Dusza szukająca
woła do Boga : Co chcesz abym czyniła ?
Daj mi śmierć albo życie,
Daj siły czy słabości,
Karm mnie wzgardą obficie,
Lub chlebem szczęśliwości,
Daj pokój albo walkę,
W której bym się dręczyła,
Daj wszystko, tylko powiedz
Co chcesz, abym czyniła?
Daj słodycz, chleb gorzkości;
Niech wzrosną smutku kwiatki,
Niech zmilknie śpiew radości,
Daj szczęście, bólu morze,
Niech mnie rwie jego siła.
Tylko powiedz, o Boże,
Co chcesz, abym czyniła?
św. Teresa z Avila,
Poezje
11 października 2014 w Sanktuarium
Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach miała
miejsce uroczysta inauguracja otwarcia roku pięćsetnej rocznicy urodzin św.Teresy od Jezusa, karmelitanki bosej
żyjącej w latach 1515-1582. Razem ze św. Janem od Krzyża dokonała reformy
Karmelu. Pozostawiła po sobie wciąż aktualne nauczanie, a historia jej życia
pokazuje jak zaprzyjaźnić się z Bogiem…
Św.Teresa z Avila do klasztoru
wstąpiła pod wpływem lęku. Była głęboko przekonana, że jest „na drodze prowadzącej do piekła” – jak
napisała w Księdze Życia. Uznała „że stan
zakonny jest najlepszy i najbezpieczniejszy”…
Początkowo umykał jej uwadze fakt, że z Panem Bogiem można rozminąć się żyjąc
gdziekolwiek, także w klasztorze. Niespełna dwadzieścia lat przeżywała swoje
życie w "burzliwym morzu, wciąż upadając, to znów podnosząc się, i to
tylko słabo – i potem znowu upadając".
Cierpiała ze względu na wewnętrzne rozdarcia, brak konsekwencji
i uciążliwe roztargnienienia w
czasie modlitwy. Te swoje zmagania opisała w Księdze Życia :