Pierwsze zdanie dzisiejszej perykopy ewangelicznej nie tylko objawia paschalny charakter mesjańskiej misji Jezusa, lecz również jest lekcją doskonałości chrześcijańskiej dla Jego uczniów:
„Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców” (Łk 9,51-52).
W poprzednią niedzielę uczniowie odpowiedzieli Jezusowi na pytanie, za kogo uważają Go tłumy:
„Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał” (Łk 9, 19).
Dziś Jezus pokazuje, że wprawdzie Jego misja jest kontynuacją tradycji prorockich, lecz jednocześnie nieskończenie je przewyższa. Przez całą perykopę przewijają się nawiązania do historii życia Eliasza i jego ucznia Elizeusza, przede wszystkim po to, aby wskazać na nowy, dokonały sposób, w jaki Ojciec przemawia i działa przez Syna.
Wobec wniebowzięcia Eliasza (por. 2 Krl 2, 9-11) Jezus objawia swoje „wzięcie” (gr. analempseos), które jest nowym „wyjściem” (gr. exodos), o którym, podczas Przemienienia, rozmawiali z Nim Eliasz i Mojżesz: