Nie uwielbiam Pana za coś co dla mnie zrobił, ale dlatego, że ON JEST!!! - Świadectwo Eli B

  Wielbię Go w Jego Bóstwie, Mądrości, Mocy, Majestacie, Chwale i w Jego Miłosierdziu, dobroci, delikatności, bliskości i trosce.
Uwielbiam Pana w Jego Słowie, uwielbiam Go w życiu innych osób...

Zadbajmy o to, by nie uwielbiać tylko w pojedynkę.  Więź ze Wspólnotą, z Kościołem, jest miejscem komunii z Bogiem i ludźmi.

Bardzo lubię Wieczory Uwielbienia, wcześniej chodziłam, na takie, które organizowały, różne Wspólnoty.
Wczorajszy Wieczór Uwielbienia, był dla mnie szczególny :) a to dlatego, że był zapoczątkowany przez Diecezjalną Wspólnotę Odnowy w Duchu Świętym, do której należę.
Poczułam, że wszyscy razem zgromadziliśmy się w tym jednym miejscu, w jednym celu – by spotkać się z  Jezusem. Niektórzy poświęcili swój czas, jadąc 30 km, by być razem i prawdziwie spotkać się z żywym Bogiem.

„tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5, 45).

W dzisiejszej Liturgii Słowa słyszymy z ust Jezusa przykazanie miłości bliźniego, będące wezwaniem do stawania się, w życiu doczesnym, dziećmi Boga. Polecenie Chrystusa, abyśmy byli doskonali jak nasz Ojciec w niebie, stanowiące kulminację 5 rozdziału Ewangelii św. Mateusza, wyraża najwyższe powołanie chrześcijanina, który upodabniając się do swojego Pana, staje się jak On darem dla innych.

W księdze Rodzaju wąż powiedział do pierwszych rodziców: „Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło” (Rdz 3, 5). Pokusa szatana polegała na tym, że człowiek o własnych siłach, przeciwstawiając się woli Bożej, stanie się jak jego Stwórca. Konsekwencją grzechu pierworodnego była śmierć i zbrodnia, która dotknęła dzieci Adama i Ewy: Kaina i Abla. Człowiek, który chciał „po swojemu” stać się równy Bogu, bardzo szybko stał się, w swoim postępowaniu, podobny szatanowi, o którym Pan Jezus powiedział, że: „Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa” (J 8, 44).

Szatan, kusząc pierwszych ludzi w raju, dokonał swoistego ataku uprzedzającego. Wiedział on, że Bóg od zawsze pragnął ubóstwić człowieka, lecz według swojego planu, przez Wcielenie Słowa. Według teologów, była to przyczyna buntu dumnego anioła. Diabeł, którego dzieło polega na deformacji, niszczenia dzieła Bożego, postanowił skusić człowieka tym, co było jego najwyższym powołaniem: stanie się dzieckiem Ojca Wszechmogącego, w Jego Synu. Pan Jezus powiedział do Żydów, którzy chcieli Go zamordować za to, że, ich zdaniem, zbluźnił nazywając się Synem Bożym: „Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście? Jeżeli [Pismo] nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić - to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: "Bluźnisz", dlatego że powiedziałem: "Jestem Synem Bożym?” (J 10, 34-36).

Z dzisiejszego słowa Bożego... Trwajmy mocni w wierze

  "Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. Dzięki niej to przodkowie otrzymali świadectwo. Przez wiarę poznajemy, że słowem Boga światy zostały tak stworzone, iż to, co widzimy, powstało nie z rzeczy widzialnych. Przez wiarę Abel złożył Bogu ofiarę cenniejszą od Kaina, za co otrzymał świadectwo, iż jest sprawiedliwy. Bóg bowiem zaświadczył o jego darach, toteż choć umarł, przez nią jeszcze mówi. Przez wiarę Henoch został przeniesiony, aby nie oglądał śmierci. I nie znaleziono go, ponieważ Bóg go zabrał. Przed zabraniem bowiem otrzymał świadectwo, iż podobał się Bogu. Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że [Bóg] jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają. Przez wiarę Noe został pouczony cudownie o tym, czego jeszcze nie można było ujrzeć, i pełen bojaźni zbudował arkę, aby zbawić swą rodzinę. Przez wiarę też potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości, którą otrzymuje się przez wiarę."
Hbr 11,1-7

