Forum Modlitwy Wstawienniczej.

  Witamy wszystkich członków Inicjatywy Modlitwy Wstawienniczej, jak również Gości naszej strony.

   Cieszymy się z odzewu jaki ostatnio miał miejsce na stronie Modlitwy Wstawienniczej....  Mamy na myśli komentarze do tekstów: Dziękujemy i zapraszamy,  szczególniej do Poznajmy się. Skąd jesteśmy :) , bo tam jesteśmy wszyscy, oraz Księgę Gości.

  Zapraszamy nadal do wpisywania się  :)

   Ten dość wzmożony odzew, przyczynił się do tego, że postanowiliśmy podzielić się z Wami pewnym pomysłem, który od jakiegoś czasu zaprzątał nasze myśli.

 Dotychczas, sugerując się ilością komentarzy we wpisach, czatem, który kiedyś nie wypalił, czy inną aktywnością, wątpiliśmy w jego sens....

    Wasz odzew na apel Ani i nasz, w tym treść niektórych komentarzy, pokazały nam, że może warto ten temat poruszyć i jeśli będzie zainteresowanie, spróbować zrealizować....

  Chcielibyśmy jednak najpierw Was zapytać o zdanie i przeprowadzić sondaż. Pokazałoby nam to, czy jest zainteresowanie tą sprawą, bo wszystko co robimy jest dla Was.  Bez Was, bez Waszej aktywności, to sensu nie będzie miało.

   Ta myśl to FORUM, gdzie można by podyskutować na różne tematy, podzielić się tym co nas nurtuje, zapytać, odpowiedzieć... wymienić się zdaniem... Wiara, modlitwa, nasze miejsce w Kościele, wybory, problemy życiowe...  
Można też będzie być nawiązać jeszcze bliższe relacje... może nawet  przyjaźnie.

  Spotykamy się nieraz, w intencjach, z osobami, które czują się samotne, zagubione, a Forum, może, pomogłoby niektórym, choć na chwilę o tej samotności zapomnieć.

Człowiek jest dla człowieka i mamy nadzieję, że w związku z tym, jedni pomogą drugim tę pustkę wypełnić.

  Modlitwa, wypowiedzenie się, kontakt z drugim człowiekiem... to coś, co możemy Wam umożliwić, zaoferować, ale, jak to będzie funkcjonowało, to zależeć będzie tylko od Was i od tego, czy będzie zainteresowanie tą formą kontaktu.  Po prostu od Waszego zaangażowania.

  W zamyśle naszym jest bowiem to, że Wy będziecie głównymi współtwórcami Forum, a my ze względu na szczupłość naszych sił i coraz bardziej napięty czas,  będziemy raczej tylko, choć nie wyłącznie, czuwać nad prawidłowym działaniem tej formy wypowiadania się i kontaktu.

  Prosimy o komentarze pod tym tekstem i ustosunkowanie się do naszej propozycji.

  Po prawej stronie naszej strony, znajduje się ankieta z zapytaniem o to, czy to Forum ma powstać, czy nie. Prosimy o oddanie tam swojego głosu.

  Jeśli okaże się, że zainteresowanie jest duże, to my postaramy się o utworzenie go dla naszej strony Inicjatywy Modlitwy Wstawienniczej.

  Zarówno dla członków naszej modlitewnej wspólnoty, jak również dla wszystkich naszych, zainteresowanych Gości.

                                                                            Aneta i Sławek

Poznajmy się. Skąd jesteśmy :)

  
   Przesyłając życzenia na Nowy Rok, dla wszystkich związanych z Inicjatywą Modlitwy Wstawienniczej, Ania ze Śląska podsunęła propozycję bliższego poznania się, przez napisanie skąd pochodzimy… podanie regionu, miasta, czy też nawet państwa, ponieważ sięgamy daleko….

    
   Ponieważ było to zaproponowane  tylko w komentarzu do tekstu
  Dziękujemy i zapraszamy. , a komentarze na pierwszy rzut oka na stronę, widoczne nie są, dlatego ponawiamy tę akcję zamieszczając temat w postaci wpisu na stronie głównej.

  Wszystkich chętnych:  należących do Inicjatywy Modlitwy Wstawienniczej, jak też odwiedzających naszą stronę, czy profil na Facebooku, jeśli macie życzenie, prosimy o podanie w komentarzu skąd jesteście.  

