Mistrzostwa Świata w Wierze.

    Czy staniesz do zawodów?

 Może zapytasz o główną wygraną?

   

W zasadzie to jest tu jedna, jedyna nagroda.

   Spełnienie.

   

  A z kim będziesz się mierzył?

 Z osobą, która ani nie jest Chrześcijanką, ani też do Narodu wybranego nie należy. Czyli jest poganką.

  Poziom pierwszy.

   A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych okolic, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko dręczona przez złego ducha».

   My też wołamy do Boga…. O często wołamy.

W sprawach różnych: zwykłej codzienności, bo czegoś brak, problemów, które się pojawiają, jak również w przypadkach takich zdarzeń, czy to doczesnych, czy duchowych, które nas tak przygniatają, że sił, perspektyw, nie wspominając o radości życia, nie ma wcale.

  Różnie to nasze pierwsze zawołanie do Boga wygląda….

  

Co usłyszała kobieta kananejska na swoją prośbę?

 Kompletnie nic!  Bo czytamy.

 Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem.

  Co my dalej robimy, gdy niebo jakby milczy?

 Zniechęcamy się. Nie to nie! Bóg mnie nie słucha, nie interesuje się mną, odwracamy się…. Przychodzą takie, czy podobne myśli?

 Pokonaliśmy ten poziom? Trwamy dalej na modlitwie?

  Kananejka pokonała, bo prosi, woła dalej, czytamy takie słowa:

 Na to zbliżyli się do Niego uczniowie i prosili: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami.

    Poziom drugi.

  Myślę, że jednak ten pierwszy poziom pokonałeś i prosisz dalej.

 A co odpowiedział proszącej nadal, Jezus? 

Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela.

 Wydaje się, że znów odmówił ....

  Przyjmiesz to w swojej Wierze w spokoju?
Co się zrodzi w Twoim sercu, co zrobisz dalej?

Pokonasz ten poziom i będziesz nadal trwał w zawierzeniu na modlitwie?

Kananejka pokonała, ponieważ dalej trwała przy swojej prośbie.

  

 A ona przyszła, upadła przed Nim i prosiła: Panie, dopomóż mi.

     Poziom trzeci.

  Jezus mówi bardzo dosadnie.

 Niedobrze jest zabrać chleb dzieciom i rzucić psom.

  Zniesiesz przyrównanie do psa? Trwasz w zawodach dalej?

 Kochająca kananejska Matka, która zostawiła swoje chore dziecko i poszła po inne lekarstwo, przechodzi na wyższy poziom, przyjmuje to porównanie. Mało tego, sama, jakby psem się nazywa, mówiąc:

  Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołu ich panów

    

  Odpowiesz, tak, jak ona, gdy w swoim modlitewnym trwaniu napotkasz na ciszę ze strony Boga, przeszkody, czy nawet pogarszającą się sytuację?   

  Czy też wrócisz do siebie i będziesz siedział przy przedmiocie Twoich wcześniejszych próśb i jakoś, coś tam będziesz sam, może z innymi, próbował robić?

    
   Wytrwasz z Wiarą na modlitwie?

  Warto, trzeba, bo Wiara tak wypróbowana, nie może nie spotkać się z Bożą odpowiedzią.

 Kananejka zdobyła Mistrzostwo. Nagrodą było spełnienie jej prośby, uzdrowienie jej dziecka.

   

  Wtedy Jezus jej odpowiedział: O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz». Od tej chwili jej córka została uzdrowiona.

   Ponieważ Kananejka nie zważając na nic trwała,  stało się tak, jak Uwierzyła.

 Jezus powiedział przecież kiedyś do innego wzoru wiary, do setnika: 

   Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś. Mt. 8.13

   Jeśli uważasz, z ręką na sercu, że tak jak Kananejka przyjąłbyś słowa Jezusa, to masz szansę na Mistrzostwo.  

  

  Jeśli może dokładnie tak na modlitwie trwasz, to już to Mistrzostwo zdobyłaś, zdobyłeś.

Siostro i Bracie uwierz, że nagrody nie może nie być.

   

  Biec w życiu do Pana, tak, jak Święty Paweł....

  W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem.   Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego. 2 Tym. 7-8  

 Tego życzę wszystkim. Sobie również.

   

   Sławek

 Oto cały tekst Ewangelii, który posłużył do rozważań:

Mt 15, 21-28 Wiara niewiasty kananejskiej

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus podążył w strony Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych okolic, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko dręczona przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem.
Na to zbliżyli się do Niego uczniowie i prosili: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami».
Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela».
A ona przyszła, upadła przed Nim i prosiła: «Panie, dopomóż mi».
On jednak odparł: «Niedobrze jest zabrać chleb dzieciom i rzucić psom».
A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołu ich panów».
Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz». Od tej chwili jej córka została uzdrowiona.