Nasza radość cz.1

Maryjo przyczyno naszej radości módl się za nami…

Ktoś mi napisał, że wyjeżdża , bo ma możliwość świętowania uroczystości odpustowych w trzech parafiach, tak dzień za dniem … kiedy przeczytałam tę wiadomość pomyślałam... jak dobrze jest świętować… owszem wiele różnych przeszkód… ale przecież Kościół mówiąc nam o świętowaniu, o radosnym świętowaniu, uczy nas, przygotowuje do świętowania na zawsze, którym jest przebywanie w niebie. Święty Kościół Powszechny wprowadza słabych, grzesznych ludzi w świętość… Radujmy się…

  Piękny czas przeżywaliśmy… szły pielgrzymki, jedna po drugiej dochodziły do celu…  obchodziliśmy  uroczystość Wniebowzięcia…, Najświętszej Maryi Panny Królowej… oraz Matki Bożej Częstochowskiej…. We wrześniu było Święto Narodzenia Najświętszej  Maryi Panny, Podwyższenia Krzyża Świętego, a przed nami Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej….  Wciąż jakieś święto, uroczystość, czy też wspomnienie…

  Kościół świętuje nieustannie i wszyscy jesteśmy zaproszeni na ucztę, by czerpać z obfitości źródła, które nie wyczerpie się... Maryjo Ty umiesz zaradzić wszelkim naszym brakom i potrzebom, jesteś przyczyną naszej radości, naucz nas żyć w radości… już na weselu w Kanie uczyłaś, że źródło jest w czynieniu wszystkiego, co powie Twój Syn, a Jezus przez Kościół wciąż mówi o miłości, zaprasza do oddania się Jemu… Kościół więc świętuje nieustannie i wszyscy jesteśmy zaproszeni na ucztę…

…świętowanie kojarzy mi się najpierw z radością spotkania z jakąś osobą, pragnieniem sprawiania innym radości, robieniem prezentów, niespodzianek, składaniem obietnic, służeniem pomocą, a więc byciem dla innych w różnoraki sposób, robieniem czegoś wspólnie… bo jeśli jestem bardziej dla innych niż dla siebie samej, to coraz mniej mam w sobie miejsca na nękające troski i kłopoty… one jak wierny towarzysz i tak będą … a tu ważniejszy staje się drugi człowiek, bo świętujemy, dzielenie się tym, co może nas łączyć pomimo trudów i cierpienia… świętujemy radość spotkania… i nie tylko od święta… i bez względu na wszystko…

…trwając w tęsknocie nieba… stąpając jeszcze mocno po ziemi… porozmawiajmy o radości chrześcijańskiej … zapraszajmy się wszyscy do rozmowy … dzielmy się…

… właśnie ze względu na słowa Pana Jezusa, który powiedział, że wiernych Mu uczniów spotkają prześladowania ze strony świata, a pomimo tego wzywa nas:

„Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.” Łk : 6,22 - 6,23

Wiele jest miejsc w Ewangeliach mówiących o radości, oto inne przykłady:

Pozdrawiając Maryję Anioł powiedział: «Raduj się!» (Łk 1, 28).

Kiedy Maryja powitała swoją krewną Elżbietę Jan poruszył się z radości w łonie swojej matki (por. Łk 1, 41).

W swoim hymnie Maryja wyśpiewuje : «raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy» (Łk 1, 47).

Gdy Jezus rozpoczyna swoją posługę, Jan głosi: «Ta zaś moja radość doszła do szczytu» (J 3, 29).

Sam Jezus «rozradował się [...] w Duchu Świętym» (Łk 10, 21).

Słowa Pana Jezusa przynoszą radość, która tryska z Jego Serca «To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna» (J 15, 11).

   Czyż nie jest tak, że każdy człowiek tęskni za radością? To co przykre i smutne odbiera nam chęć działania, a nawet istnienia. To radość sprawia, że chcemy żyć i obowiązki stają się łatwe do wykonania. Gdy mamy w sobie radość, trudności przestają być zbyt trudne i nie przeraża nas już fakt, że stanowią nieodłączny element naszego życia … Kiedy mamy w sobie radość nawet nasze ciało na nią reaguje i jest bardziej odporne na choroby. Radość to wielkie dobro na tej ziemi…

…ale przecież chrześcijaństwo jest religią radości… porozmawiajmy

        Elżbieta