Z Św. O. Pio w Adwent 3. Boże mój, o odwagę i męstwo proszę.

   
  
 Mówić Panu Bogu TAK. Życiem całym.


     Piątek, 28 listopada

  Dobrego dnia, Siostro i Bracie!
 Zatrzymaj się, posłuchaj. 

  Jak wyznajesz swoją wiarę? Czy zawsze jesteś taki sam-odważny wśród tych, którzy myślą tak jak ty i odważny wśród tych, którzy z Boga drwią? Potrafisz zrobić znak krzyża wiedząc, że konsekwencje „tego czynu” będą dla ciebie nieprzewidywalne? Co podpowiada ci rozum? Co podpowiada ci serce?

  „Zapamiętaj to sobie, że bliżej Boga jest złoczyńca, który wstydzi się tego, że źle robi, niż człowiek uczciwy, który wstydzi się tego, że robi coś dobrze”.

         (CE Consigli-Esortazioni di Padre Pio da Pietrelcina,s.9.Tł.o.S.Kafel)

   Wstyd…Kto nie lubi być chwalonym, kto nie lubi być podziwianym? Wiara w Boga Jedynego bywa często powodem do otrzymania nagany i uśmieszku politowania.
Wstydź się! Nam się zdarzyło być w sytuacji, że konsekwencją uczynionego znaku krzyża była utrata pracy. Życia nikt nam nie odebrał, ale trochę zdrowia- tak.

Nie kalkulowaliśmy, nie wstydziliśmy się. Nikt tego nie rozumiał i doświadczyliśmy uśmieszku politowania.

   Święty Ojcze Pio, módl się za nami o dar odwagi i męstwa. Byśmy nie wstydzili się znaku krzyża w naszej codzienności, byśmy odnosili się z szacunkiem do tych, którzy świadczą swoim czynem i słowem o Jezusie Chrystusie.

                                                                                     

                                                                                              Agnieszka