Niedziela Bożego Miłosierdzia. Z Liturgii Słowa.

  Wczoraj w rozważaniach o dekalogu, pisałam o przestrzeganiu Bożego Prawa. Dzisiaj w czytaniach Liturgii Słowa, również padają te słowa, z podkreśleniem roli miłości i wiary w wypełnianiu tychże przykazań.
  Idzie to jakby z automatu, kto miłuje i wierzy, wtedy nie jest dla niego problemem zachowanie Bożych Praw.

  "Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził, i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, który życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara."

  Jaka jest ta nasza wiara?
Czy taka jak Tomasza? Który musiał zobaczyć, aby uwierzyć. Czy wierzymy i ufamy pomimo?

  Pan Jezus przychodzi do uczniów. Pokazuje im przebite ręce i bok. Jedynie Tomasz mówi, że musi dotknąć ran Pana Jezusa, aby uwierzyć.

  Trudno oceniać, czy krytykować, jakość wiary Tomasza... My mamy naszą wiarę wyssaną z mlekiem matki, otrzymaliśmy ją niemal bez wysiłku. Tomasz musiał uwierzyć w coś, co na tamtą chwilę ludzki umysł ogarnąć nie potrafił.

   Są sytuacje, kiedy człowieka Pan Bóg musi dotknąć, może raczej, kiedy to człowiek musi dotknąć Pana Jezusa, aby uwierzyć...
Cuda... czasem ich człowiek potrzebuje... aby ukazała się Boża Moc i Chwała.

  Ta Boża moc okazuje się również, a może szczególnie w Bożym Miłosierdziu.

Bardzo mocno doświadczają go Ci, którzy kiedyś odeszli od Boga, a potem wracają. On ich z wielką Miłością przygarnia do swojego serca...
To jest niesamowicie mocne doświadczenie...

  Jak wielkie jest Boże Miłosierdzie Boże, przekonuję się za każdym razem kiedy klękam przy konfesjonale.Sama szczególnie mocno mogłam doświadczyć tego Miłosierdzia, kiedy po wielu latach błądzenia wróciłam do Boga, a On poprzez słowa wypowiedziane przez kapłana z radością mi wybaczył i przyjął z otwartymi ramionami.

 "Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane."

Panie Boże dziękujemy za wszystkich kapłanów, za Sakrament Pokuty.

                                                                                    Aneta

Czytania do dzisiejszych rozważań znajdują się na stronie:
http://www.niedziela.pl/index/liturgia/liturgia1.php?data=2015-04-12