Słowo o małżeństwie …” Być wierny swojej przysiędze…”

  Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci.

    
  Po świadectwie  Renaty, modlitwach małżonków i za małżonków, chcieliśmy polecić słowo  na temat, jak żyć, aby świadectwo małżeństwa było, po latach, zupełnie odwrotne w wymowie.     Czy jest to wymagające? ... Może w obecnym świecie... ale właściwie jest to, powinno być normalne, a stosowane obustronnie, daje małżonkom po prostu szczęście. A kto nie chciałby być szczęśliwy?... 
 (Adres na końcu tekstu.)

   
  Z boku strony znajdziemy materiały na tematy różnych sytuacji i aspektów małżeńskich i rodzicielskich.

   
  Na początek jednak, przypomnijmy sobie słowa Hymnu o Miłości, który w Małżeństwie obowiązuje przede wszystkim.

                                                              Sławek i Aneta

  Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.

Modlitwa małżonków i za małżeństwa przeżywające trudności.

Modlitwa o odrodzenie Małżeństwa

   Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
– o dar szczerej rozmowy,
– o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
– o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
– o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.

Święto Podwyższenia Krzyża Świętego

  W Święto Podwyższenia Krzyża Świętego stańmy pod krzyżem…

Niech krzyż Chrystusa i nasze krzyże nigdy się nie rozdzielają....

 „Krzyżu Święty, co świat obejmujesz,
Który rozdartą ziemię ramionami dwoma,
Jak dziecko słabe matka
przed ciemnością bronisz,
Zmiłuj się nad nami.”

https://www.youtube.com/watch?v=MZBbf4Yaja8  

„Zbawienie przyszło przez krzyż…

Jeżeli chcesz Mnie naśladować,
To weź swój krzyż na każdy dzień
I chodź ze Mną zbawiać świat....”

..."Brońmy małżeństwa i rodzin, nie tylko swych własnych"... Świadectwo Renaty

  Kiedy poznałam treść pozwu rozwodowego mego męża - bo nie dowiedziałam się od niego o tych zamiarach, dokument "przypadkiem" trafił w moje ręce - świat mi się zawalił po raz drugi... (pierwszy raz, kiedy mąż wyprowadził się z domu: lęk, strach, poczucie odrzucenia, wstydu, beznadzieja). Myślałam, że teraz to już tylko wojna... choć gdzieś w dali tliła mi się nadzieja, że przecież przez to przejdziemy... i z tego wyjdziemy... że zawsze razem dawaliśmy radę, że po 25 latach wspólnego życia nie sposób, abyśmy się nie dogadali... I nadal w to wierzę, ale teraz wiem, że ja jestem bezsilna, że tylko w życiu z Bogiem, Jego mocą i wolą nasze małżeństwo będzie piękne i takie, jakim On chce je widzieć, jakie być powinno, choć po ludzku przecież było całkiem dobre. Po ludzku... A póki co, sprawy sądowe toczą się w trzech sądach jednocześnie... z pism sądowych nie wychodzę... nie mam adwokata, ani pełnomocnika, bo nie mam i nie chcę wydawać pieniędzy.  Mam za to najlepszego reprezentanta w sądzie, który lepiej zna naszą sprawę niż ja sama. ON wie, gdzie jest prawda o mnie, o moim mężu i o naszym małżeństwie. Mam Jezusa. Jest zawsze ze mną, z nami na tych salach. I tyle ochrony i prowadzenia...

„A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu” (Łk 15, 5).

  
  Czytania liturgiczne wybrane przez Kościół święty na XXIV Niedzielę zwykłą wprowadzają nas w tajemnicę Bożego miłosierdzia. Bóg, który, jak czytamy w Księdze Wyjścia, „zaniechał zła, jakie zamierzał zesłać na lud” (Wj 323, 14), w dzisiejszym nauczaniu Jezusa daje się poznać jako Ten, który każdego, pozwalającego Mu się odnaleźć grzesznika „bierze z radością na ramiona  i wraca do domu” (Łk 15, 5-6).

  Piętnasty rozdział Ewangelii św. Łukasza jest swoistym hymnem pochwalnym dla Bożego miłosierdzia. Jezus widzi, że Jego nauczanie zaczyna przynosić pożądane owoce, gdyż: „Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać” (Łk 15, 1). Jednak radość Zbawiciela nie jest pełna, ponieważ faryzeusze i uczeni w Piśmie „szemrają”, nie rozumiejąc, że właśnie na ich oczach realizuje się Boże królowanie, za którym codziennie wzdychają, i o którego nastanie modlą się wszystkie dzieci Abrahama. Ich Bóg zdecydowanie nie jest Bogiem Jezusa. Bóg faryzeuszów i uczonych w Piśmie jest Bogiem Prawa. Kto je przestrzega jest przez Niego nagradzany, wszyscy inni są grzesznikami, wstrętnymi odszczepieńcami, dla których nie ma ratunku. Ponieważ odrzucili Boże Prawo, Bóg odrzucił ich – na tym polega, według znawców Pisma, Boża sprawiedliwość, która niczym pole siłowe chroni świętość Boga przez jakimkolwiek kontaktem z grzechem i grzesznikiem. Z ich perspektywy Bóg Jezusa, który wychodzi z inicjatywą zbawczą, szuka grzesznika, a gdy Go znajdzie nie baczy na zasady czystości rytualnej i wchodzi z nim w relację fizyczną (pasterz bierze zagubioną owcę na ramiona; ojciec rzuca się na szyję niewdzięcznemu, młodszemu synowi) jest nie do przyjęcia.