Ze słów św. Siostry Faustyny

Z źródła miłosierdzia Twego, o Panie,
Płynie wszelkie szczęście i życie,
A więc wszystkie stworzenia i twory
wyśpiewujcie pieśń miłosierdzia w zachwycie.
Wnętrzności miłosierdzia Bożego otwarte dla nas,
Przez żywot Jezusa na Krzyżu rozpięty,
Nie powinieneś wątpić ani rozpaczać grzeszniku,
Ale ufać miłosierdziu, bo i ty możesz zostać święty.

W 100 - lecie Odzyskania Niepodległości Przez Naszą Ojczyznę, Oddajmy Jej Przyszłość Panu Bogu, Za Wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny.

Niepokalana Dziewico, Przeczysta Matko Boga! Jak ongiś po szwedzkim najeździe król Jan Kazimierz obrał Ciebie za Patronkę i Królowę Państwa, a Rzeczpospolitą polecił Twojej szczególnej opiece i obronie, tak i my, dzieci Narodu polskiego, stajemy teraz przed Twym tronem z hołdem miłości, serdecznej czci i wdzięczności. Tobie, Twemu Niepokalanemu Sercu, poświęcamy siebie, cały Naród i wskrzeszoną Rzeczpospolitą, obiecując Ci wierną służbę, zupełne oddanie oraz cześć dla Twych świątyń i ołtarzy. Twojemu Synowi, a naszemu Odkupicielowi, ślubujemy dochowanie wierności Jego nauce i prawu, obronę Jego Ewangelii i Kościoła, szerzenie Jego Królestwa.
Pani i Królowo nasza, pod Twoją obronę uciekamy się. Otocz rodzinę polską macierzyńską opieką i strzeż jej świętości. Natchnij nadprzyrodzonym duchem pobożności naszą parafię, ochraniaj jej lud od grzechów i nieszczęść, a pasterza umocnij i uświęcaj Swymi łaskami. Uproś Narodowi polskiemu stałość w wierze, świętość życia i zrozumienie posłannictw. Złącz go w zgodzie bratniej miłości. Daj polskiej ziemi, przesiąkłej krwią i łzami, spokojny i chwalebny byt w prawdzie, sprawiedliwości i wolności. Rzeczypospolitej Polskiej bądź Królową i Panią, Natchnieniem i Patronką.

Maryjo, tak, jak przed laty, tak również teraz w 100 - lecie Odzyskania Niepodległości, prosimy Ciebie

Źródło: Jantek Gall

Pomnij, o Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie, że nigdy nie słyszano, aby, gdy Polska w potrzebie pod Twoją opiekę uciekała, Twego wspomożenia błagała, od Ciebie opuszczoną była.

Taką ożywieni ufnością, o cudowna Panna Częstochowska, Naród Polski do stóp Twoich przypada i błagalne wznosi ku Tobie wołanie.

Królowo Korony Polskiej, Królestwa Swego strzeż!

Od Wschodu do Zachodu na straży granic Polski, o Pani nasza, stań!

Płaszczem Swym, jako puklerzem od wrogów chroń!

Wojnom, głodowi i zarazom, niezgodzie i klęskom wszelkim przystępu do Polski broń!

A dusze Narodu Twego do Syna Swego skłoń!

O Matko Chrystusowa, Matko łaski Bożej, nie gardź tym Polski wołaniem, lecz usłysz je i racz wysłuchać, o łaskawa, o litościwa Pani i Królowo nasza. Amen.

Modlitwa Wydana w Częstochowie z okazji złożenia berła Matce Bożej Częstochowskiej 3.V.1926 r.

 A taki Hymn, chętnie bym zaśpiewał:

Dziękczynienie, przebłaganie i błaganie za Polskę i Polaków

Boże wszechmogący, Panie zastępów, padamy do stóp Twoich w dziękczynieniu, że przez wieki otaczałeś nas swą przemożną opieką. Dziękujemy Ci, że ojców naszych wyprowadziłeś z rąk ciemięzców i nieprzyjaciół.

W tej chwili, kiedy tyle sił potrzeba naszemu Narodowi, aby zachować wolność, prosimy Cię, Boże, napełnij nas mocą Ducha Twojego. Uspokój serca, dodaj ufności w Twą miłość, oświeć zaćmione umysły wszystkich naszych braci. Wzbudź w Narodzie chęć do cierpliwej walki o zachowanie wolności i wartości.
Spraw, byśmy stali się zdolni własnymi rękami i wzajemną solidarnością w służbie Twojego Krzyża zachować Twoje Królestwo w nas, w naszych rodzinach, w naszym Narodzie, jak za czasów na-szych praojców.
Boże, niech Duch Święty zmienia oblicze naszej ziemi i umacnia lud Twój. Daj nam, o Panie, abyśmy o przyjęciu w pokorze bierzmowania dziejów udzielonego przez Ojca Świętego, Jana Pawła II - Ciebie nigdy nie zasmucali, a przez zawierzenie Maryi, Matce Kościoła i Królowej Polski, pozostali wierni Chrystusowi i Ojczyźnie.
Amen.

