To mocne świadectwo, które Dobromir wypowiada do ludzi młodych, jest jednak na pewno skierowane też do osób dorosłych, ponieważ ich życiowa postawa, szczególnie w rodzinie, rodzi takich ludzi, jak Dobromir.
On uchwycił rękę Pana Boga i podniósł się, powrócił do Życia, ale ile młodych ludzi ginie zagłębiając się w swoje błędne życiowe wybory.
Już 1 grudnia, Kościół wspomina wyjątkową postać Karola de Foucauld, ojca pustyni. Ten francuski arystokrata odszedł od wiary w czasie nauki szkolnej, po czym prowadził nieuporządkowane, beztroskie życie. Został wojskowym, walczył w Algierze i Maroku. Pobyt na pustyni sprawił, że nie potrafił ponownie odnaleźć się w Paryżu. W tym czasie często powtarzał "Boże mój, jeśli istniejesz, spraw, abym Cię poznał". Tak się stało. W 1886 roku spotkał na swojej drodze wikarego, dzięki któremu nawrócił się i zaczął prowadzić głębokie życie duchowe. Wstąpił do zakonu trapistów, ale pragnąc życia w odosobnieniu i nieustannej modlitwie zamieszkał na algierskiej pustyni. Zawsze jednak był otwarty na ludzkie problemy. Zginął w 1916 roku, przypadkowo w wyniku walki miejscowych plemion. Pozostawił po sobie regułę wspólnoty Małych Braci Jezusa. Wspólnota ta powstała po jego śmierci i jej zasadą jest życie tylko dla Jezusa.
3 grudnia, przypada wspomnienie świętego o zupełnie odmiennym charyzmacie. Święty Franciszek Ksawery bliski przyjaciel Świętego Ignacego Loyoli i jeden z pierwszych członków Towarzystwa Jezusowego, czyli jezuitów. W 1541 roku wyruszył On na pierwsze misje tego zgromadzenia do Indii (kolonia Goa), a w 1549 roku do Japonii gdzie pozyskał dla wiary ponad tysiąc Japończyków.
