Kartka z mojego życiowego kalendarza... Leniwy smuteczek

  Mija kolejny dzień, a ja nie potrafię się zorganizować, wziąć do roboty. Marnotrawię czas, a obowiązki dnia powszedniego wypełniam od niechcenia, bez zapału.

   

  Trudno mi dostrzegać pozytywy, bo przecież miewam przebłyski, np. wtedy kiedy słucham książki Nicka Vujicica potem potrafię np. pójść pobiegać. Z reguły jednak czas przecieka mi przez palce. Co gorsza przychodzą mi do głowy myśli ,że to depresja i trzeba wziąć na to leki - jakże to okrutne lenistwo!
Przechodzę ewidentny kryzys. Modlitwa przychodzi mi z trudem, coraz rzadziej sięgam po Pismo Święte, tłumacząc się ,że złe samopoczucie i choroba oddziela mnie od Pana, a ja nie umiem tego przezwyciężyć.

 Dolega mi potworna pycha ,która nie pozwala ukorzyć się przed Bogiem i prosić by Zwyciężył we mnie słabość i grzech. Obawiam się ,że staję się letnia w we wszystkim co robię, brak mi nadziei ale gdzieś pod skórą czuję ,że Pan Bóg chce bym stawiła temu wszystkiemu czoło. Często słyszę przy okazji Spowiedzi, że  z Łaską Bożą TRZEBA podejmować współpracę.

… Sięgnęłam po rekolekcje internetowe… i naprawdę, jest  tak, jak mówi opat który służy radą w rekolekcjach, jestem trochę skołatana, bo już sama nie wiem, czy to Zło jest zakorzenione we mnie, czy do niego pomaga mi trochę Zły Duch, ale z tego co zdążyłam wysłuchać to właśnie specyfika tego problemu. Będę się strać uzyskać dobry wgląd w siebie, porządkować swoje myśli, a co trzeba będzie zmienię :-)

                                                                          

                                                                          Eliza