Miłość, obecność, trwanie

Dusza  szukająca woła do Boga : Co chcesz  abym czyniła ?

Daj mi śmierć albo życie,

Daj siły czy słabości,

Karm mnie wzgardą obficie,

Lub chlebem szczęśliwości,

Daj pokój albo walkę,

W której bym się dręczyła,

Daj wszystko, tylko powiedz

Co chcesz, abym czyniła?

Daj nędzę lub dostatki,

Daj słodycz, chleb gorzkości;

Niech wzrosną smutku kwiatki,

Niech zmilknie śpiew radości,

Daj szczęście, bólu morze,

Niech mnie rwie jego siła.

Tylko powiedz, o Boże,

Co chcesz, abym czyniła?                    

                        św. Teresa z Avila, Poezje

  11 października 2014 w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia  w Łagiewnikach miała miejsce uroczysta inauguracja otwarcia roku pięćsetnej rocznicy urodzin  św.Teresy od Jezusa, karmelitanki bosej żyjącej w latach 1515-1582. Razem ze św. Janem od Krzyża dokonała reformy Karmelu. Pozostawiła po sobie wciąż aktualne nauczanie, a historia jej życia pokazuje jak zaprzyjaźnić się z Bogiem…

  Św.Teresa z Avila do klasztoru wstąpiła pod wpływem lęku. Była głęboko przekonana, że jest „na drodze prowadzącej do piekła” – jak napisała w Księdze Życia. Uznała „że stan zakonny jest najlepszy i najbezpieczniejszy”…

Początkowo umykał jej uwadze fakt,  że z Panem Bogiem można rozminąć się żyjąc gdziekolwiek, także w klasztorze. Niespełna dwadzieścia lat przeżywała swoje życie  w "burzliwym morzu, wciąż upadając, to znów podnosząc się, i to tylko słabo – i potem znowu upadając".

Cierpiała ze względu na  wewnętrzne rozdarcia, brak  konsekwencji  i uciążliwe roztargnienienia  w czasie modlitwy. Te swoje zmagania opisała w Księdze Życia :

Miłuję Cię, Panie

     

 Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie!

    Mt.7.12

     

   A konkretniej dla przykładu: Nie uciskaj, nie krzywdź, nie pożyczaj na procent, oddawaj w porę co pożyczyłeś…

I wiele, wiele innego z tego co życie niesie w różnym stanie, wieku, miejscu, czasie… 

   Po prostu, jak mówi się potocznie:

  Nie czyń bliźniemu, co Tobie nie miłe.

   Łatwe to bywa, czy trudne?...

  Życie niesie wiele różnych sytuacji, okazji ku dobremu, ale i ku złemu.

 Co przeważa?

   Chyba zależy to od tego, kto ma jakie życiowe motto? 

 

    A gdyby takie, jak z dzisiejszego Psalmu?

   Miłuję Ciebie, Panie, mocy moja.

  Takie przyznanie się, potwierdzenie Pierwszego Przykazania Miłości.

Nie można wtedy pominąć Drugiego Przykazania, gdyż ono jest również od Tego, który dał Pierwsze.

"Tajemnica Eucharystii"

  Ania, swoim przedwczorajszym tekstem i Jej słowami, które dodałem wczoraj, przygotowała nas do tego co zaproponowała dla nas Elżbieta.

  Słowa Ani, oraz to, co poleca Elżbieta bardzo się uzupełniają.

   

  Oto słowa Elżbiety:

  Podaję link do  spektaklu  teatralnego  pt. „Tajemnica Eucharystii”  opartym na objawieniach Cataliny Rivas.  Jeśli są osoby, które jeszcze nie oglądały  tego spektaklu, to gorąco zachęcam.    

  Można go obejrzeć, albo pobrać klikając w podany link, dalej w napis plik i pobierz, pobierz mimo to. (Przeglądarka google jest ustawiona na skanowanie tylko plików tekstowych i dlatego nie może przeskanować pliku typu avi i prosi o potwierdzenie.)

https://drive.google.com/file/d/0B-3aOaVobQzTNTFpbVlJZkp3VG8/edit?usp=sharing
  Pozdrawiam w modlitwie
     

  Elżbieta 


Polecamy ten spektakl gorąco.

  Przewartościujmy, uczyńmy godniejszym, nasze podejście do spotkania z Panem Bogiem w Eucharystii.

    

   Aneta i Sławek

    

Niebo na ziemi. Z Chrystusem w sercu

  
  Błogosławieństwem dla mnie jest, że zdecydowałam się na te modlitewne „dyżury” o godzinie piętnastej...

