Nauczanie papieży cz. 4 O radości prawdziwej

Nauczanie Papieży drogowskazem … kilka refleksji o radości chrześcijanina…

Liturgia Kościoła między Wniebowstąpieniem, a zesłaniem Ducha Świętego naucza o radości uczniów… o tym, że chrześcijanin powinien być świadkiem prawdziwej radości… prawdziwej bo otrzymanej i przyjętej od Jezusa Chrystusa… radość jest darowana każdemu wierzącemu chrześcijaninowi… taka jest nauka Kościoła Katolickiego.

  Czasem można pomylić wesołość z radością, a one zdecydowanie różnią się od siebie… Można powiedzieć, że radość jest czymś o wiele głębszym i nie wypływa z tego, co zewnętrzne np. okoliczności danej chwili.

Istotną różnicę między radością i wesołością odnajdziemy również w tym, że gdybyśmy chcieli żyć wesołością dłużej, to zamieni się ona w lekkość, powierzchowność, a nawet może stać się brakiem mądrości chrześcijańskiej … ostatecznie może wprowadzić w naiwność, głupotę… bo wszystko może stać się zabawą ...

… a Radość jest czymś zupełnie innym… jest darem Pana. Wypełnia człowieka od wewnątrz. To jakby namaszczenie Duchem Świętym. Człowiek radosny jest pewien, że Jezus jest z nami, że Jezus jest z Ojcem.

Jednak niczego nie można zrobić, aby zatrzymać dar radości, sprawić, by radość towarzyszyła nam zawsze… Papież Franciszek stwierdził, że gdyby człowiek chciał mieć radość tylko dla siebie, to ona stopniowo zesłabnie, a w sercu człowieka rozgości się zobojętnienie. Tacy chrześcijanie zdaniem papieża Franciszka mają melancholijną twarz "papryki w occie", zamiast oblicza ludzi radosnych, mających piękne życie.

  Radości nie można zatrzymywać, bo ona musi iść naprzód… Radość jest czymś więcej niż cnotą pielgrzymującą… jest darem podążającym drogą życia z Jezusem… a ta droga głoszenia i przepowiadania Jezusa Chrystusa jest wydłużana i poszerzana właśnie przez dar radości.

    Papież uważa, że radość jest cnotą wielkich ludzi. Ich wielkość polega na tym, że są ponad małościami ludzkimi. Nie dają się wplątać w małe wewnętrzne sprawy wspólnoty, Kościoła. Ludzie pielęgnujący cnotę radości zawsze spoglądają o wiele dalej, są wpatrzeni w horyzont…

   Chrześcijanin to człowiek, który śpiewa z radością, idzie naprzód i niesie radość… Radość prowadzi do cnoty wielkoduszności… czy chrześcijanin może być małoduszny? Tak … gdy brakuje mu radości. Wielkoduszność to jakby oddech, podążanie naprzód ku pełni Ducha Świętego .

   Radość jest łaską, o którą musimy prosić Pana… to jest Dar Ducha Świętego daleki od smutku i prostej wesołości… radość jest także pragnieniem, popychającym naprzód życie chrześcijanina. Im większe jest twoje pragnienie, tym większa będzie radość. Chrześcijanin to człowiek pragnienia: pragnienia zawsze więcej na drodze życia.

Papież zaprasza wszystkich chrześcijan do nowego etapu ewangelizacji. Ma on być naznaczony radością i w najbliższych latach ukazywać drogi Kościoła.

  Podobnie jak Papież Franciszek, Święty Jan Paweł II głosił nam chrześcijaństwo radosne więc prawdziwe. Fascynował zgromadzone tłumy emanującą z Niego radością … zachęcał wszystkich do podjęcia radosnego dzieła nowej ewangelizacji … czyli do ponownego zachwycenia się Chrystusem i jego mądrą, radosną miłością ...

  Dlaczego tak trudno przyjąć zaproszenie do życia w radości, a tak łatwo przyjąć cokolwiek innego … chociażby … reklamę… i skorzystać z niej: …sprawdź jeszcze dzisiaj listę 10 samochodów dla prawdziwego mężczyzny… tylko sprite może ugasić twoje pragnienie … jeśli chcesz mieć skórę dwudziestolatki nie zastanawiaj się, bo jedynie krem zakupiony u nas, dzisiaj w cenie wyjątkowo promocyjnej, pozwoli ci zatrzymać czas … i próbują nas przekonać, że tylko na to zasługujemy …

A co zrobisz z darmo otrzymaną radością od Boga Wszechmogącego?

Elżbieta