Już wiem...

 Ojciec zna swoje dzieci, wie czego im potrzeba, wie co noszą w sercu..

Kłamstwo nie ma sensu… jeśli ktoś próbuje coś ukryć przed Najwyższym, to tylko tyle znaczy, że jeszcze nie pojął, że my jesteśmy cali zanurzeni w Bogu…

  Ale mówienie prawdy też czasem jest „problematyczne”… słowa nas ograniczają…, bo jak wyrazić to co się czuje… gdy już padnie „kocham” i „wierzę” włącza sie rozum… zastanów się co mówisz… popatrz na swoją codzienność…, czy ty w ogóle umiesz kochać?

„Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich” (J 10, 29).

W zeszłą niedzielę rozważaliśmy perykopę ewangeliczną, w której Jezus potwierdził  pasterską misję Piotra. Trzykrotnemu pytaniu o miłość do Pana, które – według św. Augustyna – odpowiadało trzykrotnemu zaparciu się Apostoła, towarzyszyło trzykrotne polecenie pasienia  baranków i owiec: „Paś baranki moje! (…) Paś owce moje! (…) Paś owce moje!” (J 21, 15-17). Zatem Panem i Pasterzem owiec jest Zmartwychwstały, Piotr zaś stał się pasterzem - opiekunem stada, które Zbawiciel "nabył" swoją drogocenną krwią. Dziś Jezus potwierdza tę prawdę, wskazując na swoją wyjątkową relację z Ojcem, która sprawia, że staje się On dla ludzkości jedynym źródłem życia wiecznego.

W posłannictwie Piotra dostrzec możemy dopełnienie misji, której Stwórca udzielił człowiekowi, gdy powierzył mu stworzony przez siebie świat: „Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1, 28). Jezus objawia się w dialogu z Piotrem jako przedwieczne Słowo, o którym św. Paweł pisze, że „Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. I On jest Głową Ciała – Kościoła” (Kol 16, 18).

O Miłości. Tydzień Biblijny.

 Czym jest miłość?

Miłość -  to chcieć dobra dla drugiego człowieka.

Miłość Boga do człowiek - caritas, to miłość doskonała, którą my mamy naśladować.

 Ponieważ człowiek jest tylko człowiekiem, którym miotają najprzeróżniejsze uczucia i emocje, nie potrafi osiągnąć tej miłości doskonałej.

W Piśmie Świętym otrzymaliśmy jednak wiele wskazówek, które pokazują nam, jak do tej miłości dążyć.

  
Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali,

tak jak Ja was umiłowałem, żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.

Po tym wszyscy poznają, żeście moimi uczniami, jeśli będziecie sie wzajemnie miłowali.

J 13, 34-35

  Kochamy naszych bliskich, nasze dzieci, męża, żonę, matkę, ojca... to jest takie oczywiste.

Ale czy potrafimy z miłością spojrzeć na tych, którzy nie są nam życzliwi?

  
Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego.

1 J 4,18 - 21

O mądrości. Tydzień biblijny.

Być mądrym.

Dobre pragnienie….

   Ludzie w swoich działaniach owocują różnymi przejawami swoich wysiłków.

 Jaka to by nie była dziedzina: czy to nauczanie, czy wytwórczość użytkowa, czy sztuka, można chyba podzielić to, z czym mamy do czynienia na: owoc artysty i rzemieślnika.

 Tak mi się to też kojarzy z poniższymi tekstami, mówiącymi o mądrości.

   Mamy w codziennym życiu wiele przejawów mądrości  ludzkiej.  Czy to wycinkowej, czy szerzej obejmującej ludzkie życie....

 Ale to wszystko jest rzemiosło.

Artystą Mądrości jest tylko Pan Bóg.

   Człowiek zbliża się do takiej mądrości, jeśli słucha tego co mówi Pan Bóg i wtedy dopiero wykorzystuje  talenty, które otrzymał.

   No bo cóż masz czego byś nie otrzymał?

A jeśli otrzymałeś, to korzystaj też z instrukcji obsługi załączonej przez Bożego Dawcę.

Przybliżysz się wtedy do Jego mądrości i życiowo nie zbłądzisz.

Boża radość. Tydzień biblijny.

Radość - takimi chciałby widzieć nas Bóg. Radość, jak mówią poniższe słowa z Ewangelii Jana pochodzi od Pana.
J 15,11
To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

Kiedy się smucimy, złościmy, kiedy jesteśmy niewierni, zawistni, niecierpliwi, bądźmy pewni, że uczucia te nie pochodzą od Boga...
Ga 5,22
Owocem zaś ducha jest: miłość, radość , pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,

Jacy jesteśmy kiedy dotykają nas różne doświadczenia? Czy potrafimy ze spokojem patrzeć w przyszłość i z przebaczeniem w przeszłość?
Jk 1,2
Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia*.

Wola Twoja Panie. Czy wypełniam ją z radością, czy z lęku przed Tobą?
Jeśli w całkowitej wolności wypełniamy Słowo Boga, wówczas spokój i radość goszczą w naszych sercach...
Ps 40,9
Jest moją radością , mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu»*...

„Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!»” (J 21, 12).

  W perykopie ewangelicznej, którą Kościół rozważa podczas dzisiejszej Liturgii Słowa, Chrystus dokonuje swoistej syntezy misji rodzącego się Kościoła w świetle mocy swego Zmartwychwstania, wynosząc ją na wyższy, paschalny wymiar.

Podobnie jak w zeszłą niedzielę, inicjatywa leży całkowicie po stronie Pana, który wchodzi w życie uczniów, aby dopełnić posłania, którego udzielił im podczas swego ziemskiego nauczania.  „Pierwszego dnia tygodnia” (J 19, 20) Zbawiciel przyniósł pokój Apostołom, którzy trwali pogrążeni w smutku i lęku co do swojej przyszłości. Wówczas Pan włączył ich w swoją misję jednania i udzielił im, w mocy Ducha Świętego, władzy odpuszczania grzechów:  „A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»” (J 20, 21-23).  

Wydaje się jednak, że uczniowie nie podjęli jeszcze powierzonej im misji. Wrócili  bowiem do dawnego życia w Galilei, nad Morzem Tyberiadzkim, które porzucili, gdy poszli za Jezusem. 

3 maja Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski.

   Święto to, ma swoje źródło w Ślubach Króla Polski, Jana Kazimierza, który 1 kwietnia 1656 roku oddał w Katedrze Lwowskiej, uroczystym aktem Polskę – całe Królestwo, pod opiekę Maryi, obierając Ją za Królową Polski.

  Pod tym linkiem możemy zapoznać się z tekstem Ślubów Jana Kazimierza:

http://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=262  

   Natomiast pod poniższym linkiem, możemy zapoznać się z historią i okolicznościami, jakie doprowadziły do tego królewskiego aktu, oraz do ustanowienia Święta Matki Bożej Królowej Polski.

http://www.niedziela.pl/artykul/4734/Uroczystosc-Najswietszej-Maryi-Panny

 Maryjo, Królowo Polski, jak dobrze, że Jesteś. Proszę módl się za Polską, módl się za nami.

  Mamy dzisiaj również święto Konstytucji 3maja.

 Tak sobie myślę….

Czy, gdyby te królewskie Śluby były rozszerzone, wypełnione, to, czy trzeba by było Konstytucji 3 maja?

Czy taki dramatyczny okres w historii Polski miałby miejsce?