   
  Osoby, które to już zrobiły pod poprzednim wpisem, prosimy o nie wpisywanie się ponownie, ponieważ Wasze komentarze z informacją o zamieszkaniu przeniesiemy do tego wpisu.

    
   Zapraszamy do aktywności. 

Wiedząc skąd mamy wejścia na naszą stronę możemy ogarnąć, jeśli zechcemy, cały Świat…. :)

                                                                                     

                                                                        Ania,  Aneta i Sławek

Załóżmy nowe szaty

 Adwent, Boże Narodzenie…  Objawienie Pańskie…

Taki piękny czas, tyle przeżyć, spotkań…

  Trzeba mieć nadzieję, że wiele modlitwy, powrotów, przemian, postanowień...

  Teraz wchodzimy już w czas, gdy takich okazji do bycia blisko Pana Boga, danych nam w szczególniejszy sposób nie będzie.

   Jacy więc będziemy? Co zostanie po tym tak pięknym okresie czasu ?

  Aby nie było tak, że „czas zatarł ślad”, chcielibyśmy polecić słowa z Mszy Ojca Świętego Franciszka, który przestrzega, żeby nie być letnim, powierzchownym, pozornym chrześcijaninem, ale abyśmy się nawrócili i zaczęli nowe życie.

   Słowa Ojca Świętego znajdziemy pod tym linkiem:

http://pl.radiovaticana.va/news/2014/11/18/papieska_msza_we_wtorek:_o_chrze%C5%9Bcija%C5%84skiej_letnio%C5%9Bci,/pol-836898

 

                                                                                      Aneta i Sławek

Mędrcy Świata, Monarchowie… co wiemy o was … na pewno… Cz.2

   Christus Mansionem Benedicat – Niech Bóg błogosławi temu domowi.

   Jeżeli więc Objawienie się Boga Mędrcom nie wnosi nic nowego… może tym bardziej trzeba przyjrzeć się owym tajemniczym,  postaciom nazywanym przez  ewangelistę  magoi… są różne interpretacje…

  Wiemy na pewno, że nie byli królami… nie nazywa ich tak Biblia ani najstarsze tradycje, a użyte przez św. Mateusza greckie słowo magoi oznaczało kastę uczonych, perskich kapłanów… magoi  byli rozumiani jako astrologowie z Babilonu… cóż więc mają wspólnego z królami odległych krain ci wyjątkowi goście Jezusa ?

  Ponad to być może wcale nie było ich trzech / podaje się różne liczby/, a liczba trzy  zaistniała ze względu na  ilość darów: mirrę, kadzidło i złoto ? …być  może wymieniono liczbę trzy ze względu na to, że symbolizuje pełnię… tu cały świat który składa hołd Jezusowi… 

  Pięknie widzimy to w sztuce, która w postaciach trzech magów zamyka całego człowieka: młodego, dojrzałego i w podeszłym wieku… jednocześnie ludzi wszystkich krajów świata: z Europy, Azji i Afryki…

  Skąd przyszli magowie? Św. Mateusz zapisał, ze  wschodu…   w czasach Jezusa  pojęciem tym były określane wszystkie ziemie na wschód od rzeki Jordan… czyli Arabia, Babilonia, Persja… prawdopodobnie proroctwo z Psalmu 72/71, które mówi o królach Szeby/ Etiopia/ wzbudziło przekonanie, że jeden z magów był czarnoskóry…

  Kiedy przybili magowie? Według św. Mateusza  „weszli do domu i zobaczyli dziecię”… Jezus z rodziną nie mieszkał już w stajence,  ale w domu… ile więc miał  wtedy Jezus …kilka miesięcy… ponad rok… raczej nie sposób historycznie poznać  magów…

Objawienie Pańskie, a prawda o Trzech Królach … Cz.1

  Kościół katolicki 6 stycznia każdego roku świętuje uroczystość Objawienia Pańskiego, potocznie święto Trzech Króli…  Wydarzenie objawienia się Chrystusa opisuje w swojej Ewangelii  święty Mateusz  / Mt 2,1-12/. Z opisu dowiadujemy się, że „pewni” Mędrcy, magowie ze wschodu, prawdopodobnie perscy zwierzchnicy religijni,   prowadzeni przez świetliste zjawisko na niebie w postaci gwiazdy,  przybyli do Jerozolimy…  

