Święto Ofiarowania Pańskiego. Matki Bożej Gromnicznej.

  Jak wielkim darem i łaską jest to, że znamy Jezusa. Niektórzy wiarę wyssali z mlekiem matki, inni mogli Go w którymś momencie życia spotkać na swojej drodze.

 Wiemy, że On Był, Jest i przyjdzie ponownie.

    Ale jak było w czasach, kiedy się narodził? Czy było to dla ówczesnych takie pewne, że to jest Ten, na którego tyle wieków czekano?

  Wszystkie dzisiejsze czytania podkreślają autentyczność nadejścia Mesjasza.

 Pierwsze czytanie mówi z pełnym przekonaniem, że On przybędzie.  Ewangelia potwierdza, że już przybył. A drugie czytanie pokazuje nam w jaki sposób i dlaczego Syn Boży zamieszkał pośród ludu...

 " Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom."

  Symeon, pod natchnieniem Ducha Świętego, rozpoznał w malutkim dzieciątku, przyniesionym przez rodziców do świątyni, Zbawiciela i zapowiedział wypełnienie się proroctwa.

Jaką ja bym zachowała postawę, gdyby mi przyszło żyć w czasach Chrystusowych?

Czy uwierzyłabym, że Jezus jest Synem Bożym?

 Gdyby to się dzisiaj wydarzyło? Czy przyjęłabym tak całkowicie bezkrytycznie wiadomość, że mam do czynienia z zapowiadanym od wieków przez proroków Mesjaszem?

  Symeon, nie miał takich wątpliwości. Wsłuchał się w natchnienie Ducha Świętego.

Wierzył w daną mu obietnicę.

  I my korzystajmy z Darów Ducha Świętego, abyśmy potrafili rozpoznać Chrystusa w każdym człowieku, abyśmy wierzyli, że Chrystus jest obecny w Najświętszym Sakramencie i żyje między nami w Twoim mężu, żonie, dziecku, bracie, siostrze... W każdym z nas.

  I na koniec dwa krótkie cytaty:

" Błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli"  J, 20, 29

"Co dla zmysłów niepojęte, niech dopełni wiara w nas" (fragment pieśni Eucharystycznej)

                                                                        Aneta