O dobre słowo... wołanie

  Usłyszałem taką przypowieść o Świętym Franciszku Salezym… Pewnego razu pewien młody człowiek słownie, bardzo obrażał Św. Franciszka Salezego…
Św. Franciszek milczał, nie odezwał się ani słowem tłumaczenia,  obrony, czy przeciwstawienia się… 
   Po jakimś czasie, świadek zdarzenia zapytał Franciszka dlaczego w ogóle nie zareagował?
Franciszek odpowiedział:
   Zawarłem umowę ze swoim językiem, że jak będzie zdenerwowany, to nie będzie się odzywał….
Był zdenerwowany, więc milczał.

  W Biblii możemy przeczytać o trudnościach, jakie może sprawiać nam język.
    Języka natomiast nikt z ludzi nie potrafi okiełznać, to zło niestateczne, pełne zabójczego jadu.  Przy jego pomocy wielbimy Boga i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże.  Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak być nie może, bracia moi! Jk. 3.8-10
   
   W niedawnym czytaniu słyszeliśmy takie słowa:

Porozmawiajmy o Miłości...

Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.  J 3:16

Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali".  J 13:35

A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.  Rz.5:5

Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!   Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.  J 15:9-10

A Pan niech pomnoży liczbę waszą i niech spotęguje waszą wzajemną miłość dla wszystkich, jaką i my mamy dla was;  1 Tes 3:12

Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie,  Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje.

„Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa” (Mt 5, 20)

  W dzisiejszej perykopie ewangelicznej, po ogłoszeniu uczniom „konstytucji” królestwa Bożego w formie Błogosławieństw i wyjaśnieniu im ich zadania, w którym porównał ich do soli ziemi i światłości świata, czyli siebie samego, Jezus rozpoczyna naukę dotyczącą wypełnienia Prawa i Proroków, czyli legislacyjnego fundamentu Przymierza Narodu Wybranego z Bogiem.

Cały piąty rozdział Ewangelii św. Mateusza jest objawieniem Jezusa jako „nowego” Mojżesza, o tyle doskonalszego od proroka i wodza, który wyprowadził Żydów z niewoli egipskiej,  o ile – jak pisze św. Paweł – „Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię” (Flp 2, 9). Ponieważ to wywyższenie Pana jest wypełnieniem, w Jego krwawej ofierze, paschalnego planu zbawienia świata, wyrażonego przez Apostoła w słowach: „uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej” (Flp 2, 8), dlatego również interpretacja Prawa, jaką przynosi nam Zbawiciel, jest jego doskonałym wypełnieniem.

Przyjęcie Błogosławieństw jako ideału życia chrześcijańskiego, oraz wcielanie w życie ewangelicznej interpretacji Bożego Prawa, jest w praktyce realizowaniem zadania, jakie przyjęliśmy podczas chrztu świętego: zerwaniem z Prawem, które zniewala, aby żyć w wolności dzieci Bożych.

Wspomnienie Matki Bożej z Lourdes

Módlmy się:
Niepokalana Dziewico z Lourdes, gromadzimy się dzisiaj u Twoich stóp, aby oddać Ci cześć. Przyjmij nasz hołd uwielbienia, który Ci składamy jako Matce Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Pragniemy Cię sławić tak, jak sławił Cię archanioł Gabriel i jak sławi Cię Kościół przez wieki. Pełni ufności przychodzimy do Ciebie również po to, aby w Twoje niepokalane ręce złożyć nasze błagania, wierząc w Twoje przemożne orędownictwo u Boga.