Uwielbiony bądź Panie Boże.

 

 Uwielbiajmy Boga z Maryją.

 

     Magnificat

  Wtedy Maryja rzekła:
"Wielbi dusza moja Pana,
 i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
 Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
 gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię -
 a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.
 On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.
 Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
 Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
 Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje -
 jak przyobiecał naszym ojcom -
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki".

 Łk.1.46-55

 Uwielbiajmy Boga z Zachariaszem.

    

  Benedictus

 "Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela,
że nawiedził lud swój i wyzwolił go,
 i moc zbawczą nam wzbudził
w domu sługi swego, Dawida:
 jak zapowiedział to z dawien dawna
przez usta swych świętych proroków,
 że nas wybawi od nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;

 że miłosierdzie okaże ojcom naszym
i wspomni na swoje święte Przymierze -
 na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi,
że nam użyczy tego,
 iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani
bez lęku służyć Mu będziemy
 w pobożności i sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie dni nasze.
 A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz,
bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi;
 Jego ludowi dasz poznać zbawienie
[co się dokona] przez odpuszczenie mu grzechów,
 dzięki litości serdecznej Boga naszego.
Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi,
 by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju".

 Łk.1.67-79