O słońce wiary w naszym życiu...

Ewangelia (Mk 4, 35-41)

Jezus ucisza burzę

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

 

  " Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.

A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.

Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»"

  

  Ewangelia przypadająca na dzisiejszy dzień kończy się dwoma pytaniami.

Pierwsze, zadawane przez  Pana Jezusa, brzmi: "Czemu tak bojaźliwi jesteście?" Dodane jest do niego stwierdzenie naszego Zbawiciela, dlaczego tak jest. "Jakże brak wam wiary!"

 Drugie zadawane jest przez uczniów:  "Kim On jest właściwie...?"

  Trzeba mierzyć się z tymi pytaniami każdemu z nas...

   Jak to jest z moją, twoją bojaźnią i wiarą, i kim dla każdego nas jest Jezus Chrystus?

 Chodzi jednak o szczerą odpowiedź z serca, a nie o odpowiedź w standardzie, typu ... no przecież jasne, że wierzę, przecież chodzę do kościoła...

  Pan Bóg i tak wie co się w twoim, moim sercu dzieje, jak jest nasza wiara i czy w ogóle jest. 

Z tego wszystko ma swój początek ...

                                                                    Sławek