Rodzina pełna cnót...
Marzenie każdej osoby, będącej u progu małżeństwa, czy też przeżywającej swoje małżeństwo pięknie... bo przecież może być jeszcze piękniej, albo tylko o tym pięknie marzącej.
Stańmy do modlitwy różańcowej za rodziny. Rozważania prowadzi ks. Teodor.
Obchodzimy dzisiaj Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej.
Maryja w naszym życiu, wspominana jest na różne sposoby.
Ktoś odmawia jedno Zdrowaś Maryjo, inny Dziesiątek Różańca, ktoś całą część Różańca, a może trzy, czy cztery części. Są osoby, które tworzą Róże Różańcowe. Są też tacy, którzy odmawiają Nowennę Pompejańską, czyli 3 części Różańca każdego dnia, przez 54 dni.
Świadectwo.
Nowennę Pompejańską zaczęłam odmawiać 19.01.bardzo ciężkiego dla mnie roku. Nie sprecyzowałam intencji, tylko prosiłam o potrzebne łaski. Zaufałam Matce Przenajświętszej, że wybierze z pośród moich potrzeb tę najważniejszą. A tak się składa, że mam ich dużo i samej trudno mi ocenić, co było dla mnie najpotrzebniejsze. Kalectwo 5 letniej wnuczki, uzależnienie młodszego syna, utrata pracy przeze mnie (zwolnienie mnie - wcześniej mobbing- po 25 latach pracy), ciągła nieobecność w domu z powodu przerostu obowiązków służbowych drugiego syna, powodująca zaniedbania, chorobę i złe relacje w rodzinie...
Maryja tak często prosiła, nawoływała wręcz do tej modlitwy.
Różaniec może być ratunkiem dla świata, a bliżej naszym sercom, dla Ojczyzny naszej.
Tak wiele ma problemów... Nie będę wymieniał zagrożeń, jakie stoją przed naszą Ojczyzną, gdyż, każdy może je widzieć trochę inaczej...
Po prostu powierzmy problemy i zagrożenia naszej Ojczyzny Panu Bogu przez Maryję, a Pan Bóg nasz, niech przemienia naszą Ojczyznę i świat w duchu Ewangelii.
Co proszę, Panie Boże, daj.
Sławek +
Modlitwa Różańcowa z Bł. Ks. Jerzym Popiełuszką.
https://www.youtube.com/watch?v=mXtvZMUrglI
Zapraszam do przesyłania swoich rozważań Tajemnic Różańca, na adres podany w zakładce Kontakt.
„Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był w domu, zapytał ich: «O czym to rozprawialiście w drodze?» Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy (gr. meison)” (Mk 9, 33-34).
Co gorsze, problem nie polega wyłącznie na tym, że uczniowie nie rozumieją Jezusa. Milczenie, będące odpowiedzią na Jego pytanie sugeruje, że podejrzewają, iż ich odpowiedź spotka się z reprymendą Nauczyciela. Dlatego, w tym przypadku chodzi o raczej odrzucenie Jego słów. Apostołowie nie rozumieją, że:
„Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity po trzech dniach zmartwychwstanie” (Mk 9, 31),
ale boją się poprosić o wyjaśnienie. Czy boją się, że Jezus zgani ich brak inteligencji, czy boją się zrozumieć to, czego uczy o sobie, jako Mesjaszu? Wydaje się, że uczniowie raczej chcą pozostać głusi na skandaliczną, wobec ich dotychczasowych przekonań mesjańskich, naukę Jezusa. Wolą trwać w błędzie, a nawet jeszcze bardziej się w niego pogrążyć, dyskutując nad tym, kto z nich jest „największy”. Nawet, jeśli uważają, że to oni mają rację, to nie potrafią podjąć polemiki z Jezusem, dlatego przyjmują najgorszą strategię i milczą.