   









   To świetliste zjawisko na niebie zostało zinterpretowane jako znak zwiastujący narodziny nowego króla żydowskiego. W mieście nikt o niczym nie wiedział, a przerażony możliwością utraty władzy król Herod  powziął zamysł „rzezi niewiniątek”… Mędrcy ufając świętym księgom, a przede wszystkim proroctwu Micheasza  / por. Mi 5,1/ podążając za gwiazdą znaleźli grotę, Dzieciątko z Maryją i Józefem…

Przybyli i do Jezusa, uradowali się, upadli na twarz, oddali pokłon i złożyli dary. Były to: złoto, kadzidło i  mirrę . Swoją postawą i darami Mędrcy wyrazili wiarę w Chrystusa; prawdziwego człowieka, prawdziwego Boga oraz Króla . Wskazali również na możliwość poznania Boga dzięki rzetelnemu poszukiwaniu prawdy o świecie i człowieku … dzięki swojej otwartości i pragnieniu poznania prawdy…

  Jaka jest wymowa tego wydarzenia ?

  6 stycznia każdy chrześcijanin ma obowiązek uczestniczenia we Mszy Świętej. W niektórych krajach europejskich jest to wolny dzień od pracy, a więc dany czas na możliwość głębszego zastanowienia się nad wagą i znaczeniem Święta Objawienia Pańskiego …

 Jest to jedno z pierwszych świąt ustanowionych przez Kościół.

Pan Bóg wierny swojemu słowu.

  Liturgia w swoim przeogromnym bogactwie przypomina nam każdego dnia to co najistotniejsze dla budowania relacji z Bogiem i drugim człowiekiem… liturgia uczy i wychowuje do relacji… Dzisiaj mówiąc o tym, że Bóg jest Panem na wieki, dającym obietnice, podkreśla wierność Boga w ich wypełnianiu (Ps 89, 4.29) oraz sens zawierzenia, ufności człowieka w to co Bóg mówi (Łk 1, 26-28).  

  Budowanie wiernej relacji z Bogiem  możemy najpierw zaobserwować na przykładzie losów króla Dawida, którego ród został zachowany pomimo niesprzyjających wydarzeń wskazujących na upadek… Bóg przysiągł Dawidowi swoją łaskawość i zaplanował, że tron Dawida otrzyma Jezus zwany Chrystusem (por. Mt 1,16) …

  I tak ród Dawida został zachowany na wieki, chociaż zapewne tajemnicą dla Dawida pozostały słowa proroka Natana (2Sm 7, 5b)  oznajmiającego, że Bóg sam się zatroszczy o swój dom, o  królestwo na wieki…Kiedy nadszedł czas wypełnienia się woli Bożej, objęcia tronu przez Potomka Dawida, Maryja  cierpliwie i  w bezgranicznej wierności, ufając Bogu czekała na wypełnienie się  obietnicy, bez względu na okoliczności życia… bez względu na ludzką logikę…

Nawracanie nawróconych....

  Wierzysz, kochasz, jesteś nawrócony?

Czy też budujesz swoją wiarę, stale i wciąż, nawracasz się każdego dnia.

Czy jesteś Chrystusowy?

  Przeżywamy Adwent. Wielu z nas jest po rekolekcjach, Sakramencie Pokuty....

 Jak odpowiesz na te pytania, co myślisz o sobie?

   

  Może pomoże Ci w daniu odpowiedzi, albo jej zmienieniu wysłuchanie bardzo życiowych słów Kapłana, które dzisiaj chcieliśmy polecić.

Bardzo konkretne i jasne słowa, które być może pomogą nam spojrzeć na siebie tak, jak powinniśmy, a nie tylko ciągle swoimi oczami.

 Bardzo zachęcamy do posłuchania tej nauki.

  Wiara rodzi się ze słuchania….. Ale tego słuchania Bożych Słów jest w nas teraz tak mało.

Jak więc jest z naszą Wiarą?

   http://gloria.tv/media/gtDbPYSPdRy

 Jeśli zaś chcesz poprosić o stworzenie na nowo, to kliknij również poniżej i za chwilę w dużym gronie prosić będziemy o to wspólnie.

