Dziękujcie i uwielbiajcie Boga za wszystko.

  Kiedyś zdarzyło mi się usłyszeć takie dosyć brutalne zdanie, porównanie, w odpowiedzi na temat ludzkich narzekań, że modlą się i modlą o coś co wydaje się tak potrzebne i słuszne, a Pan nie spełniania ich próśb i może nawet ich nie słyszy...  Pewien kapłan powiedział : Pan Bóg to nie bankomat. I rzeczywiście często tak jest, że kiedy Pan Bóg nie spełnia próśb ludzie nie tylko narzekają, ale wręcz rezygnują z pielęgnowania swojej wiary... dużo pragniemy, o wiele prosimy i bardzo brak nam cierpliwości, bo chcemy już, szybko...  

  To jest właśnie postawa jakiej uczy nas świat :)... a my chrześcijanie jesteśmy tylko przechodniami i nasza Ojczyzna jest w niebie :)... Nie tak dawno ciężko zachorowało jedno z moich dzieci. Myślałam, że rozum stracę. Z pięknej młodej kobiety zrobiła się wychudzona, bardzo mizerna, niemal łysa, kompletnie bez sił Osoba. Jak bardzo modliliśmy się o zdrowie, setki ludzi zostały zmobilizowane, nasza Rodzinka na IMW też :) wielu kapłanów, Msze Święte :), modlitwa także za lekarzy, aby była wreszcie diagnoza i jakiekolwiek leczenie. I cisza, i nic. Tygodniami, a nawet miesiącami...  Któregoś dnia w czasie Eucharystii, kiedy już mi się zdawało, że moja bezradność sięgnęła zenitu, nie umiałam już logicznie myśleć, bo chyba wpadałam w rozpacz, przyszła mi taka oto myśl: dziękuj za chorobę dziecka...

"wasze imiona zapisane są w niebie" (Łk 10, 20).

  W dzisiejszej perykopie ewangelicznej Kościół święty zaprasza nas do wejścia w tajemnicę prawdziwej radości, która polega na uczestnictwie w życiu Boga. Jest nam ono ofiarowane przez Jezusa, który wzywa nas do uczestnictwa w Jego misji, podzielenia Jego ziemskiego losu. Dziś dotyczy to przepowiadania rychłego nadejścia królestwa Bożego. Podobnie jak siedemdziesięciu dwóch uczniów, my również zostaliśmy, na mocy chrztu, „przyobleczeni z wysoka”, i posłani do „każdego miasta i miejscowości”, w których przyszło nam żyć, aby „prostować ścieżki Panu”. To posłanie, które jest wplecione w naszą codzienną egzystencję, jest naszą drogą uświęcenia. Podobnie jak życie naszego Pana, wiedzie ona przez trudy i cierpienia do radości i chwały życia w zjednoczeniu z Bogiem.

  Objawienie i zbawczą misję Chrystusa można wpisać w znak krzyża. Belka pionowa to Wcielenie, Pascha, Wniebowstąpienie i Paruzja Syna Bożego. Belka pozioma to głoszenie nadejścia królestwa Bożego, które niczym rzeka zbawienia, biorąca swe źródło z odwiecznej miłości Boga do człowieka, rozlewa się w czasie i przestrzeni zgodnie z Jego poleceniem:

" Każde małżeństwo można uratować"

Chcielibyśmy dzisiaj polecić pewien wywiad...  Być może tym którzy są w kryzysie małżeńskim, przyda się informacja o istnieniu takich wspólnot, o których jest mowa w tym artykule.
  Małżeństwo, jako nierozerwalny związek kobiety i mężczyzny, wystawiany jest na wiele prób i trudności. Większość jakoś sobie radzi z kryzysem i mimo przeciwności "losu" trwa razem. Jednak bywa i tak, że małżeństwo się rozpada, ale czy przestaje istnieć? Czy nawet jeśli wydaje się, że niemożliwe jest "posklejanie" go na nowo, czy na pewno tak jest? Czy nie ma już dla niego ratunku?

Miłość i krzyż.

  Witajcie Kochani
 Miłość to jeden z moich ulubionych tematów...  Miłość - tak, Jezus miał jej wiele w sobie. Chciał abyśmy miłowali Boga i siebie wzajemnie.
Jego Miłości była miłością ofiarną, której nie da się z niczym porównać?
  A jaka jest nasza miłość? Czy można ją zmierzyć?

Miłość Jezusa zaprowadziła go na krzyż - a dokąd zaprowadzi nas nasza miłość do Boga?

   Każdy z nas nie jedno przeszedł, jedni gubią się na drodze życia, odchodzą od Boga, a inni go odnajdują.
Czasami trzeba wiele stracić, żeby znaleźć drogę do Boga i odnaleźć w sobie tę prawdziwą miłość do Boga,

   Uczę się kochać Boga każdego dnia, wiem, że wiele mi brakuje i moja miłość nie jest doskonała, upadam, popełniam błędy, ale się staram.

Pana Boga poprawiać nie trzeba…

Bądź Wola Twoja 

Troszcz się Ty!

  Każdego dnia stajemy w obliczu nieznanego. Nieznane są dla nas słowa, które wypowiemy lub usłyszymy w ciągu dnia, nieznani są również ludzie, których spotkamy przypadkiem na swojej drodze. Choć żyjemy w świecie, w którym schematy są na porządku dziennym, to zawsze może wydarzyć się coś, czego się nie spodziewamy, a co może się okazać dla nas bardzo miłe. Jedno jest pewne, jak mawiał św. Maksymilian Maria Kolbe, z Bogiem wszystko – bez Boga nic!

  Wielu z nas dosięgają różne problemy, zarówno drobne, jak i bardzo ciężkie… Zła ocena ze sprawdzianu, którą trzeba poprawić, złamana noga, która za kilka tygodni wyzdrowieje, mąż – alkoholik, którego … no właśnie… leczyć, czy porzucić, aby pozornie pozbyć się problemu. Nie każdy problem, po ludzku, jest do rozwiązania… Jednakże tam, gdzie kończy się ludzki rozum i siła, na pewno jest Pan Bóg, który tyko czeka, aby człowiek bezgranicznie Mu zaufał i poddał się Jego Woli, a On będzie działał.

  Pan Bóg nie jest jak nasz przełożony, który mówi wprost: zrób to i to. Pan Bóg  po prostu każdego dnia dołącza kolejny element do torów naszej ziemskiej wędrówki. Od nas zależy, czy następna szyna będzie pasowała do szyny, którą położył Pan Bóg i czy nasz pociąg się nie wykolei.