„Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 14, 6).

W IV niedzielę wielkanocną Jezus powiedział o sobie, że jest bramą owiec:

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce.  Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę” (J 10, 7-9).

W ówczesnej rzeczywistości brama była miejscem, w którym koncentrowało się życie miasta. Tam podejmowano najważniejsze decyzje dotyczące jego losów. Mówiąc, że jest bramą owiec Jezus wskazuje na siebie, jako centrum życia każdego ucznia, dla którego jest jednocześnie pasterzem, który prowadzi go do Ojca:

„Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać” (J 10, 14-17).

Owce wiązała z ich pasterzem relacja całkowitej zależności: to on prowadził je na pastwiska, gdzie się żywiły, on prowadził je do wodopoju, gdzie gasiły pragnienie, on wreszcie bronił je przed drapieżnikami i rabusiami. On był gwarantem ich życia. Jezus – dobry Pasterz daje życie za swoje owce, co wykracza poza obowiązki pasterza, ponieważ uważa życie owiec za dobro najwyższe i gotów jest umrzeć, aby ocalić je od śmierci.

3 maja Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski.

Uroczystość ta, ma swoje źródło w Ślubach Króla Polski, Jana Kazimierza, który 1 kwietnia 1656 roku oddał w Katedrze Lwowskiej, uroczystym aktem Polskę – całe Królestwo, pod opiekę Maryi, obierając Ją za Królową Polski.

 Pod poniższym linkiem, możemy zapoznać się z historią i okolicznościami, jakie doprowadziły do tego królewskiego aktu, oraz do ustanowienia Święta Matki Bożej Królowej Polski.
http://www.niedziela.pl/artykul/4734/Uroczystosc-Najswietszej-Maryi-Panny

 Maryjo, Królowo Polski, jak dobrze, że Jesteś. Proszę módl się za Polską, módl się za nami.

  Mamy dzisiaj również święto Konstytucji 3maja.

 Tak sobie myślę….

Czy, gdyby te królewskie Śluby były wypełnione, poszerzone, to, czy trzeba by było Konstytucji 3 maja?

Czy taki dramatyczny okres w historii Polski miałby miejsce?

---

  Adam i Ewa chcieli po swojemu, wbrew Bogu…. 

Źle na tym wyszli.

Naród izraelski, też często robił po swojemu.... i jak wtedy wychodził na tym?  

Marnie.

  Polska w swojej historii, gdy jej elity były blisko Boga, odnosiły się do Niego, dobrze się miała.

Gdy Pan Bóg się nie liczył, był zwalczany, lub traktowany, jako Wielki Nieobecny bywało źle.

  A jak jest teraz?

Czy ci, którzy przewodzą Polsce i Ci którzy tworzą życie polityczne w naszej Ojczyźnie, są blisko Boga?... Co się dzieje z Narodem Polskim?

Oby historia się nie powtórzyła, bo tak wiele deklaratywnych i jawnych, antychrześcijańskich postaw, jak w obecnych czasach, to za mojego życia, jeszcze nie było.

  Polecam książkę Feliksa Konecznego. „Święci w dziejach Narodu Polskiego.”

 Maryjo Królowo Polski, proszę o Ducha Bożego i o trwanie z Tobą przy Bogu dla Narodu Polskiego.

                                                                       Sławek 
  

O mądrość owiec... "«Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!»" Dz, 2, 40. Ratujmy się.

Święty Paweł, w liście do Rzymian, napisał że wiara rodzi się z tego co się słyszy, tym zaś co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Rz, 10,17

  Pan Jezus w swoim słowie, które kościół, dzisiejszej niedzieli, kieruje do każdego z nas mówi, najpierw, w przypowieści, a później wprost, że, jak owce słuchają swojego pasterza i idą za nim, tak my powinniśmy podążać za Nim, a wręcz przez Niego wejść, dojść do zbawienia, gdyż On sam jest bramą.

   Dociera do nas obecnie tyle słów, które nie tylko, że skądś dochodzą do naszych uszu, ale są wręcz socjotechnicznie nam wciskane.

  Teraz słowo zagłusza Słowo. W informatycznym hałasie i często chaosie Słowo Jezusa kierowane do nas, może ulatywać, lub też docierać ledwie słyszalne i zniekształcone...

Czy wtedy zrodzi, umocni, odnowi się nasza wiara?

  Nie słuchajmy słów złodziei i rozbójników, słuchajmy Jezusa, słuchajmy słowa Bożego.

Maryja, Jej zapowiedzi w Biblii.

