Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe

  W dniu dzisiejszym obchodzimy wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe…

Przed nami natomiast, trzecia niedziela Adwentu… Niedziela Radości.

  Nim jutro pochylimy się nad tekstami liturgicznymi, chcielibyśmy dzisiaj zaproponować zapoznanie się ze zdarzeniami, które były i są nadal bardzo radosne dla Kościoła w Ameryce Środkowej i Południowej, ale przez jedność wspólnoty Kościoła, również dla nas.

  Mam na myśli Objawienia Najświętszej Maryi Panny na wzgórzu Tepeyac, które znane są bardziej, jako Objawienia Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe.  

  Doprowadziły one do nawrócenia milionów rdzennych mieszkańców tych terenów.

 Znamy zapewne Maryję z Guadalupe, ale poznajmy przebieg, tak odległych nam co do miejsca i czasu zdarzeń.... Zaśpiewajmy Maryi.... 
Poznajmy tę historię pokazaną w filmie.

---

  Oby Maryja z Guadalupe prowadziła nas przed dalszy czas radosnego, adwentowego oczekiwania na Narodzenie Pana Jezusa i wyprosiła nam na  Święta Bożego Narodzenia wzrost naszej wiary, a szczególnie  odnowienie wiary naszych najbliższych za których tak często w przesyłanych intencjach się modlimy. Módlmy się również za Polskę i Polaków, aby zagubieni odnaleźli się.

 Najświętsza Maryjo Panno z Guadalupe, proszę, módl się za nami:                                                       

                                                                      Sławek 

  Polecamy materiały zawarte pod poniższymi linkami.

 

http://sanctus.pl/index.php?grupa=356&podgrupa=359&doc=301

https://www.youtube.com/watch?v=Y92jtyQ79P8

https://www.youtube.com/watch?v=gB1G4c6zVxE

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Godzina Łaski. Stańmy do modlitwy.

 

  W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny - 8 grudnia, od godziny 12 do 13 przypada Godzina Łaski.
  Matka Boża, objawiając się w Święto Niepokalanego Poczęcia, 8 grudnia 1947 r., pielęgniarce Pierinie Gilli w Montichiari we Włoszech powiedziała:

   „Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia. Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga. Pan, mój Boski Syn Jezus, okaże wielkie miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za bliźnich. Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny Łaski. Jeśli ktoś nie może w tym czasie przyjść do kościoła, niech modli się w domu”.

 ( 15 sierpnia 2000 roku biskup Bresci, ks. Giulio Sanguinetti, uznał kult Matki Bożej Róży Duchownej w Montichiari.)

„Przygotujcie drogę Panu,

Dla Niego prostujcie ścieżki!” (Mk 1, 3).

W pierwszą niedzielę Adwentu Kościół wzywał nas do czuwania, dziś zaś wzywa nas do przygotowania dróg przychodzącemu Panu: „Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki!” (Mt 1, 3). Kiedy już nauczymy się trwać w postawie czujnego wyczekiwania na przyjście Zbawiciela, a co za tym idzie nie damy się uśpić fałszywym przekonaniom, przed którymi ostrzega św. Paweł: „Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy – jak niektórzy są przekonani, że Pan zwleka” (2 P 3, 9), wówczas możemy przystąpić do duchowych „prac budowalnych”, do których wzywa nas prorok Izajasz, a po nim Kościół święty, który w Chrystusie uznał tego, o którym prorokował Izajasz: „Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pańskiej” (Iz 61, 1-2) . Zresztą sam Jezus, podczas nabożeństwa sprawowanego w nazaretańskiej synagodze, potwierdził, że to właśnie w Nim wypełniają się natchnione słowa proroka: „Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli” (Łk 4, 20-21).

Warto w tym miejscu rozważyć tajemnicę Boga, jako Tego, który przychodzi. To Jego przychodzenie, w ogóle Jego nieustanny ruch, działanie, jest dla nas wzorem, swoistym planem budowy, dzięki któremu będziemy w stanie, o ile nad tym popracujemy prowadzeni przez łaskę i nią wspierani, prawidłowo wykonać prace melioracyjne i niwelacyjne terenu naszych serc i dusz, przez co Pan łatwiej i głębiej je przeniknie i uświęci. Jedyną bowiem granicą Bożego działania jest nasza wola współpracy, lub jej brak.

Znak... od Ciebie