Dziękujcie i uwielbiajcie Boga za wszystko.

  Kiedyś zdarzyło mi się usłyszeć takie dosyć brutalne zdanie, porównanie, w odpowiedzi na temat ludzkich narzekań, że modlą się i modlą o coś co wydaje się tak potrzebne i słuszne, a Pan nie spełniania ich próśb i może nawet ich nie słyszy...  Pewien kapłan powiedział : Pan Bóg to nie bankomat. I rzeczywiście często tak jest, że kiedy Pan Bóg nie spełnia próśb ludzie nie tylko narzekają, ale wręcz rezygnują z pielęgnowania swojej wiary... dużo pragniemy, o wiele prosimy i bardzo brak nam cierpliwości, bo chcemy już, szybko...  

  To jest właśnie postawa jakiej uczy nas świat :)... a my chrześcijanie jesteśmy tylko przechodniami i nasza Ojczyzna jest w niebie :)... Nie tak dawno ciężko zachorowało jedno z moich dzieci. Myślałam, że rozum stracę. Z pięknej młodej kobiety zrobiła się wychudzona, bardzo mizerna, niemal łysa, kompletnie bez sił Osoba. Jak bardzo modliliśmy się o zdrowie, setki ludzi zostały zmobilizowane, nasza Rodzinka na IMW też :) wielu kapłanów, Msze Święte :), modlitwa także za lekarzy, aby była wreszcie diagnoza i jakiekolwiek leczenie. I cisza, i nic. Tygodniami, a nawet miesiącami...  Któregoś dnia w czasie Eucharystii, kiedy już mi się zdawało, że moja bezradność sięgnęła zenitu, nie umiałam już logicznie myśleć, bo chyba wpadałam w rozpacz, przyszła mi taka oto myśl: dziękuj za chorobę dziecka...

  
  Nie opiszę tu zmagań z samą sobą, ale ochotnym sercem poszłam za tą myślą i z całego serca zaczęłam dziękować Panu i mówiłam w sercu niech będzie Twoja wola... Ten kto ma dzieci i kocha je ponad życie zrozumie co mogłam przeżywać, a może i nie :)... Tak czy inaczej pomyślałam sobie jeszcze tak:  Panie Boże jeśli jesteś miłością i tylko Ty jeden wiesz czego nam naprawdę potrzeba do szczęścia, czyli zbawienia :) to przecież nie dając tego, o co prosimy i tak dajesz to, co dla nas najlepsze... :) Od tamtego zdarzenia każdego dnia powtarzam i dziękuję za chorobę dziecka. Obecnie jest już jakieś leczenie i nadzieja, chociaż nadal brak pełnej diagnozy i wciąż trwają badania, a także daleko mówić o powrocie do zdrowia i ostatecznie nie wiadomo co jeszcze będzie... jednak przychodzą wielkie owoce tego w czym trwaliśmy i trwamy :):):) Po pierwsze teraz dopiero wiemy, co to znaczy być naprawdę na kolanach /a zdawało nam się wiele razy wcześniej, że już byliśmy :)/, po drugie Pan Bóg ogarnął nas swoją niepojętą miłością, a wcześniej zdawało nam się, że tak bardzo się kochamy, że już ze wszystkich sił, że już bardziej nie można :)... więc, czy można powiedzieć, że Pan Bóg nie troszczy się o nas ludzi ?   Prosiliśmy o zdrowie dla jednej Osoby, a wszyscy doświadczamy umocnienia wiary i głębi miłości. Jesteśmy przekonani, że to wszystko jest owocem cierpienia Pana Jezusa za nas i nas ludzi dla innych ludzi. 

  

  Chwała Panu, że jest i nas kocha i ratuje od zguby :) ... Mamy szansę:) pisać na tę stronę i niech wszystko służy ku umocnieniu Tych, którzy czytają :):):) tych którym wydaje się :):):), ze tylko oni mają ciągle pod górkę :):):) Radujmy się, bo Pan jest blisko i wszystko jest tak jak zapowiedział, jak obiecał :):):) Alleluja :)

                                                                       

                                                                          Ela P