Jak żyć?...

  Czy wybrać - jeśli pojawia się, pragnienie życia dla tego wspólnego dla wszystkich, ale jednocześnie Jedynego dla każdego Oblubieńca, czy iść przez życie z tym wybranym, wybraną – być wzajemnie dla siebie w małżeństwie oblubionymi?

   Być wyłączną, jedyną  prześliczną koroną w rękach Pana, czy żyć w ziemskiej relacji oblubieniec – oblubienica tak, żeby na tej drodze również dostąpić chwały Pana naszego Jezusa Chrystusa?

    

  To w pewnym wieku, dla wielu jest chyba pierwsze, zasadnicze pytanie dotyczące drogi życia… Przynajmniej ja takie pytanie sobie stawiałem…

   Wybrałem tę drugą drogę… ale czy nie przeoczyłem, jakiegoś łagodnego powiewu Ducha?...

  Kiedyś dowiem się na pewno.

   Osoby duchowne, konsekrowane mogą wypowiedzieć się na temat piękna, ale też i trudów na swojej drodze życia….

Większość z nas idzie jednak tą drugą drogą…

Tak na dobranoc...

Co zrobiłby Jezus ?

Ostatnio byłem świadkiem pewnego wydarzenia, którym chciałbym się podzielić.

Niedaleko mojego miejsca pracy jest kościół z wystawionym Najświętszym Sakramentem. Gdy mam chwilę po pracy staram się odwiedzić Jezusa i pobyć z nim chociaż parę minut.

Kościół jest ogrzewany, więc w okresie zimowym zdarza się, że staje się on schronieniem dla ludzi bezdomnych. Dosyć często 1 lub 2 osoby bezdomne przebywają tam by się ogrzać. Zazwyczaj są cicho i starają się nie przeszkadzać.

  Ostatnio, gdy się tam modliłem usłyszałem, jak pewna starsza kobieta, która również adorowała Chrystusa z oburzeniem wstała ze swojego miejsca i wypowiedziała do bezdomnych takie słowa:

„ Jest wiele miejsc wydających posiłki dla bezdomnych. Ogrzać możecie się też w centrach handlowych. A ja przez was nie mogę się modlić, bo ŚMIERDZICIE !”

Po czym wyszła z kościoła. 

Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie. Łk. 3.22

  Dzisiejsza niedziela jest obchodzona w Kościele Katolickim, jako Święto Chrztu Pańskiego.

Pan Jezus rodząc się z Maryi Dziewicy, przyszedł na świat w swoim Bóstwie, jako człowiek. Jako człowiek, przyszedł też do Jana Chrzciciela, aby przyjąć Chrzest. 

Od samego początku pokazał nam, jak rozpoczyna się  droga do Boga Ojca.

  

  Tym początkiem wejścia na Bożą drogę jest właśnie Chrzest. Jezus nie potrzebując go – co wyraził Jan Chrzciciel mówiąc „To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?” Mt. 3.14, do niego przystąpił, dostępując jednocześnie zstąpienia Ducha Świętego i słysząc słowa: „Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie.” Łk. 3.22

   Po Chrzcie, podjął połączoną z postem modlitwę i dopiero wtedy, rozpoczął wypełnianie tego dzieła, dla którego przyszedł na ziemię.

Chwila wytchnienia