Światowe Dni Młodzieży w mojej parafii i moim domu - Świadectwo Pawła

  Witam!

W odpowiedzi na prośbę chciałem podzielić się krótką refleksją w związku z Światowymi Dniami Młodzieży.

  W ramach przygotowań do ŚDM do naszej parafii przyjechała grupa ok 30 osób. Ponieważ wcześniej zgłosiliśmy chęć i możliwość gościny dla pielgrzymów w naszym domu, przydzielono nam jedną osobę z tej grupy.

  Najpierw parę słów o grupie: wszyscy przyjechali z jednego kraju, niekatolickiego, ale reprezentują około 10 różnych krajów, bowiem jest to pielgrzymka studentów obcokrajowców studiujących w kraju z którego przyjechali.

  Zawsze jest jakiś znak zapytania i obawy przed spotkaniem nowych ludzi zwłaszcza z obcego kraju, i przed ich przyjazdem takowe mieliśmy i my. Jednak, jak zwykle, były one całkowicie bezpodstawne: tak miłych, życzliwych uśmiechniętych i radosnych ludzi dawno nie widzieliśmy w naszej parafii. Widać, że wiara to dla nich sposób na życie, a nie zwyczaj czy rutyna wyniesiona z domu. Pokazują to zarówno poprzez zaangażowanie w modlitwę, ale także w każdym momencie poza nią. To dla nas, a dla mnie szczególnie, niezwykle budujące świadectwo.
To ludzie bardzo młodzi, często tysiące kilometrów od swoich domów, żyjący w kraju niekatolickim, a jednak tak mocno związani z Bogiem. Ta więź wynika z ich wewnętrznej potrzeby i mocy Ducha Świętego, który ich prowadzi.  Można i trzeba się tego od nich uczyć i modlić, aby Duch Święty i nam przymnażał wiary i odwagi w świadczeniu o Chrystusie.

  Z kolei osoba, która u nas zamieszkała, to młody człowiek pochodzący z Afryki. Jego otwartość, wieczny uśmiech (zaraźliwy), życzliwość i głęboka wiara spowodowały, iż od pierwszego momentu przybycia do naszego domu stał się jego członkiem, a nie obcym mieszkającym chwilowo w naszych progach. Pomimo jego młodego wieku ma bardzo głęboką świadomość swojej wiary, roli i miejsca Boga w jego życiu, czym dzieli się z nami przy okazji wspólnych rozmów. Jest on pięknym świadectwem, że Bóg nie zna granic, nie patrzy na pochodzenie ani urodzenie, kocha wszystkich ludzi, i czeka wyłącznie, aby tę Jego miłość człowiek chciał dobrowolnie odwzajemnić. Zaufanie Chrystusowi jakie poprzez swoje życie okazuje ten młody człowiek jest dla całej naszej rodziny bardzo budujące i umacniające.

  Podsumowując tych parę myśli, które starałem się przekazać: przyjazd młodych ludzi do naszej parafii z okazji ŚDM jest ogromnym błogosławieństwem już teraz, a czas pokarze jakie jeszcze błogosławione dary Bóg nam i im udzieli! Bo z pewnością nie skończy się to na tych kilku wspólnie spędzonych dniach.

                                Szczęść Boże!

                                                              Paweł