościele…

Boża Radość we mnie

Znam osobę, która pragnie Boga…. 

Ale chyba nie ma sensu chcieć wierzyć tak, jak inni, każdy ma swoją relację z Najwyższym…

   

  Przecież Bóg będzie patrzył na to, czy miłowałeś z całego serca swego,  z całej duszy swojej i ze wszystkich sił swoich

 Nie będzie porównywał z innym.

   

  A ja?

   Po moim spotkaniu z Miłosierdziem Bożym, nie mam żadnych pytań i wątpliwości… Wszystko sprowadza się dla mnie do tego, żeby ufać, trwać przy Bogu, że jeśli oddam w pełni swoje życie nic złego mnie nie spotka ( w sensie, że On zawsze będzie ze mną, bo, czy jakieś kłopoty, zmartwienia, moje "tragedie" mają jakieś większe znaczenie?  Wszystko to blednie, wszystko przemija, tylko On jest Wieczny)

  I właśnie ten Bóg pozwala mi się odkrywać w swoich przymiotach…

Chwila spotkania

Shema Israel

  Pan Bóg w pierwszym czytaniu zawołał Samuela... Samuel nie potrafił jednak rozpoznać głosu Pana, który wołał go raz, drugi, trzeci. Dopiero Heli spostrzegł, że to mówi do niego sam Bóg.

  Samuel nie znał jeszcze Boga, więc i nie mógł Go rozpoznać...

  Pan Bóg woła każdego z nas, mówi do nas każdego dnia.
Czy jednak słyszymy?
Czy świat nie zagłusza nam tego co mówi do nas Bóg?

  Samuel miał to szczęście, że mógł usłyszeć głos samego Boga.
My możemy Boga usłyszeć w Piśmie Świętym i przez drugiego człowieka.

Wsłuchajmy się w głos Pana.
Stawia On nieraz ludzi na naszej drodze, ludzi niosących Dobrą Nowinę, słowa samego Boga.

  Jaki jest warunek, żeby móc usłyszeć to co mówi do nas Bóg?
Jak wskazuje nam drugie czytanie, żyć wg ducha, nie według ciała.
Oddać Wszystko Bogu, bo to co mamy i tak należy do Niego.
Odsunąć od siebie to wszystko co nie należy do Niego i co zagłusza nam i przysłania Boga.

Dokąd zmierzamy w naszym życiu? Za kim podążamy?

  Jezus pyta uczniów, a więc i nas czego szukacie?
A uczniowie zapytali Go, gdzie mieszka? Powiedział im, żeby poszli za nim to zobaczą.
Poszli, zobaczyli i zostali.

  Jest to wyraźne zaproszenie do nawrócenia i poszukiwań. Czego, a raczej Kogo szukamy?
Pójdźmy i my za Nim. Niech On i Jego Dom będzie naszym celem i metą naszej wędrówki na ziemi.
Nawracajmy się...
Pozwólmy się prowadzić. Wsłuchajmy się, a usłyszymy Jego głos, który nas będzie prowadził...

 Słuchaj Izraelu...
                                                                           Aneta

Shema Israel
Jedyny Pan, Prawdziwy Bóg, wszystko co mam oddaję Mu.
On Jedynym Panem jest
Shema Israel

 A teraz,  lubiący śpiew, proszę kliknąć i przyłączyć się :) ;)

Księga Wyjścia 7 - 12 Plagi egipskie. Pascha.

  Księgi 7 - 11 to opis plag egipskich.

  Mojżesz idzie z misją do faraona. Chce, aby wypuścił on Żydów z Egiptu.
Faraon jednak nie chce się zgodzić.

  Pan Bóg wówczas zsyła plagi, które mają ukazać Jego chwałę i moc.
Faraon jednak po wahaniu, zdecydowanie sprzeciwia się wyjściu narodu izraelskiego.

  Rozdział 12, to opis ostatniej, najgorszej w skutkach plagi - śmierć pierworodnych, ustanowienie najważniejszego dla Żydów Święta Paschy, oraz wyjście z Egiptu.

  Plaga ta dotyka również syna faraona. Faraon po śmierci pierworodnego zezwala Izraelitom opuścić jego kraj. Co ciekawe prosi też o to, aby Żydzi ubłagali u swojego Pana łaskę dla niego.
Czyżby Faraon uwierzył w końcu w istnienie Boga izraelskiego i Jego moc?

  Zwróciłam też uwagę na jedną rzecz. Kto mógł świętować?
Otóż każdy, kto chcąc uczestniczyć w Święcie poddałby się obrzezaniu, czyli ten, kto zawarłby przymierze z Bogiem.

  Jeśliby cudzoziemiec przebywający u ciebie chciał obchodzić Paschę [ku czci] Pana, to musisz obrzezać wpierw wszystkich potomków jego domu, i wtedy dopiero dopuścić go możesz do obchodzenia Paschy, gdyż wówczas będzie miał prawa tubylców.

Nie zniechęcajmy się

    Panie, jesteś moim Bogiem na wieki!

  Piątek, 16 stycznia

Dobrego wieczoru, Siostro i Bracie!