Mam sporo czasu już po zakończeniu modlitw… i wtedy, chyba tak naprawdę zaczynam swoją modlitwę serca

   
  Świadomość obecności Boga, fizycznej obecności dwa metry ode mnie… powala z nóg… na kolana .. -)

 To nawet trudno sobie wyobrazić… bo na logikę… to spełnienie każdego chrześcijanina, to niebo na ziemi, to przedsmak tego co będzie Tam…

   
  Bo czym różni się modlitwa i trwanie przed Najświętszym Sakramentem tu, od bycia przed Bogiem Tam…

   
   Jeśli mamy świadomość obecności Bożej, Jego wszechmocy, Miłości, Miłosierdzia…, to kaplica, w której jest wystawiony Przenajświętszy Sakrament jest tronem na którym zasiada sam Bóg +

      Ania

 
    W kontekście obecnych słów Ani o bliskości Pana Boga, o Niebie na ziemi, chciałem przytoczyć kilka  wcześniejszych fragmentów Jej słów i powiedzieć, życzyć nam Wszystkim....  

   Umiłujmy Chrystusa w Eucharystii, niech serca nasze będą kochające i  ciągle spragnione bliskości Boga.

  

 Sławek

 Słowa Ani:

  Kiedyś na pewnym seminarium,  ksiądz wziął monstrancję z Najświętszym Sakramentem i każdemu, kto chciał przyłożył do serca i pobłogosławił indywidualnie.

Trochę nogi mi się trzęsły, ale przeżycie niesamowite.

Pan mój i Bóg mój. Wszysko z Niego i dla Niego.

  W dzisiejszych czytaniach Pan Bóg daje mi wyraźny sygnał, co, a raczej Kto, powinien być dla mnie w życiu najważniejszy.
We fragmencie z pierwszego czytania możemy usłyszeć takie oto słowa.

"Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma Boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma niczego. Ja jestem Pan, i nie ma innego."

 Kiedy natomiast rozważałam słowa ewangelii, w której Jezus mówi: "Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga", zastanawiałam się co tak naprawdę Jezus chce przez to powiedzieć?

Moje życie, mam dzięki Niemu i tak naprawdę w całości należy do Niego, bo bez Niego mnie by nie było. Wszystko co robię, powinnam oddać Jemu, bo tylko dzięki Niemu jestem zdolna do wykonywania tych wszystkich czynności.
 Moja codzienność, moje dobra... dzięki komu to mam?

Bł. Ksiądz Jerzy Popiełuszko

  19 października mija 30 lat od męczeńskiej śmierci Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki.
  W związku z tą rocznicą chcielibyśmy przypomnieć postać Księdza Jerzego, przez polecenie  ciekawej strony w formie wirtualnego pokoju, w którym po najechaniu kursorem na poszczególne elementy i kliknięciu, można otworzyć np. galerię ze zdjęciami, mapę działalności, czy teksty kazań. Wiadomości z procesu beatyfikacyjnego i inne...

  Błogosławiony Księże Jerzy Popiełuszko, prosimy módl się w potrzebach Ojczyzny naszej, i za nami zgromadzonymi we wspólnocie Modlitwy Wstawienniczej, o potrzebne nam Łaski.

http://xj.popieluszko.pl/

 Aneta i Sławek

Nauczanie papieży cz. 4 O radości prawdziwej

Nauczanie Papieży drogowskazem … kilka refleksji o radości chrześcijanina…

Liturgia Kościoła między Wniebowstąpieniem, a zesłaniem Ducha Świętego naucza o radości uczniów… o tym, że chrześcijanin powinien być świadkiem prawdziwej radości… prawdziwej bo otrzymanej i przyjętej od Jezusa Chrystusa… radość jest darowana każdemu wierzącemu chrześcijaninowi… taka jest nauka Kościoła Katolickiego.

  Czasem można pomylić wesołość z radością, a one zdecydowanie różnią się od siebie… Można powiedzieć, że radość jest czymś o wiele głębszym i nie wypływa z tego, co zewnętrzne np. okoliczności danej chwili.

Istotną różnicę między radością i wesołością odnajdziemy również w tym, że gdybyśmy chcieli żyć wesołością dłużej, to zamieni się ona w lekkość, powierzchowność, a nawet może stać się brakiem mądrości chrześcijańskiej … ostatecznie może wprowadzić w naiwność, głupotę… bo wszystko może stać się zabawą ...

… a Radość jest czymś zupełnie innym… jest darem Pana. Wypełnia człowieka od wewnątrz. To jakby namaszczenie Duchem Świętym. Człowiek radosny jest pewien, że Jezus jest z nami, że Jezus jest z Ojcem.

Jednak niczego nie można zrobić, aby zatrzymać dar radości, sprawić, by radość towarzyszyła nam zawsze… Papież Franciszek stwierdził, że gdyby człowiek chciał mieć radość tylko dla siebie, to ona stopniowo zesłabnie, a w sercu człowieka rozgości się zobojętnienie. Tacy chrześcijanie zdaniem papieża Franciszka mają melancholijną twarz "papryki w occie", zamiast oblicza ludzi radosnych, mających piękne życie.

  Radości nie można zatrzymywać, bo ona musi iść naprzód… Radość jest czymś więcej niż cnotą pielgrzymującą… jest darem podążającym drogą życia z Jezusem… a ta droga głoszenia i przepowiadania Jezusa Chrystusa jest wydłużana i poszerzana właśnie przez dar radości.