6 lipca Wspomnienie Matki Bożej Uzdrowiania Chorych

Modlitwa do Matki Bożej Uzdrowienia Chorych

  Matko Najświętsza, Tobie oddaję duszę i ciało moje, do Ciebie kieruję me myśli, Ciebie błagam w mym nieszczęściu. Uzdrowienie Chorych, wybaw mnie, proszę, od niemocy mojej, podaruj mi zdrowie – skarb najcenniejszy, wlej w me serce ufność, miłość i nadzieję, aby łaska Pana zawsze była przy mnie. Pani Miłosierna, oręduj za mną, podetnij korzenie grzechów moich, ku Bogu kieruj myśli moje i bądź przy mnie w ostatniej godzinie mego życia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

Uzdrowienie Chorych, módl się za mną!

 

Modlitwa o Dar Pokoju Świętego Jana Pawła II

Pokój... to, obok miłości, chyba najbardziej upragniony przez człowieka dar.

W dzisiejszej Ewangelii,  Pan Jezus wysyłając swoich uczniów, zaleca im przekazanie pokoju tym, do których się udadzą w swoim apostolskim posłannictwie.

  Ten dar jest tak wielki, że mogą go otrzymać tylko osoby, które są tego godne.

Czy cenimy ten dar, czy pragniemy go, czy staramy się być jego godnymi?

W innym miejscu Biblii, Pan Jezus mówi, że Jego pokój nie jest taki, jak świat daje.

    Święty Jan Paweł II modlił się i prosił o pokój.

„Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców” (Łk 9, 51-52).

Pierwsze zdanie dzisiejszej perykopy ewangelicznej nie tylko objawia paschalny charakter mesjańskiej misji Jezusa, lecz również jest lekcją doskonałości chrześcijańskiej dla Jego uczniów:

„Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców” (Łk 9,51-52).

W poprzednią niedzielę uczniowie odpowiedzieli Jezusowi na pytanie, za kogo uważają Go tłumy:

„Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał” (Łk 9, 19).

Dziś Jezus pokazuje, że wprawdzie Jego misja jest kontynuacją tradycji prorockich, lecz jednocześnie nieskończenie je przewyższa. Przez całą perykopę przewijają się nawiązania do historii życia Eliasza i jego ucznia Elizeusza, przede wszystkim po to, aby wskazać na nowy, dokonały sposób, w jaki Ojciec przemawia i działa przez Syna.

Wobec wniebowzięcia Eliasza (por. 2 Krl 2, 9-11) Jezus objawia swoje „wzięcie” (gr. analempseos), które jest nowym „wyjściem” (gr. exodos), o którym, podczas Przemienienia, rozmawiali z Nim Eliasz i Mojżesz:

24 czerwca. Akt poświęcenia się Polaków Najświętszemu Sercu Jezusa i Sercu Maryi i uznanie Jezusa Królem swego serca.

+

 Szczęść Boże

  Jutro 24 czerwca, będziemy obchodzili Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa.

 

  Na dzień ten zaplanowany jest Akt poświęcenia się Polaków Najświętszemu Sercu Jezusa i Sercu Maryi i uznanie Jezusa Królem swego serca.

  Wydarzeniu temu błogosławią Ksiądz arcybiskup Andrzej Dzięga i Ksiądz biskup Krzysztof Włodarczyk.

   Główne uroczystości odbędą się tego dnia w Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa Chrystusa  Króla, w Chojnie.

  Zapraszam do osobistego, a kto może i rodzinnego, podjęcia tych aktów.

   Z Panem Bogiem i Maryją

 Sławek +

https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=bzGHfMC99C0&feature=youtu.be   Informacja i zaproszenie

http://nspjchojna.pl/wp-content/uploads/2022/06/akty3_plakat_v71.pdf

 

„a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa” (Łk 9, 24)

W dzisiejszej perykopie ewangelicznej Jezus wyraża pragnienie, aby wszyscy uczniowie poznali Jego prawdziwą, mesjańską tożsamość.

 

Wiąże się to z innym zachowaniem Jezusa, który nie chciał, aby Jego tożsamość była zbyt szybko ujawniona. Bibliści nazywają tę cechę działalności publicznej Jezusa, widocznej szczególnie w ewangelii św. Marka, sekretem mesjańskim. Stanowiło to jedną z przyczyn walki Pana z demonami, które doskonale wiedziały kim On jest oraz, że chce zachować swoją mesjańską tożsamość ukrytą do właściwego momentu, dlatego – usiłując pokrzyżować Mu szyki –wyznawały wiarę w boskie pochodzenie Jezusa:

„Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!». Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego” (Mk 1, 23-26).

Jezus nie chce wyznania wiary za którym stoi niewola i nienawiść. Nie chce, aby oddawał mu cześć ani demon, ani zniewolony przez niego człowiek. Dlatego uwalnia człowieka i wypędza demona, któremu każe zamilknąć. Jezus chce, aby wyznanie wiary dokonało się w wolności i posłuszeństwie woli bożej, ponieważ nie ma większej wolności od pełnienia woli naszego Stwórcy, Zbawiciela i Uświęciciela. Dlatego, po samotnej modlitwie Pan uznał, że nadszedł czas i postanowił objawić się swoim uczniom:

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

 

 

Kłaniam się Tobie Anielski Chlebie.
Z głęboką wiarą. nadzieją, miłością,
I z głębi duszy uwielbiam Ciebie,
Choć jestem nicością.
Kłaniam się Tobie Boże utajony,
I z całego serca miłuję Ciebie,
Nie przeszkadzają mi tajemnicy zasłony,
Kocham Cię tak, jak wybrani w niebie.
Kłaniam się Tobie, Boży Baranku.
Który gładzisz mej duszy przewinienia,
Którego przyjmuję do serca każdego poranku,
A Ty mi pomagasz do zbawienia.

św. Faustyna (Dzienniczek 1324)

      

https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/893/Boze-Cialo---swieto-Eucharystii

„Wszystko, co ma Ojciec, jest moje” (J 16, 15).

Uroczystość Najświętszej Trójcy, którą celebrujemy tydzień po Niedzieli Zesłania Ducha Świętego, jest ona syntezą objawienia Boga w Jego trójosobowej jedności natury.

Bóg objawia się człowiekowi w porządku historii zbawienia, która rozpoczyna się w chwili stworzenia, poprzez zbawienie i uświęcenie człowieka. W tym kontekście Bóg objawia swoje pragnienie, aby stworzenie uczynione na Jego podobieństwo miało udział w Jego chwale, to znaczy w Jego życiu. Dokonałoby się to również wówczas, gdyby człowiek nie odwrócił się od niego przez swoje nieposłuszeństwo. Skoro jednak grzech wszedł na świat, a razem z nim śmierć, w szczególności ta duchowa, która na wieki oddziela człowieka od Boga, Logos stał się człowiekiem – ofiarą. Teolodzy zastanawiają się, czy Syn wcieliłby się, nawet wówczas, gdy nie byłoby grzechu, jednak należy przede wszystkim czerpać wiedzą o Bogu z wydarzeń, które rzeczywiście miały miejsce, a do takich należy męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. To ona jest najgłębszym źródłem objawienia się Boga w Jego naturze i działaniu.

Św. Jan napisał w swojej Ewangelii:

„Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony” (J 3, 16-17).