Dajcie się zaciągnąć przed ołtarz

Jeśli po kilku latach małżeństwa uważacie, że głupi byliście dając się zaciągnąć przed ołtarz, to znaczy, że powinniście to robić częściej…

Ołtarz pierwszy

Najpierw dajcie się zaciągnąć przed ołtarz w kościele. To ołtarz wspólnoty parafialnej. Wiem, że jest niedziela i wreszcie możecie dłużej pospać. Jeśli jednak chcecie coś zmienić, to otwórzcie oczy i idźcie na spotkanie z Szefem szefów. Czeka na was. Przyjdźcie wcześniej, zanim zacznie się część oficjalna. Ale nie stójcie w przedsionku. Na odległość ciężko się dogadać. Idźcie przed ołtarz. Weźcie dzieci, a niech widzi, że nawet tu nie macie dla siebie chwili spokoju. A gdy już uda wam się skupić, to opowiedzcie Mu o wszystkim. Że dłużej już tak nie dacie rady. Że ani chwili nie macie dla siebie. Jak nie praca, to dzieci, jak nie dzieci, to sprzątanie, i tak w kółko. Że boli was, gdy własnemu dziecku musicie odmówić, bo ciągle brakuje pieniędzy.

Święta Rito do Ciebie się uciekamy...

Święta Rito patronko spraw trudnych i beznadziejnych wstawiaj się za nami!

  Dzisiaj we wspomnienie Św.Rity, której czciciele znajdują się być może wśród nas, pragnę się z Wami podzielić pewnym wydarzeniem, które stało się moim udziałem 9 maja tego roku :). Wydarzenie to związane było z pielgrzymką, którą organizowałam dla mojej parafii. Trasa pielgrzymki wiodła z mojej miejscowości czyli z Głuchołaz przez Otmuchów-Głębinów do Wambierzyc, Kudowy i Kłodzka, w którym mieliśmy spotkanie z siostrami klaryskami. 

Nawiedzenie parafii św.Urbana w Otmuchowie zaproponował Kapłan, który z nami udawał się na pielgrzymkę. Wielu z pielgrzymów, a wśród nich ja :) było nieco, a nawet bardzo :) zdziwionych propozycją Kapłana, ponieważ nie słyszeliśmy nic szczególnego o otmuchowskiej parafii św.Urbana. Otmuchów-Głębinów położony nad jeziorem nyskim jest miejscem rekreacji i wypoczynku.... o tym wiedzieliśmy bardzo dobrze i większość z nas korzystała z tego miejsca w czasie urlopów lub sobotnio-niedzielnych wypadów  nad jezioro, ale nic ponad to nie wiedzieliśmy o tamtym miejscu.

Jak wielkim zaskoczeniem dla pielgrzymów był fakt, że w malutkiej parafii p.w. św.Urbana położonej niespełna 30 minut drogi od naszego miasta   rozwija się prężnie kult św.Rity :):):). 

„ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie” (J 14, 19).

  Dzisiejsza perykopa ewangeliczna jest zapowiedzią tej tajemnicy, którą w pełni kontemplować będziemy w niedzielę Pięćdziesiątnicy. Przemawiając do uczniów podczas ostatniej wieczerzy, Pan Jezus obiecuje im dar Ducha Świętego, Pocieszyciela, w mocy którego będzie zawsze obecny pośród swojego Kościoła. Obecność Emmanuela, której uczniowie doświadczają fizycznie w Wieczerniku, przyjmując z Jego boskich rąk chleb i wino przemienione w Jego Ciało i Krew, stanie się wkrótce obecnością paschalną, która jest zbawczym przebywaniem Trójcy Przenajświętszej w każdym z członków Mistycznego Ciała Chrystusa, które Tradycja nazywa przebóstwieniem.

Ewangelia św. Jana jest często określana przez egzegetów mianem Ewangelii „spiralnej”. Warto zatrzymać się chwilę nad tym zagadnieniem, aby lepiej zrozumieć, co Duch Święty mówi do nas przez natchnione dzieło Umiłowanego Ucznia. Włoski egzegeta, Rinaldo Fabris w następujący sposób pisze o spiralnej strukturze Czwartej Ewangelii:

Z Maryją

Chcę Boga na zawsze.

  Bóg jest przy nas każdego dnia. W każdej sytuacji naszego życia. Gdy jest dobrze, gdy jest źle, gdy się cieszymy, gdy się smucimy...  On jest. Choć może niekiedy trudno w to uwierzyć...

  Niekiedy całe życie spędzamy na poszukiwaniach. Szukamy różnych rzeczy, ludzi, różnorakich doznań. Bywa, że czujemy się samotni, nierozumiani, odtrąceni. Dni bywają smutne, ciemne i bezcelowe. Przeczytałem nie tak dawno stwierdzenie, że "Pan Bóg daje i Pan Bóg zabiera".  
Jak to tak naprawdę jest?

Nie jesteś sam!

  „ Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje imię, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20). Te słowa najbardziej urzeczywistniają się w trakcie Mszy Świętej. A co jeśli kościół wypchany był by po brzegi ludźmi, którzy przyszli tylko dla siebie i swoich spraw? Tłum, który co tydzień na Mszy, automatycznie mruczy pod nosem te same formułki, a w myślach zajmuje się tylko swoimi problemami. Czy o to chodzi Jezusowi?

  Zacznij od siebie. Sprawdź, czy na przykład modlisz się w tej intencji, w jakiej sprawowana jest Msza Święta? Bo wiesz, może być tak, że przyszedłeś na Mszę, stoisz w dużej grupie ludzi, ale nie jesteś z nimi. Zajmujesz się swoimi intencjami. Ksiądz oczywiście wspominał coś na początku o którejś tam rocznicy śmierci, jakiegoś człowieka, którego w ogóle nie znasz, ale ty przecież przyniosłeś własne prośby. Prosisz, żeby w pracy było lepiej, aby dzieci głupot w życiu nie narobiły i o zdrowie, bo bez niego wszystko się posypie.

Panie Jezu, chcę zająć miejsce, które przygotowałeś dla mnie.

   W dzisiejszej Ewangelii czytamy m.in. 
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę».
Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»
   
  Panie Jezu, Tomasz powiedział, że on i apostołowie nie wiedzą dokąd idziesz.
My już wiemy…
Przygotowujesz nam miejsce, ale my tu, czasem, nie wiemy, jak do niego dojść? 
Ten okres oczekiwania, żeby to miejsce zająć…
Którą drogą iść, żeby dojść?  Niekiedy jest tak trudno…