Wersety  z Nowego Testamentu poświęcone Maryi; jak Zwiastowanie  Łk, 1, 26-38 , czy Maryja pod krzyżem  J, 19, 25-27, są nam bardzo znane, ale do Maryi, Mamy Jezusa i Mamy naszej, znaleźć można dużo więcej biblijnych odniesień.

  W sobotę - dniu poświęconym Matce Bożej Maryi  i w Tygodniu Biblijnym, wejdźmy w teksty, które zapowiadały Jej pojawienie się i rolę, którą spełni.

  Polecam tekst zawarty pod poniższym linkiem:

  Z Panem Bogiem i Maryją.

                                                      Sławek +

https://adonai.pl/maryja/?id=122

„Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił” (Łk 24, 29).

Liturgia Słowa III Niedzieli Wielkanocnej opisuje wydarzenia, które miały miejsce pierwszego dnia tygodnia, w którym Jezus objawił się, jako Mesjasz, który zwyciężył śmierć w wymiarze fizycznym i duchowym, oraz te, które miały miejsce w dniu Pięćdziesiątnicy, w którym – namaszczony łaską Ducha Świętego – uczeń Szymon, objawił się, jako Piotr, opoka rodzącego się Kościoła.

Zmartwychwstanie proroka z Nazaretu było wydarzeniem, które całkowicie przekroczyło zdolności poznawcze Jemu współczesnych. Nie było to autowskrzeszenie, analogiczne do wskrzeszenia Łazarza, z tą różnicą, że Jezus zrobił to sam, w jedności z Ojcem i Duchem Świętym. Tego rodzaju znak (gr semeia), już sam w sobie, wskazywałby na boskie pochodzenie Jezusa.

Jednak Zmartwychwstanie Jezusa jest dziełem chwały, w którym  - podobnie, jak podczas przemienienia na górze Tabor – Jezus jednocześnie objawił swoją boską tożsamość, oraz ukazał, że ostatecznym przeznaczeniem człowieka, w jego wymiarze fizycznym i duchowym, jest przebóstwienie, czyli całkowite zjednoczenie z Bogiem, życie Jego życiem; stanie się miłością w Miłości, życiem w Życiu.

"Nie zazna ludzkość spokoju, dopokąd nie zwróci się do źródła miłosierdzia Mojego." Słowa Pana Jezusa do św. Faustyny („Dzienniczek” nr 699

„Wiara rodzi się z tego, co się słyszy…” (Rz 10,17)

Wiara jest Łaską, Miłosierdzie Boże jest Łaską, a dla nas Łaską może być słowo świadków Bożego Miłosierdzia.

W zagubieniu świata, Ojczyzny naszej, Miłosierdzie Boże jest ostatnią deską ratunku.

Uciekajmy się do Bożego Miłosierdzia, zawsze... póki mamy jeszcze czas.

 W Tygodniu Miłosierdzia, polecam słowa świadków Miłosiernej Miłości Boga:

https://www.youtube.com/watch?v=JX98JMEOtss  Świadectwo działania miłosiernego Boga

https://www.youtube.com/watch?v=5LcJ-gy5Z1Q   Świadectwo Natalii

Święto Miłosierdzia Bożego i Święty Jan Paweł II

1. Misericordias Domini in aeternum cantabo (Ps 89 [88], 2).

Oto przychodzę jako pielgrzym do tego sanktuarium, aby włączyć się w wiecznotrwały śpiew na cześć Bożego miłosierdzia. Zaintonował go Psalmista, wypowiadając to, co wszystkie pokolenia przechowywały i przechowywać będą jako najcenniejszy owoc wiary. Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi, jak miłosierdzie Boże — owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga. W tym miejscu uświadamiamy to sobie w sposób szczególny. Stąd bowiem wyszło orędzie miłosierdzia Bożego, które sam Chrystus zechciał przekazać naszemu pokoleniu za pośrednictwem błogosławionej siostry Faustyny. Jest to orędzie jasne, czytelne dla każdego. Każdy może tu przyjść, spojrzeć na ten obraz miłosiernego Chrystusa, na Jego Serce promieniujące, i w głębi duszy usłyszeć to, co słyszała Błogosławiona: „Nie lękaj się niczego, Ja jestem zawsze z tobą” (Dzienniczek). A jeżeli szczerym sercem odpowie: „Jezu, ufam Tobie!”, znajdzie ukojenie wszelkich niepokojów i lęków. W tym dialogu zawierzenia nawiązuje się pomiędzy człowiekiem i Chrystusem szczególna więź wyzwalającej miłości. A „w miłości nie ma lęku — pisze św. Jan — (...) doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą” (1 J 4, 18).