"Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana"

  W IV Niedzielę Adwentu, Kościół stawia przed nami postać Maryi, która wyrusza w drogę, by odwiedzić swoją krewna Świętą Elżbietę. W centrum tej ewangelicznej sceny z Łk 1, 39-45 znajduje się nie tylko spotkanie dwóch kobiet, ale przede wszystkim tajemnica wiary, miłości i posłuszeństwa wobec Boga. Maryja, niosąc w swoim łonie Jezusa, staje się żywą Arką Nowego Przymierza, wzorem dla każdego z nas w drodze wiary.

  "Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane jej od Pana" — te słowa Świętej Elżbiety stają się kluczem do zrozumienia Maryi, jako wzoru wiary. Nie jest to wiara łatwa, ani powierzchowna. Maryja, zgadzając się na wolę Bożą, stanęła wobec tajemnicy, która przerasta ludzkie pojęcie. Zgodziła się na macierzyństwo, które miało zmienić losy świata, choć mogło przynieść jej niezrozumienie, odrzucenie, a nawet niebezpieczeństwo. Mimo to uwierzyła słowom anioła, powierzając całe swoje życie w ręce Boga. Jej wiara była aktem głębokiego zaufania, które pozwoliło Jej przyjąć niezwykłe powołanie.

  Maryja jest Arką Nowego Przymierza, ponieważ w swoim łonie nosi Tego, który jest żywym Słowem Bożym. W tradycji Starego Testamentu Arka Przymierza była znakiem obecności Boga wśród ludu Izraela. Maryja jednak przewyższa starotestamentalną Arkę, bo nosi w sobie samego Boga wcielonego.

Jej wiara i miłość stają się dla nas przykładem, jak żyć w bliskości z Bogiem i jak nieść Go innym. To nie tylko misja Maryi, ale zadanie każdego chrześcijanina — być nosicielem Chrystusa w codziennym życiu.

  Wizyta Maryi u Świętej Elżbiety jest spotkaniem pełnym radości i Ducha Świętego. Gdy Elżbieta słyszy pozdrowienie Maryi, dziecko w jej łonie — przyszły Jan Chrzciciel — porusza się z radości. To poruszenie symbolizuje rozpoznanie obecności Mesjasza, którego Maryja niesie. Spotkanie tych dwóch kobiet uczy nas, że prawdziwa wiara i miłość rodzi radość i wspólnotę. Maryja nie zatrzymuje Jezusa dla siebie, lecz natychmiast dzieli się Jego obecnością z innymi. Ta postawa jest wzorem dla nas — kto uwierzył i przyjął Jezusa, powinien dzielić się Nim z światem.

Jednak najważniejszym aspektem relacji Maryi z Jezusem jest jej bezgraniczna miłość. Maryja kocha Jezusa nie tylko jako swojego Syna, ale również jako Zbawiciela świata. Ta miłość jest źródłem jej odwagi, posłuszeństwa i gotowości do poświęceń. To właśnie miłość sprawia, że Maryja wyrusza w długą i trudną drogę, by pomóc Elżbiecie. Miłość, która nie szuka siebie, ale całkowicie oddaje się innym, jest prawdziwą istotą chrześcijańskiego życia.

  Dla nas, żyjących w świecie pełnym zabiegania i niepewności, Maryja jest wzorem wiary, która ufa Bogu mimo trudnych okoliczności. Jej postawa pokazuje, że prawdziwa wiara wymaga decyzji, zaufania i zaangażowania. Święta Elżbieta, wypowiadając słowa: "Błogosławiona jest, która uwierzyła", podkreśla, że wiara Maryi nie była jedynie biernym przyjęciem Bożej woli, ale aktywnym działaniem w odpowiedzi na Boże wezwanie.

  Na progu świąt Bożego Narodzenia Maryja uczy nas, jak przygotować się na spotkanie z Jezusem. To spotkanie wymaga od nas gotowości do zmiany, odwagi w podążaniu za Bożą wolą i otwartości na niesienie Chrystusa innym. Uczmy się od Maryi posłuszeństwa w wierze i miłości, by również nasze życie stawało się żywą Arką Przymierza, miejscem obecności Boga w świecie.

                                                                Arek