Dajcie się zaciągnąć przed ołtarz

Jeśli po kilku latach małżeństwa uważacie, że głupi byliście dając się zaciągnąć przed ołtarz, to znaczy, że powinniście to robić częściej…

Ołtarz pierwszy

Najpierw dajcie się zaciągnąć przed ołtarz w kościele. To ołtarz wspólnoty parafialnej. Wiem, że jest niedziela i wreszcie możecie dłużej pospać. Jeśli jednak chcecie coś zmienić, to otwórzcie oczy i idźcie na spotkanie z Szefem szefów. Czeka na was. Przyjdźcie wcześniej, zanim zacznie się część oficjalna. Ale nie stójcie w przedsionku. Na odległość ciężko się dogadać. Idźcie przed ołtarz. Weźcie dzieci, a niech widzi, że nawet tu nie macie dla siebie chwili spokoju. A gdy już uda wam się skupić, to opowiedzcie Mu o wszystkim. Że dłużej już tak nie dacie rady. Że ani chwili nie macie dla siebie. Jak nie praca, to dzieci, jak nie dzieci, to sprzątanie, i tak w kółko. Że boli was, gdy własnemu dziecku musicie odmówić, bo ciągle brakuje pieniędzy.

Że mąż domem się nie zajmuje, a żona ciągle się czepia. Przyznajcie się przed Bogiem, że sami nie potraficie tego zmienić. Oddajcie Mu wszystkie te sprawy i powiedzcie, że nie odpuścicie i dotąd będziecie tu przychodzić, dopóki nie pomoże wam tego poukładać. A gdy już trochę ochłoniecie, podziękujcie Mu, że jakoś jednak udaje się wam to życie ciągnąć, że starcza na opłacenie mieszkania, w miarę zdrowi jesteście, a czasem to nawet i jest fajnie.

Ołtarz drugi

Gdy wrócicie do domu, przystąpcie do ołtarza drugiego - waszego stołu. Ten, podobnie do kościelnego, nakryjcie białym, czystym obrusem. Ma być uroczyście. Ale wszyscy! Dlaczego znowu żona ma wszystko szykować? Jesteście rodziną! Wykorzystajcie tę okazję do prześcigania się we wzajemnej pomocy. Bądźcie przykładem dla dzieci, aby umiały zatroszczyć się o was, gdy sami nie dacie już rady. Jeśli do tej pory jadłaś w biegu, mąż przed telewizorem, a dzieci przed komputerem, to od dziś, wprowadźcie nową tradycję - jemy razem. Niech ten wspólnie spędzony czas będzie okazją dla dzieci do dzielenia się tym, co u nich słychać. Gwarantuję wam, że usłyszycie więcej, niż codzienne, pośpieszne “wszystko w porządku”. Kiedy ostatnio miałeś czas, aby wsłuchać się, co mówi twoja żona? Nie dowiedzieć się, co robiła, ile dziś wydała i kogo spotkała, ale co czuła, czym się zdenerwowała i czego się boi. A ty, kiedy ostatnio dałaś swojemu mężowi dojść do słowa? Potrafisz jeszcze znaleźć w nim coś dobrego? Dajcie sobie czas na wspólne przebywanie. Wiem, że wiąże się to z rezygnacją z własnych pomysłów na odpoczynek. Na początku może się to nawet wydawać sztuczne i nudne. Jeśli jednak nie poddacie się, odkryjecie, że jeszcze chyba dobrze się nie znaliście, a to poznawanie stanie się dla was nową przygodą.

Ołtarz trzeci

Na koniec wspólnego dnia, czas na ołtarz trzeci - łoże małżeńskie. Zaskoczeni? Przecież Bóg nie stworzył was duchami? Dał wam ciała, a jak On coś robi, to nie bez powodu... Tak jak kapłana Bóg umacnia podczas sprawowania Mszy św., tak i was obdarza łaską, gdy w chwili intymności urzeczywistniacie swój sakrament. Ale nie róbcie tego byle jak. Jeśli zdarzyło się wam kiedyś mieć pretensję do księdza, że nie przygotował się do kazania, albo zbyt szybko i niedbale odprawił Mszę, to przyjrzyjcie się teraz, jak wy realizujecie swoje powołanie. Jeśli do tej pory, z jakiegoś powodu, nastawieni byliście tylko na branie i odczuwanie przyjemności w tych chwilach, to od tej nocy zmieńcie kierunek na wzajemne obdarowywanie się i sprawianie sobie satysfakcji. Niech wasza namiętność będzie rodzajem języka, którym przekazujecie to, co dzieje się w waszych sercach. Porozumiewanie się tym językiem przysługuje tylko wam - małżonkom, a milczenie w nim nie jest wskazane.

Jeśli chcecie, aby wasza miłość rozwijała się i nie była nudna, to zachęcam do częstego spotykania się przy tych trzech, białych ołtarzach. Zapewniam, że wspólne oddawanie chwały Bogu w tych miejscach, przyczyni się do większej jedności waszych dusz, ciał i umysłów. 
                                                                         Mariusz N