Dzisiejsza perykopa ewangeliczna stawia nas przed tajemnicą królowania Chrystusa – królestwa, które nie jest z tego świata.
Jezus w rozmowie z Piłatem objawia prawdę o swojej tożsamości, jako Króla, ale równocześnie odrzuca ziemskie wyobrażenia o władzy. Jego Królestwo nie opiera się na przymusie, sile militarnej czy politycznej dominacji, lecz na prawdzie. To królowanie jawi się, jako coś radykalnie innego od struktur tego świata, co wyraźnie widać w kontekście proroctwa Daniela 7, 13-14, gdzie Syn Człowieczy otrzymuje władzę, chwałę i królestwo wieczne od samego Boga.
W obrazie Syna Człowieczego z Księgi Daniela widzimy majestat i potęgę, która nie zna granic czasu ani przestrzeni. Ta władza różni się od ludzkich imperiów, które są ulotne i budowane na przemocy. Syn Człowieczy jest ukazany, jako Ten, któremu wszystkie narody, ludy i języki oddają pokłon. Jego królowanie ma charakter uniwersalny i transcendentny. W świetle tego proroctwa, słowa Jezusa o swoim Królestwie w Ewangelii Jana nabierają głębszego znaczenia. To Królestwo nie jest ograniczone do jednej grupy etnicznej czy konkretnego miejsca na ziemi – obejmuje całą rzeczywistość stworzenia, a jego fundamentem jest miłość i prawda.
W Apokalipsie Jezus zostaje ukazany, jako "Świadek wierny", "Pierworodny spośród umarłych" i "Władca królów ziemi". Jego panowanie już się rozpoczęło, ale pełnia objawi się dopiero w chwale. Jako Władca, Jezus nie podporządkowuje sobie świata przemocą, lecz przez swoją ofiarę. Krew przelana na krzyżu staje się pieczęcią nowego przymierza, które ustanawia wspólnotę ludzi uwolnionych z niewoli grzechu i śmierci. Apokalipsa łączy królowanie Chrystusa z jego dziełem odkupienia – to, co dla świata wygląda jak porażka, w Bożym zamyśle jest triumfem.
Wracając do rozmowy Jezusa z Piłatem, możemy dostrzec, że Jezus stawia pytanie o prawdę w centrum swojego królestwa. Jego królowanie to nie tylko rzeczywistość duchowa, ale także wezwanie do przemiany serc i umysłów. Piłat, jako przedstawiciel ziemskiej władzy, wydaje się niezdolny do zrozumienia tej wizji. Jest uwikłany w logikę kompromisów politycznych i manipulacji, które dominują w strukturach tego świata. W obliczu takiej władzy Jezus objawia się, jako Król, który przyszedł na świat, aby dać świadectwo prawdzie – prawdzie o Bogu, o człowieku i o Bożym planie zbawienia.
Proroctwo Daniela i wizja Apokalipsy podkreślają wieczny wymiar królowania Chrystusa, które stoi w opozycji do przemijalności ludzkich królestw. Chrystus jest Królem, ale Jego królowanie nie opiera się na dominacji czy podboju. Jest to królestwo wolności, w którym każdy człowiek zostaje zaproszony do udziału przez wiarę i miłość. Dlatego słowa Jezusa: "Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu", są nie tylko opisem rzeczywistości duchowej, ale także wyzwaniem dla każdego z nas.
Zestawiając te trzy teksty, możemy zobaczyć, jak różne perspektywy tworzą jeden obraz królowania Chrystusa. Proroctwo Daniela ukazuje Jego chwałę i majestat, Ewangelia Jana objawia tajemnicę Królestwa, które jest nie z tego świata, a Apokalipsa zaprasza nas do spojrzenia na Chrystusa, jako Króla i Zbawiciela, który przez swoją śmierć i zmartwychwstanie wprowadza nas w nową rzeczywistość.
Każdy z tych tekstów zachęca nas, abyśmy odpowiedzieli na wezwanie Chrystusa i stali się uczestnikami Jego Królestwa. To wezwanie wymaga od nas otwartości na prawdę i gotowości, aby kroczyć drogą, którą On nam wskazuje. W świecie, który często jest pełen chaosu i fałszu, królowanie Jezusa staje się źródłem nadziei i siły. On sam jest Alfa i Omega, początkiem i końcem, który przychodzi, aby uczynić wszystko nowe.
Tajemnica Jego królowania wykracza poza nasze ludzkie pojęcia, ale w Jego słowach i czynach odkrywamy zaproszenie do nowego życia – życia, które jest zanurzone w prawdzie, miłości i pokoju. Królestwo Chrystusa już teraz objawia się w Kościele, w sercach wierzących i w każdym akcie miłości, który przemienia świat. Przez wiarę jesteśmy powołani do tego, aby być świadkami Jego królowania i głosić światu, że "Jego Królestwo nie będzie mieć końca".
Arek.
Liturgię słowa z dzisiejszej niedzieli znajdziemy pod linkiem:
Pan Jezus powiedział:
OdpowiedzUsuń"...na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu."
W innym miejscu nasz Zbawiciel powiedział wprost:
"Ja jestem drogą, prawdą i życiem." J,14,6
W naszym świecie funkcjonują liczne powiedzenia i przysłowia dotyczące, prawdy. Niektóre mówią, że prawda nie jest; lekka, łatwa i przyjemna, np.:
"Prawda w oczy kole." "Trudna prawda." "Bolesna prawda." Albo, "Gdy pieniądze mówią, prawda milczy."
Ale są również inne przysłowia, w których prawda jest pozytywnym bohaterem...
Wśród nich jedno podoba mi się najbardziej:
"Prawda pozostaje prawdą niezależnie od tego, czy w nią wierzysz czy nie."
Jeśli to przysłowie odniosę do tego, co Pan Jezus mówi o sobie, to podoba mi się ono jeszcze bardziej. Dla współczesnego świata to przysłowie powinno być przesłaniem.