    Aneta i Sławek 

Ach ubogi żłobie, cóż ja widzę w tobie…? Droższy widok niż ma niebo w maleńkiej osobie...

 Symbolika miejsca narodzin Pana Jezusa jest związana z szopką bożonarodzeniową. 

  Powszechnie uznaje się, że twórcą szopki jest św. Franciszek… wystawił On w swojej pustelni  w Greccio  w 1223 roku, wraz z pobliskimi mieszkańcami, inscenizację wydarzeń związanych z narodzinami  Pana Jezusa i w ten sposób przyczynił się do rozpowszechnienia tradycji szopkarskiej,  jest nazywany jej ojcem, a Włochy ojczyzną szopkarstwa…

…jednak  szopka  pierwszy raz pojawiła się w Betlejem już w 330r.  Był to marmurowy żłóbek umieszczony w wykutej skalnej grocie. W miarę upływu czasu bożonarodzeniowe szopki przechodziły modyfikacje. Około roku 900  szopka wyglądała już bardzo podobnie do obecnie rozpowszechnionej… 

  Grocie nadano  kształt stajenki, a  w środku stanęły rzeźby Świętej Rodziny. Wreszcie tradycja dotarła z Betlejem do Rzymu, a  pierwsza rzymska szopka przy której papież celebrował wigilijną Mszę Świętą stanęła w Bazylice Matki Bożej Większej.

  W XVIII wieku nastąpił największy rozkwit tej wigilijnej tradycji. Wtedy szopki budowano z  wyjątkowym rozmachem : postacie wykonywano z wosku, terakoty, drewna, czy kamienia. Miały przeróżne kształty i misterne konstrukcje. Wiele tych małych dzieł sztuki zachowało się do dzisiaj i  można się nimi zachwycać we włoskich muzeach szopek.

  Zwyczaj bożonarodzeniowych żłóbków dotarł  do Polski już w XIII wieku . Tradycja szybko się przyjęła i zyskała ogromną popularność. Dziś w każdym kościele jest niezbędnym elementem bożonarodzeniowej dekoracji… ale także w niejednym domu… W kościele św. Andrzeja w Krakowie zachowały się figury z szopki z roku 1370 .

Niedziela Gaudete… Radujmy się, bo Pan jest blisko…

  Błękit i czerwień wyrażają to co duchowe i cielesne … zmieszane tworzą fiolet, który może symbolizować walkę między duchem i ciałem, obrazując zmagania jakie towarzyszą człowiekowi w jego ziemskim adwencie… 

  Połączenie błękitu i czerwieni stanowi również symbol zjednoczenia /bez pomieszania i rozdzielenia/ dokonanego przez  Jezusa  Chrystusa, zjednoczenia tego co ludzkie i boskie… a stało się to w chwili Wcielenia Syna Bożego…

   III niedziela Adwentu jest nazywana Niedzielą Gaudete, czyli  radości … to jeden z dwóch dni w roku kiedy kapłan celebruje  liturgię w szatach koloru różowego… stąd czasem nazywa się tę niedzielę „różową” :)… a kolor różowy sugeruje  :) przewagę światła, czyli zbliżające się Boże Narodzenie…

  Kiedyś Adwent miał charakter pokutny.  Wówczas  radość oczekiwania  na Boże Narodzenie  akcentowano  trzecią niedzielą, jako  przerwą w poście … tak zrodziła się tradycja świętowania Niedzieli Gaudete…

  Słowo Adwent pochodzi od adventus = przyjście… dla starożytnych Rzymian oznaczało oficjalny przyjazd cezara… dla nas chrześcijan to radosny czas oczekiwania na przyjście Pana i dlatego nie  jest to czas pokuty… Obecnie  cały Adwent jest dla nas czasem radosnego i pobożnego  oczekiwania,  a Niedziela Gaudete to punkt kulminacyjny,  wskazujący i podkreślający prawdziwy charakter Adwentu….:) :) :)

…To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna… możemy czytać słowa Pana Jezusa w J 15,11…

  Radość, uśmiech są tak ważne :) …kiedy człowiek jest radosny, uśmiechnięty, czy jest w stanie kłócić się  z innymi ludźmi, czy może wywołać wojnę, skrzywdzić kogoś?