Wiara, Nadzieja, Miłość.

  Wczoraj postawione było pytanie: 

 Dlaczego nie grzeszyć?

 Pan Bóg dzisiaj w pierwszym czytaniu mówi:

  Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój…

   A my za psalmistą wołamy do Boga:

 Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,  
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl Twe ucho  
na głos mojego błagania.

Bo

  Jeśli zachowasz pamięć o grzechu, Panie,  
Panie, któż się ostoi?

A wołamy, ponieważ

 Pokładam nadzieję w Panu,  
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie,  
dusza moja oczekuje Pana.
Bardziej niż strażnicy poranka,  
niech Izrael wygląda Pana.

 A dlaczego moja postawa jest właśnie taka? Pragnę gorąco, żeby taka była?

  Bo Kocham.

 I tu jest odpowiedź na to wczorajsze pytanie „Dlaczego nie grzeszyć”?

 Nie grzeszyć dlatego, żeby nie ranić Miłości.

Z miłości nie grzeszyć.

  Jak to dobrze koresponduje z tym co czytaliśmy w trochę wcześniejszym wpisie „Porozmawiajmy o moim życiu powiedział człowiek”.

  Jakie tam dostał rozmówca od Pana Boga słowa?

Takie oto:

„Będziesz miłował Pana Boga swego, z całego serca swego, z całej duszy swojej, i ze wszystkich sił swoich, a bliźniego swego jak siebie samego.”

  Wszystko się sprowadza do Miłości, albo do jej braku. Gdy je braknie, pojawiać się może grzech.

  Dlatego, jak mówi Św. Paweł w drugim dzisiejszym czytaniu:

Żyjmy według ducha, a nie według ciała, a wtedy będziemy podobać się Bogu.

  Gdy wspomnimy inne słowa z Biblii, że ciało dąży do czego innego, niż duch...., to nie dziwmy się, że gdy pójdziemy za tym szeroko pojętym, cielesnym dążeniem, to miłość zostawiamy na boku i pojawia się grzech....

  Miłość to światło. Jeśli chodzimy w miłości, nie potkniemy się.

   W dzisiejszej Ewangelii o wskrzeszeniu Łazarza, czytamy min. takie słowa:

  Wtedy Jezus powiedział im otwarcie: «Łazarz umarł, ale raduję się, że Mnie tam nie było, ze względu na was, abyście uwierzyli.

   Znak był Apostołom potrzebny.

Zwróćmy jednak uwagę na dialog Pana Jezusa z Martą:

  Marta rzekła do Jezusa: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga».
  Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie».
Rzekła Marta do Niego: «Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym».
  Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.   Wierzysz w to?»
Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat.

 Marta wyznała Wiarę nim znak się dokonał.

   Bracie i siostro. Od Miłości wcześniejsza jest Wiara. Bo nie można umiłować jeśli się nie uwierzy.

  WIARY i MIŁOŚCI oraz życia NADZIEJĄ życzę każdemu.

    Grzechy same będą zamierały.

  Sławek

  Aniu Dziękuję za ukierunkowanie na ten tok myślenia.

  Liturgię słowa z dzisiejszej niedzieli znajdziemy tutaj:

http://www.niedziela.pl/index/liturgia/liturgia1.php?data=2014-04-06