A ja… nie umiem już żyć bez Boga....

  Wiecie, co mnie najbardziej dzisiaj boli? To, że tak wielu ludzi, zwłaszcza młodych, odchodzi od wiary w Boga, agresywnie neguje Jego istnienie i grubiańsko atakuje tych, którzy Mu ufają...  Przykład z najbliższego podwórka, to moi uczniowie. Ogromna szkoła, a w kościele garstka młodzieży. Na lekcji atakowanie nauczyciela, bo „jak można wierzyć w takie bzdury?”
  Tymczasem ja… nie umiem już żyć bez Boga!
Czy to już nie ma żadnych autorytetów i żadnych świętości?  
I taka sytuacja:

   Były dni osiedla i dziewczynki ze scholi zostały poproszone o występ. Koleżanka powiedziała do mojej córki, że nie pójdzie, bo jeszcze ktoś ją zobaczy i będzie obciach. Wówczas moja córka powiedziała do niej: „Ale to jest tak, jakbyś się wstydziła, że chodzisz do kościoła”. Tamta zastanowiła się i powiedziała: „Masz rację” – i odważnie poszła śpiewać. Poczułam ulgę, że moje dziecko jeszcze nie zgłupiało i chciałabym, żeby tak pozostało.

... Przyczyn tego stanu jest chyba wiele, m.in. szybkie życie, stałe popędzanie dorosłych przez ,,możnych” tego świata do intensywnej pracy, zabiegania o propagowane dobroci, które nie zawsze nimi są, urabianie medialne, nacisk na tzw. poprawność….

  I  wielu tak pędzi, pędzi…

  Świat dla każdego ma coś do zaoferowania, ale nie ma w tych ofertach spraw Bożych, takich z krzyżykiem na końcu? Wręcz przeciwnie, ma oferty anty Boże…

   Jeśli rodzice, którzy sami pędzą, pominą pewien moment w wychowywaniu dziecka, gdy Kościół, tak często atakowany, stara się być, może zbyt delikatny i stosujący środki, które nie wywierają czasem skutku, jaki był zamierzony, jeśli w szkole mamy programy co jakiś czas inne i wprowadzane są antywartości, bo o młodego człowieka walka trwa, to musi się on bardzo pilnować i uważać, żeby dostrzec prawdziwe dobro i piękno.

   Media demoralizują na każdym kroku. Właściwie, część programów nie nadaje się dla młodych, jeśli nie ma obok kogoś starszego, który jeśli już taki program,, leci”, to skomentuje go we właściwym duchu….
... Tylko, trzeba zaczynać robić to od maleńkości, bo w pewnym okresie życia, dziecko może już bardziej słuchać kogoś innego niż własnego ojca i matkę.  

  Rodzice nie ,,śpijcie”! Jeśli przysnęliście, to obudźcie się, bo lepiej późno niż wcale.
I przede wszystkim, sami nie wstydźcie się Jezusa!

  To takie słowa z mojej internetowej rozmowy….  U progu, tak wyjątkowego, roku i czasu liturgicznego, jaki przed nami… Tyle jest i będzie w jednym:  Okres Adwentu, czas nowego Roku Liturgicznego, Roku Miłosierdzia, 1050 rocznicy Chrztu Polski, Światowych Dni Młodzieży i Pielgrzymki Ojca Świętego do naszej Ojczyzny.
  Prosimy, daj Panie Boże przeżyć Nam ten czas dobrze i z Twoim Błogosławieństwem.
Pomóż nam docierać do młodych i być dla nich Twoimi dobrymi świadkami.

                                                    
                                                            Sławek i Klara