Zatrzymaj się na chwilę…

  Mam tak serdecznie dosyć życiowych meandrów i niespodzianek, i tego bycia częściej „pod wozem” niż „na”, i świata całego! Słowa zachęty, by się nie poddawać, też coraz mniej przekonują. Słowem: mocowanie się ze sobą, by trzymać się nadziei, wiary…i miłości.

A podobno najtrudniej uwierzyć w to, co już wiemy.

Co mówi na ten temat Ojciec Pio? Oto jego słowa zachęty:

„Nie zniechęcajmy się nigdy wobec planów Opatrzności Bożej, która mieszając radość ze łzami, tak poszczególnych ludzi, jak i narodów, prowadzi je do osiągniecia naszego ostatecznego celu. Zauważmy, że za widoczną ręką człowieka jest zawsze ukryta ręka Boga”.

(Padre Pio, Epist, s.110Tł.o.S.Kafel).

Święty Ojcze Pio, módl się za nami, byśmy nie tracili nadziei i chęci!

Ps. Nie tak dawno czytałam zapiski Josela Rakowera, polskiego Żyda. Zapiski powstały w czasie, gdy getto płonęło, a cytowany fragment został napisany w przeddzień likwidacji getta. Wstrząsające świadectwo niesamowitej wiary w Tego, który daje wszystko i zabiera wszystko.

Josel Rakower prawuje się z Bogiem(fragmenty)

(…)

Wierzę w Ciebie,

Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,

Chociaż wszystko uczyniłeś,

Abym w Ciebie nie wierzył.

(…)

Ale nie odwiedziesz mnie z drogi mojej,

Boże mój,

Błogosławiona troska o siebie samego…

  Niebiosa , wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją! Niechajże ziemia się otworzy, niech zbawienie wyda owoc/…/ !  /Iz45,8/

 

  Kiedy myślę o życiu powierzchownym nieodparcie przychodzi mi na myśl słup ogłoszeń…  słup przy którym zatrzymujemy się na chwilę, by zostać poinformowanym o czymś… Zatrzymujemy się przy nim  na czas niezbędny do przeczytania informacji…

i biegniemy dalej… za kilka kroków zazwyczaj już nie myślimy co czytaliśmy … a może zatrzymujemy się przed innym ogłoszeniem…

  Na tym co zatrzymuje na życiu powierzchownym skupiają także reklamy …

a tymczasem czas  naszego życia jako  nieuchronnie zbliżający  do spotkania z Panem ma tylko jedno „ogłoszenie” dla nas… jedno jedyne, ale bezcenne… mówiące o rozpoznawaniu obecności Boga już w tym życiu…

  Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą /Mt 5,8/…  Błogosławionym ma być każdy z nas… a błogosławiony znaczy szczęśliwy ;) :) :).. Jeśli nasze serca są czyste, będziemy umieli rozpoznać Chrystusa zarówno w cichej modlitwie, pośród pracy, w codziennych wydarzeniach… Pan żyje i działa w nas… jeśli szczerze Go szukamy odnajdziemy, bo to On nas nieustannie szuka…

  Jeśli jednak zabraknie nam wewnętrznej czystości, to choćbyśmy otrzymali najbardziej czytelne znaki niczego nie zrozumiemy… błędnie je wytłumaczymy, a nawet ulegniemy zgorszeniu, podobnie jak faryzeusze… Tylko czyste serce umożliwia oglądanie Boga,  jego dzieła… mając czyste serce zaczynamy  wszystko  widzieć tak, jak widzi Bóg./ por.  Leon Wielki , Mowa 95, O błogosławieństwach/…

O dawaniu i dobrym sianiu słów kilka.

    Radosnego dawcę miłuje Bóg.

 Jakiś czas temu polecaliśmy książkę pt.  Książkę Bóg tak wysoko Cię ceni.

  

   Jak było z sięgnięciem po nią nie wiemy, jednak jakkolwiek by było, chcieliśmy dzisiaj zwrócić uwagę na pewien jej fragment….

   Temat dzisiejszy, jest  trochę tak po prostu, żeby zwrócić uwagę na postawę każdego z nas, ale też, nie da się ukryć, że jest w kontekście ostatnich treści zamieszczanych na naszej stronie. Konkretnie zaś,  tematów dotyczących poznania się i Forum.

  Bardzo dobrze wpisuje się w moje intencje komentarz Ani… ale i inne.   

..... Anie… tyle Was jest o tym imieniu.... :) ;)

   

   W polecanym fragmencie wspomnianej książki jest między innymi o Radosnym dawcy, o sianiu i zbieraniu plonów….

Jest o tym, że najlepszy sposób siewu, to siew z serca.

Jest tam również mowa o szkole Jezusa, w której możemy nauczyć się dobrze siać.

  Polecamy zapowiadany fragment wspomnianej książki.

 Znajdziemy go pod linkiem:

  http://www.deon.pl/religia/duchowosc-i-wiara/zycie-i-wiara/art,186,dawac-z-wielka-radoscia-boska-rzecz.html

                                                                                    Aneta i Sławek