W kontekście "Niemoralnej propozycji"

   
 Alkohol  Twój  wróg.

Powiesz, bez przesady.

Alkohol jest dla ludzi.

Że trzeba pić mądrze….

  A skąd wiesz, że bezwzględnie posiadasz tę mądrość?

Czy osoby, które są alkoholikami, chciały nimi być?

  Wczorajszy dzień,  był w mojej parafii dniem świadectwa  Anonimowych Alkoholików.

 Było takie świadectwo:

 Mężczyzna  40 lat picia.

Najpierw picie  z ciekawości, potem dla szpanu, a potem bo musiał.

Między drugą, a trzecią fazą, gdy musiał, granicy nie zauważył.

  Kiedyś, po przebudzeniu z pijackiego snu, zobaczył żonę na kolanach.

  Powiedział, że to akurat, nie było niczym dziwnym, bo często się modliła.

Wtedy jednak, zaczął się zastanawiać się, czy żona modli się, aby go szlag trafił, czy, aby nawrócił się i stał się trzeźwy.

 To była iskra.

Przestał pić.

 Teraz – mówił - że wie, o co się modliła i, że żona jest jego Aniołem.

   Inna osoba mówiła, że trzeba oswoić się z określeniem alkoholik. Przyznać się do tego i nie wstydzić.

 Skoro nie wstydziło się pić, szlajać się, może leżeć gdzieś na ulicy, znęcać nad rodziną, to teraz nie można się wstydzić określenia alkoholik.

 Stanięcie w prawdzie pomaga.

 Mówił też, żeby nie zwalać czegoś na Pana Boga.

Pan Bóg bowiem, dał człowiekowi wolną wolę, ale dał też przykazania, jak powinien żyć.

Nie zostawił go tylko z tą wolną wolą. Człowiek wie, jak powinien.

   Temat jest mi bardzo bliski, chociaż mnie osobiście nie dotyczy. Wspominałem o tym trochę we wpisie  „Niemoralna propozycja”.

 Ale może bardzo krótko, świadectwo, za świadectwo. 

  W moim życiu wódki zero, w wieku ok. 21 lat dwie lampki wina.

Na tym moja głupota życiowa, w tym temacie,  się skończyła.

Nie używam tych chemikaliów i tyle.

  Jak, kiedyś,  przyszedłem do pracy w PGR-ze i powiedziałem, że nie piję, to mnie zapytali: To po co tu przyszedłem?....

  I co? Przeżyłem? Przeżyłem.

  Jeszcze taka refleksja w kontekście wczorajszego pierwszego  czytania.

W Raju jabłko szczęścia człowiekowi nie przyniosło.

Jestem przekonany, że  ,,napój” jabłkowy, tudzież inny,

też mu tego szczęścia nie przyniesie.

Inne płyny, używki, czy stany również.

  

  Chylę czoła, przed wszystkimi, abstynentami

jak też Tymi, którzy do tego zdążają.

Zresztą z różnych nałogów.

Zachęcam do wolności.

  Panie Boże, proszę daj Im to dobro, którego Im tak brak.

  Jeszcze jedno. W poprzednim moim  wpisie dotyczącym tematu abstynencji pt. „Niemoralna propozycja", głos dała tylko jedna niewiasta. Anetka, o której i tak wiedziałem, że z alkoholu zrezygnowała, chociaż nie musiała.

 

  Szczerze powiedziawszy dziwię się, że odzywali się tam tylko mężczyźni.

Każdy waży w swoim sercu.....

  Ale dziwię się też w tych przypadkach, gdy kobiety płaczą przez mężów alkoholików, a o abstynencji nawet nie pomyślą.

 Bywa, że mężczyźni mogą mieć taki problem z żonami. Niestety!
Moje zdziwienie ich również dotyczy.

    Sławek