„Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił” (Łk 24, 29).

Liturgia Słowa III Niedzieli Wielkanocnej opisuje wydarzenia, które miały miejsce pierwszego dnia tygodnia, w którym Jezus objawił się, jako Mesjasz, który zwyciężył śmierć w wymiarze fizycznym i duchowym, oraz te, które miały miejsce w dniu Pięćdziesiątnicy, w którym – namaszczony łaską Ducha Świętego – uczeń Szymon, objawił się, jako Piotr, opoka rodzącego się Kościoła.

Zmartwychwstanie proroka z Nazaretu było wydarzeniem, które całkowicie przekroczyło zdolności poznawcze Jemu współczesnych. Nie było to autowskrzeszenie, analogiczne do wskrzeszenia Łazarza, z tą różnicą, że Jezus zrobił to sam, w jedności z Ojcem i Duchem Świętym. Tego rodzaju znak (gr semeia), już sam w sobie, wskazywałby na boskie pochodzenie Jezusa.

Jednak Zmartwychwstanie Jezusa jest dziełem chwały, w którym  - podobnie, jak podczas przemienienia na górze Tabor – Jezus jednocześnie objawił swoją boską tożsamość, oraz ukazał, że ostatecznym przeznaczeniem człowieka, w jego wymiarze fizycznym i duchowym, jest przebóstwienie, czyli całkowite zjednoczenie z Bogiem, życie Jego życiem; stanie się miłością w Miłości, życiem w Życiu.

"Nie zazna ludzkość spokoju, dopokąd nie zwróci się do źródła miłosierdzia Mojego." Słowa Pana Jezusa do św. Faustyny („Dzienniczek” nr 699

„Wiara rodzi się z tego, co się słyszy…” (Rz 10,17)

Wiara jest Łaską, Miłosierdzie Boże jest Łaską, a dla nas Łaską może być słowo świadków Bożego Miłosierdzia.

W zagubieniu świata, Ojczyzny naszej, Miłosierdzie Boże jest ostatnią deską ratunku.

Uciekajmy się do Bożego Miłosierdzia, zawsze... póki mamy jeszcze czas.

 W Tygodniu Miłosierdzia, polecam słowa świadków Miłosiernej Miłości Boga:

https://www.youtube.com/watch?v=JX98JMEOtss  Świadectwo działania miłosiernego Boga

https://www.youtube.com/watch?v=5LcJ-gy5Z1Q   Świadectwo Natalii

Święto Miłosierdzia Bożego i Święty Jan Paweł II

1. Misericordias Domini in aeternum cantabo (Ps 89 [88], 2).

Oto przychodzę jako pielgrzym do tego sanktuarium, aby włączyć się w wiecznotrwały śpiew na cześć Bożego miłosierdzia. Zaintonował go Psalmista, wypowiadając to, co wszystkie pokolenia przechowywały i przechowywać będą jako najcenniejszy owoc wiary. Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi, jak miłosierdzie Boże — owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga. W tym miejscu uświadamiamy to sobie w sposób szczególny. Stąd bowiem wyszło orędzie miłosierdzia Bożego, które sam Chrystus zechciał przekazać naszemu pokoleniu za pośrednictwem błogosławionej siostry Faustyny. Jest to orędzie jasne, czytelne dla każdego. Każdy może tu przyjść, spojrzeć na ten obraz miłosiernego Chrystusa, na Jego Serce promieniujące, i w głębi duszy usłyszeć to, co słyszała Błogosławiona: „Nie lękaj się niczego, Ja jestem zawsze z tobą” (Dzienniczek). A jeżeli szczerym sercem odpowie: „Jezu, ufam Tobie!”, znajdzie ukojenie wszelkich niepokojów i lęków. W tym dialogu zawierzenia nawiązuje się pomiędzy człowiekiem i Chrystusem szczególna więź wyzwalającej miłości. A „w miłości nie ma lęku — pisze św. Jan — (...) doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą” (1 J 4, 18).

Ku Świętu Miłosierdzia Bożego

 

  Przed nami  Święto Bożego Miłosierdzia.  

Święto To, na polecenie Pana Jezusa, przekazane Świętej Faustynie Kowalskiej i zapisane w jej Dzienniczku, ma być obchodzone na całym świecie w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.
Towarzyszą mu wielkie obietnice Boże, porównywalne nawet z Łaską Chrztu Świętego.

  O Miłosierdziu Bożym mówi się w ostatnich czasach wiele, jednak nie zostało ono odkryte dopiero teraz, tylko przypomniane przez Pana Boga, za pośrednictwem swojej służebnicy. 

Może obecne czasy się tego „domagały”?  A może Miłość Boga do człowieka, gdyż, tak wielkie jest niekiedy zagubienie ludzi,  okazała się teraz w przypomnieniu, że oprócz Sprawiedliwości, Pan Bóg jest Miłosierny?

   W linku zamieszczonym na końcu postu, chcielibyśmy zaproponować dłuższą drogę przez Miłosierdzie Boże w Biblii. Najpierw w Starym, potem w Nowym Testamencie. Zapraszamy również do modlitwy w ostatni dzień Nowenny do Bożego Miłosierdzia.

   W Miłosierdziu Bożym, to wydaje  się najważniejsze:

  „ Choćby grzechy wasze były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją”.

Ciebie Boga Wysławiamy

Śpiewajmy Panu. 

https://www.youtube.com/watch?v=Dj3aNfNgQ4A

Życzenia dla IMW i Róż Różańcowych:

Chrystus Zmartwychwstał  Alleluja.

  Pan Jezus w dzień zmartwychwstania powiedział do uczniów  w Wieczerniku: "Pokój Wam".

  Niech dar pokoju od Chrystusa zmartwychwstałego zagości w Waszych domach i sercach. Życzę Wam wszystkim głębokiej wiary, nadziei i miłości. Życzę wytrwałości w modlitwie wstawienniczej i Różach różańcowych. Niech Wasza posługa niesie nadzieję wszystkim potrzebującym umocnienia. 

  Błogosławię Was:

W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

 Wesołego Alleluja!

                   Ksiądz Czesław Matuła

 

Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył” (J 20, 8).

 

  W najważniejszą niedzielę roku liturgicznego, treść perykopy ewangelicznej koncentruje się, paradoksalnie, wokół grobu (gr. mnemeion).

 

  „A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu” (J 10, 1-5).

Owo „A” (gr. Te de) wskazuje nam, że wydarzenia, które są opisywane, stanowią kontynuację tego, co opisano wcześniej:

„A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo. Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu” (J 19, 42-42).

Już sam fakt, że Jezusa, skazanego na karę krzyża, która była zastrzeżona dla najgorszych zbrodniarzy i niewolników, za zgodą Piłata złożono do nowego grobu, zamiast wrzucić do Gehenny, czyli nigdy niegasnącego ognia, rozpalonego poza murami Jerozolimy, gdzie spalano śmieci, oraz ciała skazańców, powinno budzić zastanowienie tych, którzy negują wyjątkowość wydarzeń paschalnych.