Wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów

  2 października wspominamy swoich Aniołów Stróżów. 
Dzień ten przypadł w tym roku w niedzielę, więc dzisiaj chcę Wam opowiedzieć pewną historię, zaznaczam, że jest ona autentyczna i wydarzyła się w pewnym kościele w czasie rezurekcji.
  Potężna nawa kościoła była zbyt mała, aby pomieścić wszystkich wiernych, dlatego część z nich stłoczyło się w ogromnej, starej już dzwonnicy, w której wisiały dwa dzwony.
W pewnym momencie na ową dzwonnicę wszedł mężczyzna, który uporczywie przedzierał się przez tłum, aż  w końcu dotarł do przejścia w pobliżu nawy głównej.
  Po  pewnym czasie człowiek ten poprosił wszystkich o wyjście z dzwonnicy, bo jego zdaniem podczas śpiewania hymnu "Chwała na wysokości Bogu" dzwony spadną na ziemię.

„Słudzy nieużyteczni jesteśmy” (Łk 17, 10)

  W perykopie ewangelicznej, którą słyszymy w dzisiejszej Liturgii Słowa, Pan Jezus wprowadza nas w misterium autentycznej wiary, która jest służebną odpowiedzią na powołanie do świętości, będące w swojej istocie uczestnictwem w życiu Trójcy Przenajświętszej. To niewyobrażalne doświadczenie (por. 1 Kor 2, 9), którego pełnię poznamy w życiu wiecznym, jest nam dane przez Wszechmogącego Ojca już tu, w naszym życiu doczesnym, poprzez Kościół, w chrześcijańskim życiu sakramentalnym, którego prawdziwym źródłem i  szczytem jest Eucharystia (por. (Sobór Watykański II, konst. Lumen Gentium, 11). Uczestnictwo w Eucharystii jest bowiem uczestnictwem w męce i śmierci Pana Jezusa, tym niewysłowionym akcie miłości Boga ku nam, który wiedzie ku autentycznemu Zmartwychwstaniu i Życiu. Spożywając ciało Zbawiciela, który je za nas wydał (por. Łk 22, 19), jednoczymy się z nim realnie i w sposób tak intymny, że pozazdrościć go nam mogą sami aniołowie w niebie, jak pisała św. siostra Faustyna: „Najuroczystsza chwila w życiu moim, to chwila, w której przyjmuję Komunię świętą. Do każdej Komunii świętej tęsknię i za każdą Komunię świętą dziękuję Trójcy Przenajświętszej. Aniołowie, gdy by zazdrościć mogli, to by nam dwóch rzeczy zazdrościli: - pierwszej - to jest przyjmowania Komunii św., a drugiej - to jest cierpienia”.(Dz 1804)

Wspomnienie Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, Dziewicy i Doktora Kościoła.

  1 października wspominamy św Tereskę od Dzieciątka Jezus. Mała Święta, karmelitanka, doktor Kościoła.  Krótkie życie, a tyle tytułów. Ale od początku:
 
  Święta Teresa urodziła się 2 stycznia 1873 r. w Alencon (Francja) jako ostatnia z dziewięciorga dzieci Zelii Guerin i Ludwika Martin. Jej ojciec był zegarmistrzem, matka zaś koronkarką. Rodzice byli ludźmi pobożnymi i doświadczonymi przez cierpienie - wcześniej stracili już czwórkę dzieci. Okazało się, że i Teresie grozi śmierć, gdyż matka nie mogła jej karmić. Po kilku miesiącach prawie zagłodzonym dzieckiem zajęła się wiejska kobieta, u której mała Tereska spędziła pierwszy rok swojego życia. Po powrocie do domu krótko cieszyła się bliskością mamy. Zelia zachorowała na raka i zmarła 28 sierpnia 1877 r. W listopadzie cała rodzina przeprowadziła się do domu wuja Izydora w Lisieux.
   
  Gdy Tereska skończyła 8 lat, rozpoczęła naukę w szkole klasztornej sióstr benedyktynek.

Święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała.

   Dzisiaj - 29 września - przypada Święto Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała.
Dzięki niebywałej Opiece jednego z moich Patronów - Świętego Michała Archanioła jest to szczególny dzień (obok innych świąt kościelnych, rodzinnych), na który trudno mi się doczekać... I mam marzenie, by stał się również takim Świętem dla innych.
  W Wielkim Poście zachęcałam Was do wzywania pomocy Świętego Michała Archanioła - potężnego Opiekuna człowieka i Kościoła, w walce z wszelkimi przejawami zła, grzechu, pokus, własnych słabości.
  Dziś chcę Was i Nowe Osoby modlące się od pewnego czasu z nami, oraz Gości naszej strony,  zapewnić, że Opieka św. Michała nieustannie i niezmiennie trwa nadal, mimo moich potknięć. Bardzo chciałbym, by wszyscy mogli Jego Ochrony doświadczyć. Czytając świadectwa i rozmawiając z ludźmi, którzy proszą Go o pomoc, przekonuję się, że nie pozostawia nikogo bez opieki. Tym bardziej chcę, by poznali Tego Archanioła Nowi Współmodlący.

Bardzo polecam świadectwa:
http://m.fronda.pl/a/cud-za-wstawiennictwem-sw-michala-archaniola-mozesz-byc-uzdrowiony,56861.html
http://www.pompejanska.pl/394,swiadectwo-stanislawa-z-goleszowa--opieka-sw.-michala-archaniola.html
http://anielskafundacja.pl/?cat=15

  Wielkim orędownikiem Archanioła Michała był O. Pio, nasz Patron IMW.

  Święty Michał Archanioł, zwany jest Anielskim Księciem, Wodzem Niebieskich Zastępów. Jego imię z języka hebrajskiego Mika'el oznacza "Któż jak Bóg" i zgodnie z tradycją chrześcijańską z tym okrzykiem jako pierwszy stanął w obronie Pana Boga w czasie buntu upadłych aniołów.

Refleksja nad życiem. Dobrze wybrać Przyjaźń.

  Chcę podzielić się z Wami pewnym opowiadaniem, które kiedyś usłyszałam. 

Pewien człowiek miał trzech przyjaciół.  Pewnego dnia ten człowiek został oskarżony o przestępstwo, za które groziła kara śmierci.  Pierwszy z przyjaciół opuścił go natychmiast. Drugi doszedł z nim do drzwi sali rozpraw i też go zostawił. Trzeci wszedł z nim na rozprawę, był świadkiem i wybronił go od kary. 

  Takim człowiekiem jest każdy z nas.

Pierwszym przyjacielem jest nasze bogactwo,  które opuszcza nas natychmiast w momencie śmierci.