Znak od Ciebie

Miłość

       Czy Kochasz...?

     Czy żyjesz miłością?...

 

Jakie kapłaństwo?... Bóg sam wystarczy… Nie potrzeba wodzirejów, wystarczą pasterze.

Pierwsza z naszych intencji w Róży Różańcowej Modlitwy Wstawienniczej na miesiąc luty brzmi następująco:

  „O umiłowanie – ciągle od nowa - swojego powołania i posługi kapłańskiej przez wszystkich kapłanów.

O pojęcie roli i znaczenia kapłanów przez wszystkich wiernych.”

  

   Agnieszka V przesłała nam z dalekich stron artykuł, który stał się inspiracją do tej intencji, dotyczący właśnie, kapłanów i kapłaństwa, ale i nas, wiernych.  Jest to tekst Ewy Polak – Pałkiewicz - do którego link zamieszczamy na końcu artykułu. 

  Tekst polecony z daleka, ale opublikowany w Polsce i mówiący o kapłaństwie, które podoba się światu ... taki "kapłan wodzirej" i o tym, które podoba się Bogu. Tekst pokazujący pewne zagrożenia dla kapłaństwa, ale i wspierający kapłanów, dla których u podstaw powołania i wypełniania całej kapłańskiej posługi, leży miłość do Boga i chęć wypełnienia podjętego kiedyś posłannictwa na sposób Boży.

Przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny z Lourdes prosimy Cię Panie Boże o uzdrowienie.

  Wszyscy jesteśmy chorzy…  Sami, na skutek dolegliwości duszy, umysłu, ciała, czy też przez to, że jesteśmy w chorych sytuacjach, czy blisko tych, którzy będąc, tak czy inaczej  chorzy, powodują, że my chorujemy przez nich, czy razem z nimi….

   W dzień  Wspomnienia Matki Bożej z Lourdes i jednocześnie w  Światowy Dzień Chorego, zanieśmy do Boga nasze modlitwy. ( Jeśli chcesz, to w komentarzu możesz dodać swoją intencję - o jakie uzdrowienie prosisz. Dodamy ją do intencji, już zamieszczonych w tekście i obejmiemy naszą modlitwą... pomodlimy się wspólnie.)

  Panie Boże, za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny z Lourdes prosimy:

Z dolegliwości, które nękają naszą wiarę – uzdrów nas Panie

Z chwiejności w wybieraniu Twojej drogi - uzdrów nas Panie

Z mówienia Tobie tak, mając przy tym swoje „ale” odnośnie Kościoła i jego nauki - uzdrów nas Panie

Z chorób dręczących nasze małżeństwa i rodziny - uzdrów nas Panie

Z chorób dręczących nasze relacje pozamałżeńskie - uzdrów nas Panie

Z nieumiejętności dobrego wychowania dzieci - uzdrów nas Panie

Ze złych spojrzeń, skłonności, myśli, zaniedbań, lenistwa  - uzdrów nas Panie

Ze złych czynów, uwikłań, nałogów - uzdrów nas Panie

„Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!” (Łk 5, 4).

   Dzisiejsza perykopa ewangeliczna w szczególny sposób wskazuje na eklezjalny wymiar zbawczego działania Boga. Po chrzcie w Jordanie, namaszczony Duchem Świętym, Jezus zaczyna głosić wypełnienie się Bożych obietnic i nastanie Królestwa Bożego. 

  Znaki, które przy tym czyni stanowią potwierdzenie, że nie jest On kolejnym samozwańczym mesjaszem, lecz zapowiadanym przez Izajasza Sługą Jahwe. Zbawienie ofiarowane przez Jezusa każdemu, kto w Niego uwierzy, nie nastąpiło bowiem na skutek krwawego powstania, lecz dzięki Jego ofierze paschalnej, kiedy to – jak uczy nas św. Paweł – nas, „umarłych na skutek występków i "nieobrzezania" waszego [grzesznego] ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża” (Kol 2, 13-14).

„To tu stałam się córką Boga”.

  „ Aby z wielkodusznością były otaczane opieką ofiary handlu ludźmi, przymusowej prostytucji i przemocy.”

   
  Tak brzmi intencja powszechna Apostolstwa Modlitwy dla Róż Różańcowych na miesiąc luty 2019r. Natomiast dzisiaj obchodzimy m.in. wspomnienie św. Józefiny Bakhity dziewicy.

   Jaka była jej droga do chrześcijaństwa i świętości możemy dowiedzieć się z tekstu jaki znajdziemy pod załączonym na końcu artykułu linkiem. Zobaczymy, jak bardzo ta intencja modlitwy łączy się z tym co przeżyła Bakhita.

   
... Krótka refleksja dla nas chrześcijan, którzy wyssali swoją wiarę niemal z mlekiem matki.

    
   Mleko i piecza matki, kiedyś się kończy zaczynamy życie na własny rachunek… to cielesne, doczesne i duchowe.

  O co dbamy najbardziej? Czy myśl o Bogu naszym Stwórcy, jest zawsze motorem naszego postępowania, albo, czy chociaż uwzględniamy Go w naszych działaniach?

   Jak często nie widać tego, chociaż bycia chrześcijanami, poza wyjątkami, się nie wyrzekamy.

   Ile jest w naszym życiu działań z Miłości Boga i bliźniego, a ile z innych pobudek?

Ile jest braku dobrych działań?

Jak reagujemy na zło, które głównie od…. chrześcijańskich braci nas spotyka?

Szczęście że mogłam poznać Jezusa

Szczęście, moim zdaniem pojęcie względne. Przychodzą dni, kiedy naprawdę jestem bardzo szczęśliwa, czuję się tak jakbym miała skrzydła i zaraz mogła odlecieć w górę i szybować. A czasami są takie dni, kiedy nie mam siły nawet głowy z pod kołdry wystawić. Kiedyś byłam zła na siebie za dni kiedy czułam się nieszczęśliwa, myślałam że powinnam "latać na skrzydłach szczęścia" każdego dnia. 

  Po latach wiem,  że... i tu zacytuję słowa mojej ulubionej piosenki Anny Marii Jopek "Na dłoni":
"Tak łatwo z rąk wymyka się,
ucieka wciąż, znika we mgle.
A ty je chcesz na własność mieć...
Zamknąć na klucz,
przed światem schować, skryć jak skarb,
swój prywatny skarb.