Czy istnieją Anioły i czy zdarzają się Cuda? - Świadectwo Tomasza

  No właśnie - czy cuda się zdarzają i czy istnieją anioły? Z perspektywy katolika nie powinno być wątpliwości, że TAK. Problem zaczyna się wówczas, gdy prosimy o cud, a cudu nie ma... Zacznę może po kolei.

  Mam na imię Tomasz. Pochodzę z „typowej” katolickiej rodziny- codzienna modlitwa, Msza św. w niedzielę. Co jakiś czas spowiedź. Bóg był w moim życiu, można tak powiedzieć.

  Przez większość życia byłem „dużym” chłopakiem tzn. z dużą nadwagą. A co za tym idzie bardzo zamkniętym w sobie. Zawsze sam, bez drugiej połówki. W 2012 roku zostałem po raz trzeci ojcem chrzestnym. Matka dziecka powiedziała do mnie najcieplejszym głosem na świecie - Tomku, jeżeli nie weźmiesz się za siebie, to Zuzia na swoje osiemnaste urodziny najpierw położy kwiaty na Twój grób, a potem pójdzie się bawić na swoje urodziny. Dało mi to do myślenia…  Rok później w sierpniu waga wyniosła 141,5kg.  I wtedy właśnie za siebie się wziąłem... 

   
  Mało kto wierzył we mnie. Ja sam nie wierzyłem. Przy takiej wadze zabraniano mi biegać.

Zaczynałem każdy trening od znaku krzyża i krótkiej modlitwy. Również po skończonym treningu dziękowałem Bogu.  Dieta, systematyczny wysiłek i Boża pomoc - w ciągu pełnego roku 50kg mniej. Zacząłem brać udział w zawodach - również i tu prosiłem Boga o pomoc. Najpierw dyskretnie, wstydząc się reakcji innych. Z czasem nabrałem odwagi do publicznej modlitwy oraz do dawania świadectwa, że CUD mojej przemiany to dzieło Boga. Dał mi siły i wiary. Spotkałem dziewczynę, w której się zakochałem, ale która niestety nie potrafiła odwzajemnić uczucia. Zacząłem jeszcze bardziej zwracać się do Boga o pomoc. Skoro raz mi pomógł, to może jeszcze raz. Był okres, że codziennie chodziłem do kościoła, odmówiłem dwie pełne nowenny pompejańskie. I nic. Aby prosić Boga o cud wybrałem się samotnie na Jasną Górę- 400 km w siedem dni zbierając przy okazji pieniądze dla kolegi na aparat.

 http://zgg.gosc.pl/doc/2739922.Tomek-dobiegl-na-Jasna-Gore

   Kilka dni przed startem napisała do mnie pewna dziewczyna z Anglii, której nawet nie przypominałem sobie, a jak się okazało pochodziliśmy z jednej parafii. Wiadomość, która miała odmienić całe moje życie. Cud po pielgrzymce nie nastąpił. Zacząłem coraz częściej zadawać Bogu pytanie DLACZEGO? Na początku roku trafiłem do dwóch grup różańcowych oraz tutaj do Inicjatywy Modlitwy Wstawienniczej. W pewnym momencie życia zapukałem do drzwi zakonu z prośbą o przyjęcie, gdyż nie widziałem sensu życia.. Dziewczyna z Anglii z czasem stała się koleżanką, następnie mimo odległości, najbliższą przyjaciółką. To co nas połączyło to wiara w Boga. Ja Ją wspierałem w problemach Jej życia, a Ona pomagała mi w moim życiu. Oboje za siebie się modliliśmy.

   

  Basia, bo tak ma na imię, tak mi powtarzała- „Tomku zaufaj Panu Bogu. On ma plan dla Ciebie. Mimo, że teraz tego nie rozumiesz, On wie lepiej co dla Ciebie jest najlepsze w życiu. Nie staraj się Bogu narzucić ram czasowych. Nie terroryzuj Go!”. 

  Było już tak źle, że ze łzami w oczach zacząłem prosić Boga o śmierć. Basia była przy mnie, wspierała mnie, płakała ze mną i powtarzała, że nie mam prawa o to prosić. Powoli zacząłem „wychodzić” na prostą życiową. Z czasem zrozumiałem, że Basia to Anioł zesłany przez Boga, aby mnie chronić. 

  Tak ja wiem, że Anioły istnieją!! A cuda?

    

  W czerwcu tego roku, po jednym krótkim kilku minutowym spotkaniu, które miało miejsce w Boże Narodzenie zeszłego roku wyznałem Basi miłość przez internet! Tak przez internet!!! W sierpniu, po trzech tygodniach „widzenia” poprosiłem Basię o rękę. Basia jest mamą czteroletniej córeczki. Wspólnie marzymy o sakramencie małżeństwa. To jest mój CUD! A nawet mogę powiedzieć, że nasz cud, ponieważ Basia teraz powtarza - „Tomku miałam rację mówiąc, że Pan Bóg ma dla Ciebie plan życia. Ale nigdy nie sądziłam, że w ten plan tak bardzo mnie wmiesza...”. Wiara trochę u mnie osłabła, gdyż błędnie myślałem, że teraz mam wszystko. Nie zawsze jest łatwo w życiu. Nie zawsze wszystko się układa. Ja mieszkam w Polsce, moja ukochana z różnych względów musiała wrócić na Wyspy. Jest ciężko. Najprościej byłoby „zabrać zabawki” i zacząć od nowa. Ale wraz z Basią wierzymy, że gdyby było łatwo, to byłoby zbyt prosto. Modlimy się o pomoc do Boga, aby być razem szczęśliwą rodziną. Właśnie w intencji szczęśliwego Sakramentu Małżeństwa oraz o opiekę i łaski Boże dla Narzeczonej i naszej córeczki wybieram się pod koniec stycznia w kolejną samotną pielgrzymkę - tym razem 700km w czternaście dni. Cel - Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości w Polańczyku, gdyż jest to chyba najbardziej oddalony punkt ode mnie i miejsce, gdzie wierzę, że uda mi się wyprosić CUD Sakramentu Małżeństwa. Wiem, że będzie zimno, może być śnieg. Ale wiem również, że trzeba poświęcić coś od siebie, wykonać trud, aby móc szczerze prosić Matkę Bożą  o pomoc.  O CUD miłości.

                                                                 
                                                                    Tomasz W