W dzisiejszej liturgii Słowa Kościół wprowadza nas w tajemnicę posłania, które jest następstwem odpowiedzi w duchu posłuszeństwa na powołanie Pana Jezusa.
Po odrzuceniu przez swoich rodaków, Chrystus opuścił Nazaret i kontynuował swoją misję, głosząc naukę o nadejściu królestwa Bożego w okolicznych wioskach. Z pewnością postawa Nazarejczyków była dla Pana bolesnym przeżyciem i stała się sygnałem do przejścia do kolejnego etapu, jakim było posłanie uczniów. Św. Marek pisze, że Jezus: „Przywołał do siebie Dwunastu i zaczął posyłać ich po dwóch” (Mk 6, 7). Liczba dwanaście była symbolem Narodu Wybranego, odnosząc się do dwunastu pokoleń Izraela. Jezus, powołując dwunastu apostołów wyraża w ten sposób kontynuację historii zbawienia, a jednocześnie jej całkowite wypełnienie w nowym narodzie wybranym, jakim jest wspólnota wierzących w Jego boskie posłannictwo.
Teraz, wobec odrzucenia przez swoich według ciała, Chrystus posłuszny woli Ojca, daje moc swoim według łaski wiary. Apostołowie i wszyscy wierzący w Jezusa pełniący wolę Bożą są Jego matką i braćmi (por. Mk 3, 34), Jego nowym klanem, z którym się identyfikuje i którym się opiekuje. Ten proces ustanowienia Kościoła jest zawsze powołaniem całkowitym, które w istocie jest wezwaniem do pełnego zjednoczenia i upodobnienia się do Zbawiciela, aż do stania się Nim, Jego ciałem.
