Śmierć z Miłości do Eucharystii

 

  Imelda Lambertini, jest jedną z najmłodszych Błogosławionych, która jest czczona w kościele....  Miała nieco więcej niż 10 lat.

   Była oddana na wychowanie (żyła kilka wieków wcześniej )
przez swoich wierzących, bolońskich arystokratycznych rodziców,  do szkoły mniszek, które miały uczyć Ją wiary, wychowywać w duchu chrześcijańskim.  Nauczyć ją, że życie na ziemi, ma być życiem z Bogiem.
  Była wychowywana w wielkiej miłości do Eucharystii, do Ciała i Krwi Pana Jezusa.  W Imeldzie, zrodził się wielki głód Jezusa.

  W tamtych czasach przyjmowano Pierwszą Komunię Świętą znaczne później niż teraz .
Młodziutka Imelda bardzo pragnęła przyjąć Komunię Świętą - Jezusa Chrystusa.
  Prosiła o to Siostry, które ją wychowywały, żeby namówiły kapłana,  który u nich celebrował Mszę Świętą - Eucharystię, żeby mogła przyjąć Ciało Pana Jezusa.  Powtarzała, że tak bardzoooo tego pragnie ma taki wieeeeeki głód i ma takie ogromne cierpienie, wielki ból z tego powodu, ból serca, że nie może przyjąć Jezusa już teraz, że musi jeszcze czekać....

  ,,Powiedzcie, kochane siostry, jak to jest możliwe, Boga do swojego serca przyjąć,
nie umierając przy tym z miłości do Niego?,,

  Są to jedyne słowa Imeldy, które przetrwały do dnia dzisiejszego.

  Boski Oblubieniec nie pozostawił jednak bez odpowiedzi, miłującego i tęskniącego młodego serca.
Spełnił marzenie Imeldy przez zadziwiające – historycznie pewne i potwierdzone – cudowne zdarzenie :)

   W dzień 12 maja 1333 roku Imelda uczestniczyła z nadzwyczajną pobożnością i skupieniem
we Mszy Świętej i tak bardzo, bardzo  pragnęła przyjąć Jezusa w Komunii Świętej...


  Gdy pozostałe siostry, po Eucharystii, odeszły już do swoich codziennych prac, Imelda sama wróciła do kaplicy.
   Nagle na chórze rozbłysło niezwykle jasne światło, oświecając całą kaplicę promieniami,
i zaczął się rozchodzić słodki zapach. Imelda wzniosła oczy, by poszukać źródła tego światła i zapachu.
Przy sklepieniu kaplicy spostrzegła – unoszącą się samoistnie – promieniującą białą hostię.

 Mała Siostra od razu zrozumiała tajemnicę łaski. Przyciągnięta miłością Jezusa, poruszona swoją żarliwą tęsknotą,  podniosła się i stanęła z wyciągniętymi ku górze ramionami.
Zwabione niezwykłym zapachem i światłem przyszły do kaplicy pozostałe siostry...
Patrząc z podziwem na CUD i zwróconą ku HOSTII Imeldę.
Kapłan ubrany w szaty liturgiczne, wyciągnął przed siebie rękę, w której trzymał złotą patenę.
Wtedy HOSTIA powoli zaczęła opadać i spoczęła na patenie,  Podał Imeldzie.
Gdy ją spożyła i wstąpiła w nią taka radość, że znieść jej nie mogła.
Zamknęła więc słodko oczy i zmarła, łącząc się już na wieki z Chrystusem….

  W dzisiejszych czasach, taki głód Boga zapewne nie jest zjawiskiem powszechnym.
Są również tacy katolicy, którzy, owszem, pilnują tego, żeby być na  Mszy Świętej w każdą niedzielę, ale unikają przystępowanie do Stołu Eucharystii.

  Eucharystia jest wyrazem szaleństwa Chrystusa, Jego szalonej miłości do człowieka,
Jego miłości do Ciebie Bracie, Siostro i do mnie też:)

  Kochani, życzę Wam i sobie również :)
byśmy stale pragnęli i ciągle byli głodni! 

Życzę takiego głodu JEZUSA-EUCHARYSTII, jaki miała mała Imelda!

                                                                              
                                                                           Ela B.