Święto dla małych i dla dużych… dla wszystkich Dzieci Bożych.

Międzynarodowe tradycje Dnia Dziecka.

Polskie dzieci, które obchodziły swe święto po raz pierwszy 1 czerwca 1949r. mają już dzisiaj około 70 lat. Tak dawno Światowa Federacja Kobiet Demokratycznych z dawnego bloku wschodniego uchwaliła święto ochrony dzieci przed wojną, krzywdą i głodem. Dzieci
z zachodnich krajów musiały na nie poczekać do 20 listopada 1959r., kiedy ONZ uchwaliła Deklarację Praw Dziecka, chociaż jej inicjatywa pojawiła się już w 1952r. Zalecono przy tym aby w obchodach propagować idee braterstwa i porozumienia między dziećmi całego świata. 

  Niewielu o tym pamięta a daty  i tradycje Dnia Dziecka w wielu państwach ściśle odpowiadają ich zwyczajom. Francuzi i Włosi świętują 6 stycznia w święto Objawienia Pańskiego przy uroczystej kolacji głowy dzieci zdobią korony na wzór koron Trzech Króli.

Tradycje Bożego Ciała.

 Boże Ciało to popularna nazwa Święta Najświętszej Krwi i Ciała Pana Jezusa. Obchodzi się je zawsze w czwartek, jedenastego dnia po Zielonych Świątkach. Genezą tego święta były objawienia błogosławionej Julianny w XIII w. Na początku obchodzono je tylko w Belgii, ale szybko papieże upowszechnili je na cały Kościół i tak w Polsce odbyło się ono po raz pierwszy w Krakowie w 1320r.

   

  Polskie obyczaje związane z tym świętem pozostają prawie niezmienne od XV w. Do dziś w Boże Ciało i jego oktawę odbywają się uroczyste procesje z kościoła do czterech przybranych zielenią i kwiatami ołtarzy, przy których śpiewa się Ewangelie i uroczyście błogosławi Najświętszym Sakramentem. Ołtarze te urządzały najczęściej organizacje, czy grupy zawodowe. Do dziś dekoruje się także okna i płoty domów stojących na trasie procesji. Niezmiennie w procesji udział biorą wszyscy wierni, dawniej ubrani w stroje regionalne, także studenci, wojsko, bractwa kupieckie i cechy, rajcy i dziewczynki sypiące kwiatki. Najznamienitsi gospodarze trzymali baldachim oraz podtrzymywali kapłana niosącego monstrancję.

Uroczystość Bożego Ciała 2018

  W kawałku chleba, w kroplach wina, na słowa kapłana "… to jest Ciało Moje… to jest kielich Krwi Mojej.."- Jest sam Bóg, Jezus Chrystus...

    Bez wiary w Słowo Boże, bez pomocy Ducha Świętego niemożliwe do pojęcia, a jednak... 

 To jest Prawda.

  Spróbujmy przejść procesję Bożego Ciała z wiarą, że idziemy za Królem Wszechświata.

Sługa Boży Ojciec Wenanty Katarzyniec

  Tak sobie pomyślałem, aby nakreślić i polecić wszystkim, postać Sługi Bożego o. Wenantego Katarzyńca.
Jego grób jest w Kalwarii Pacławskiej z którą długo nie był związany, ale tam właśnie umarł. Kiedyś modliłem się przy jego miejscu pochówku nie znając dokładnie jego 32-letniego życia. Na ostatniej Mszy św. z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie, opowiedział nam o nim o. Józef Witko. Uświadomił nam, że tu w Polsce mamy o. Wenantego  nazywanego niekiedy polskim Szarbelem. https://www.youtube.com/watch?v=af27ugmwm-U 
  Gdy o. Witko żartobliwie niby powiedział, że Wenanty potrafi załatwić sporą gotówkę do dwóch tygodni, wszyscy zaczęli się śmiać – ja jednak po tym jak zacząłem czytać o nim, zacząłem do tego „żartu” podchodzić z większym dystansem.

„Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28, 20).

  Uroczystość Najświętszej Trójcy jest dopełnieniem epifanii Boga objawiającego się jako Ojciec, który stwarza, Syn który zbawia, Duch Święty, który uświęca.
 

Dziś zanurzamy się w tajemnicy Jedynego Boga, o którym Mojżesz powiedział do ludu wybranego: „Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie pełnić; by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, Bóg twój” (Pwt 4, 39-40). W Starym Testamencie wyrazem wierności Izraelitów przymierzu z Bogiem było zachowanie przykazań, które Pan przekazał im przez Mojżesza na górze Synaj. Często jednak zachowanie Prawa stawało się celem samym w sobie, co szybko prowadziło do deformacji synowskiej relacji narodu żydowskiego z Bogiem, co wytykał mu Jezus:  „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji” (Mk 7, 6-8).

Matczyne życie… różne odcienie-rozważania na Dzień Matki 26go maja 2018 roku.

Bycie matką- nadrzędny cel kobiety. Do tego powołania została postawiona przez Boga. Każda kobieta, natomiast Bóg dał wolną wolę i łaski rozeznania własnej drogi --- dlatego też nie każda kobieta rodzi dzieci, ale duchowo może być matką.

Serce matki – najtkliwsze ze wszystkich stworzeń- to serce matki. A mamy przecież niedościgniony wzór- Serce Matki Boga.

Jakże pojemne musi być serce matki, jakże twarde i odporne gdy dzieci zadają ból i cierpienie, jakże pełne miłości musi być serce matki, które łatwo przebacza każdą zniewagę, obelgę czy przekleństwo od własnych dzieci, jakże pełne nadziei musi być serce matki która modli się za swoje dzieci do końca swych dni nie widząc że modlitwy zostały wysłuchane. A jednak nadal trwa na modlitwie przed Tą która jest Matką wszystkich ludzi.

Historia Dnia Matki.

Święto, które wyraża nasz szacunek i zarazem podziękowanie matkom swoimi korzeniami sięga, aż po czasy starożytnej Grecji i Rzymu. Matki uważano tam za boginie i otaczano kultem jako symbole płodności i urodzaju. Wiosną w Grecji w trakcie Święta Matki Natury składano hołd Rei, a w Rzymie między 15 a 18 maja podobną cześć oddawano bogini Cybele.
  Zwyczaj świętowania powrócił następnie w Anglii i trwał od XVII do XIX wieku. W czwartą niedzielę postu  obchodzono tam „Mothering Sunday”- „niedzielę u matki”. Była ona wolna od pracy dlatego dorosłe dzieci mogły z łatwością przyjechać do domu. W tamtych czasach większość z ubogich dziewcząt i chłopców służyła w bogatych dworach z dala od rodziny, którą rzadko też widywała. W tą niedzielę matka otrzymywała od córki symboliczne ciasto.