„Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4, 4).

  W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu udajemy się w Liturgii Słowa na pustynię, aby spotkać Jezusa poszczącego, a potem kuszonego przez diabła:

„Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem»” (Mt 4, 1-4).

Aby właściwie zrozumieć wymowę duchowej walki Jezusa z szatanem, warto odwołać się do wersetów bezpośrednio ją poprzedzających:

„A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»” (Mt 3, 16-17).

Poddanie się kuszeniu, podobnie jak wcześniejszy chrzest w Jordanie było aktem posłuszeństwa Jezusa woli Bożej wyrażonej przez podporządkowanie się prowadzeniu Ducha Świętego. Całe ziemskie życie Pana było naznaczone działaniem Trzeciej Osoby Trójcy Przenajświętszej: począwszy od Tajemnicy Wcielenia, kiedy Duch Święty zstąpił na najświętszą Maryję Pannę i Moc Najwyższego ją osłoniła (por. Łk 1, 35), aż do zbawczej śmierci na krzyżu, gdy skosztowawszy octu Jezus „rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał ducha” (J 19, 30). Wolą Bożą było bowiem, aby nasz Pan w swoim ziemskim życiu doświadczył wszystkiego, oprócz grzechu (por. Hbr 4, 15) i odniósłszy zwycięstwo nad władcą tego świata dał nam przykład i moc, abyśmy naśladując Go stawali się, na nierzadko stromych ścieżkach naszego życia, prawdziwie synami w Synu, doskonałymi jak nasz niebieski Ojciec (por. Mt 5, 48).

Droga Krzyżowa w intencji trzeźwości...

  Obchodzimy Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu.  Dzisiaj jest również piątek, dzień naszego uczestniczenia w Drodze Krzyżowej.

W ramach modlitwy w polecanej, w tych dniach intencji i w intencjach szczegółowych, jakie nosi w tym temacie, swoim sercu  wielu z nas, chciałbym zaprosić na bardzo dedykowaną Drogę Krzyżową...

  Przez Drogę Krzyżową, ku trzeźwości: osobistej, bliskich, znajomych i całego Narodu Polskiego.

  Proponowane rozważania Drogi Krzyżowej pochodzą  ze strony poświęconej Mateuszowi Talbotowi trzeźwemu alkoholikowi…  któremu w wyniku przemiany życia i związanym z tym działaniom, przysługuje obecnie tytuł Sługi Bożego, a proces beatyfikacyjny jest rozpoczęty.

   Zachęcam również do zapoznania się z historią życia Mateusza Talbota. Niech ona wleje w duszę osób pogrążonych w alkoholizmie, jak również osób cierpiących z powodu alkoholizmu bliskich, nadzieję, że z Łaską Bożą wszystko jest możliwe.... trzeźwość również.

http://www.mateusztalbot.pl/strony/drogakrzyzowaotrzezwosc.html

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię! Mk.1.15b

"Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed Moich oczu. Przestańcie czynić zło!" (Iz 1,16).
 

"Ducha mojego chcę tchnąć w was, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań i według nich postępowali" (Ez 36,27).

"Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" (Mk 1,15).

   

  Tymi trzema biblijnymi cytatami rozpoczynamy na stronie Modlitwy Wstawienniczej okres Wielkiego Postu.

  Wszystkie są zawarte w artykule, który chciałbym polecić. Link na końcu tekstu.

Wprowadzi nas on w zagadnienie grzechu, jego wyznania, nawrócenia i pokuty;  przedstawione zarówno na bazie Starego, jak i Nowego Testamentu.

  Zwróćmy uwagę na permanentność i powtarzalność  grzechu w nas… mimo jego wyznawania i składanych obietnic poprawy.

    

   Jak wzmocnić swoje siły w walce ze złem?

Jak uczynić się mocniejszym duchowo, a w konsekwencji lepszym człowiekiem?

„Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują” (Mt 5, 44).

  Skierowany do uczniów nakaz: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5, 48) stanowi centrum nauczania Jezusa, w którym znajdują swoje ostateczne uzasadnienie wszystkie inne pouczenia naszego Pana. Wyraża on pełnię powołania każdego człowieka, które Bóg objawił Mojżeszowi: „Mów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!” (Kpł 19, 2). Dopiero po tym wezwaniu Stwórca dyktuje Mojżeszowi nakazy i zakazy stanowiące konkretne „instrukcje” dla realizacji celu, jakim jest świętość upodabniająca człowieka do świętości Boga. Co istotne, zachowana jest tu hierarchia ważności przykazań: najpierw mowa jest o tych, które odnoszą się do kultu, czyli bezpośrednio do Boga, a następnie wymienione są obowiązki względem bliźniego.

Dlaczego tylko tłusty czwartek ma być?...

„«Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy. Kupujcie i spożywajcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko. Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.

Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie.”

Iz, 55, 1 - 4

Słowo Boże na dziś... 19. 02. 2020 r. Nie kończ, tylko, na słuchaniu Słowa...

  Wiedzcie, bracia moi umiłowani: każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu.  

   Gniew bowiem męża nie wypełnia sprawiedliwości Bożej.  Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze.  Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  Jeżeli bowiem ktoś tylko przysłuchuje się słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do męża oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie.  Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był.  Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo.

„Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 5, 20).

   W dzisiejszej perykopie ewangelicznej Jezus objawia się nam jako Ten, który przyszedł wypełnić Prawo: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić” (Mt 5, 17). Aby zrozumieć na czym polega owo wypełnienie Prawa, należy czytać nauczanie Pana w świetle wezwania, które stanowi centrum Kazania na Górze: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5, 48). Doskonałość Boga wyraża się przede wszystkim w tym, że – jak uczy nas św. Jan – „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8). Jezus Chrystus, Jednorodzony Syn Boży, który „jest obrazem Boga niewidzialnego” (Kol 1, 15), wyjaśnia swoim ziemskim życiem czym jest w swojej istocie miłość Boża do człowieka.  Ostatecznym celem ziemskiego życia Jezusa było nasze odkupienie, które dokonało się przez Jego mękę, śmierć i chwalebne Zmartwychwstanie, dlatego całkowitym wypełnieniem Prawa jest płynący z miłości akt dania siebie w ofierze za nas. Jest to przede wszystkim „wypełnienie Prawa” przez Ojca, jak uczy św. Paweł: „Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami” (Rz 5, 8). 

Bóg Ojciec wypełnił swoje własne Prawo we wcielonym Synu, w Jedności Ducha Świętego, abyśmy i my stawali się doskonałymi jak On. Takie jest ostateczne powołanie każdego chrześcijanina, który przez chrzest został zanurzony w śmierć Jezusa, w tym sensie, że „przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno” (Rz 6, 5). Na mocy tej jedności i dzięki łasce, której obficie udziela nam Duch Święty przez sakramenty Kościoła, powołanie do świętości chrześcijańskiej staje się dla nas – mimo niedoskonałości i licznych upadków – możliwe do przyjęcia i realizacji.