      Litania Narodu Polskiego

Kyrie, elejson, Chryste, elejson, Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas, - Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, - zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże, - zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, - zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Nad Polską, Ojczyzną naszą, zmiłuj się, Panie.
Nad narodem męczenników, zmiłuj się, Panie.
Nad ludem zawsze wiernym Tobie, zmiłuj się, Panie.
Jezu nieskończenie miłosierny, zmiłuj się nad nami.
Jezu nieskończenie mocny, zmiłuj się nad nami.
Jezu, nadziejo nasza, zmiłuj się nad nami.
O Maryjo, Bogurodzico, Królowo Polski, módl się za nami.

Ojcowie i kształtowanie się zrębów Polski Niepodległej. Granice Niepodległej.

źródło. dzieje.pl

  Poznawszy z poprzedniego wpisu kalendarium odzyskania przez Polskę niepodległości, poznajmy ojców tej niepodległości - tych na ogół znanych i tych mniej znanych, których wkład jednak był zauważalny, oraz to, jak ta niepodległość i granice Polski były kształtowane.

                                                                        Sławek +

http://bezkompleksow.com.pl/2016/11/13/ojcowie-polskiej-niepodleglosci-komu-nasi-dziadkowie-zawdzieczali-odzyskanie-wolnosci/

https://www.gosc.pl/doc/4496484.Zapomniani-ojcowie-niepodleglosci

http://niedziela.pl/artykul/127604/nd/Ojcowie-zalozyciele-Polski-Niepodleglej

http://www.polska1918-89.pl/droga-do-niepodleglej-polski,20.html#section3

https://histmag.org/Odzyskanie-niepodleglosci-przez-Polske-MAPY-15111

Animacja zmiany granic państwa polskiego 1918 – 1923

Ku Niepodległości

  Rok 2018 jest rokiem poświęconym setnej rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Cały rok miał być w tym duchu obchodzony, a kulminacyjne obchody mają mieć miejsce 11 listopada w Narodowe Święto  Niepodległości.

   Miałem nadzieję, że ten rok będzie szansą zjednoczenia Polaków i wspólnego świętowania, ale też przyczyni się do bycia dumnym z tego, że jesteśmy Polakami i, że dobro Ojczyzny będzie ponad wszelakimi dobrami grupowymi: teraz i na przyszłość, że wspólnota narodowa będzie odbudowana, wzmocniona… że w zdrowym ciele Ojczyzny, zdrowy duch będzie wzrastał...

   Jak było i jak zapowiada się koniec obchodów 100 – lecia odzyskania niepodległości, każdy widział, widzi i ocenia po swojemu.

  Ja jestem zawiedziony.

   Ale zostawię to w tym miejscu tylko tym stwierdzeniem.

  Chciałbym zaproponować, abyśmy przypomnieli sobie, a może dopiero zapoznali się dokładniej z drogą naszej Ojczyzny do niepodległości, oraz z tekstami z tamtych lat. Jak to było wtedy w mediach...                                                                                   
                                                                          Sławek +

https://niepodlegla.gov.pl/o-niepodleglej/kalendarium-niepodleglosciowe/

https://historia.org.pl/2018/02/06/kalendarz-niepodleglosci-zobacz-jak-dzien-po-dniu-odradzala-sie-niepodlegla-polska/

https://niepodlegla.dzieje.pl/artykul/5-listopada-1918-r 

I jeszcze

„Będziesz miłował Pana, Boga swego” (Mk 12, 30).

  Perykopa ewangeliczna, którą dziś rozważamy stanowi swoiste podsumowanie nauczania Pana Jezusa, w Jego relacji do Prawa, które przyszedł wypełnić (por. Mt 5, 17). To wypełnienie znajduje swoją realizację w przypomnieniu narodowi wybranemu prawd i nakazów, które jako Słowo Odwieczne objawił przez Mojżesza i proroków, oraz udzielenia mu łaski Ducha Świętego, aby był w stanie je przestrzegać. W tym sensie Jezus jest światłością świata, w której blasku człowiek dostrzega, że został stworzony na podobieństwo Boga – Miłości, dlatego jego powołaniem jest stawać się doskonałym jak Ojciec niebieski (por. Mt 5, 43), to znaczy kochać Boga i bliźniego.

Wjechawszy na osiołku do Jerozolimy, wśród wiwatującego tłumu, Pan Jezus rzucił swoją obecnością wyzwanie faryzeuszom, uczonym w Piśmie i arcykapłanom niejako na ich własnym terenie. Nie mogli oni przejść obojętnie wobec radosnych okrzyków: „Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach!” (Mk 11, 9-10). Podobnie jak Herod, który nie mógł zaakceptować faktu, że kilka kilometrów od Jerozolimy, w Betlejem urodził się Mesjasz, o którym pisał prorok Micheasz: „z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela” (Mt 2, 6), duchowi przywódcy narodu wybranego do tego stopnia poczuli się zagrożeni działalnością oraz nauczaniem Jezusa w świętym mieście i w świątyni, że ostatecznie postanowili Go zamordować: